Τα Σεραφείμ είναι τα λειτουργικά πνεύματα του Παραδείσου και του κεντρικού σύμπαντος. Πρόκειται για την ανώτερη τάξη της κατώτερης ομάδας των παιδιών του Απείρου Πνεύματος – τις στρατιές των αγγέλων. Παρόμοια λειτουργικά πνεύματα συναντώνται από το Νησί του Παραδείσου μέχρι τους κόσμους του χρόνου και του διαστήματος. Κανένα μείζον τμήμα της οργανωμένης και κατοικημένης δημιουργίας δεν μένει χωρίς τις υπηρεσίες τους.

Άγγελοι είναι οι λειτουργικοί πνευματικοί συνεργάτες των εξελικτικών και ανερχόμενων πλασμάτων ελεύθερης βούλησης σ’ ολόκληρο το σύμπαν. Είναι επίσης οι σύντροφοι και οι βοηθοί των ανώτερων στρατιών των θείων προσωπικοτήτων των κόσμων στο έργο τους. Οι άγγελοι όλων των κατηγοριών είναι ξεχωριστές προσωπικότητες και σε μεγάλο βαθμό εξατομικευμένες. Διαθέτουν όλοι μεγάλη ικανότητα στο να εκτιμούν τις δραστηριότητες των διευθυντών ανάκλησης. Μαζί με τις Στρατιές των Αγγελιαφόρων του Διαστήματος, τα λειτουργικά πνεύματα απολαμβάνουν περιόδους ανάπαυσης και αλλαγής. Η φύση τους είναι πάρα πολύ κοινωνική και η ικανότητά τους να συνεργάζονται υπερβαίνει κατά πολύ εκείνη των ανθρώπινων υπάρξεων.

Τα λειτουργικά πνεύματα του μεγάλου σύμπαντος ταξινομούνται ως εξής:

1. Υπερναφείμ

2. Τα Σεκοναφείμ

3. Τα Τερτιαφείμ

4. Τα Ομνιαφείμ

5. Τα Σεραφείμ

6. Τα Χερουβείμ και τα Σανομπείμ

7. Τα Ενδιάμεσα Πλάσματα

Τα μέλη των αγγελικών στρατιών ως άτομα δεν είναι συνολικά σταθερά όσον αφορά στην προσωπική τους θέση στο σύμπαν. Άγγελοι ορισμένων τάξεων μπορούν να γίνουν Παραδείσιοι Σύντροφοι για κάποιο διάστημα, άλλοι γίνονται Ουράνιοι Καταγραφείς, άλλοι προάγονται στις τάξεις των Τεχνικών Συμβούλων. Ορισμένα από τα χερουβείμ φιλοδοξούν να αναρριχηθούν στην θέση και τον προορισμό των σεραφείμ, ενώ τα εξελικτικά σεραφείμ μπορούν να φθάσουν στα πνευματικά επίπεδα των ανελισσομένων Υιών του Θεού.

Οι επτά τάξεις των λειτουργικών πνευμάτων, ως φαίνεται, είναι ομαδοποιημένες ώστε να παρουσιάζονται σύμφωνα με τις εξαιρετικά σημαντικές για τα ανελισσόμενα πλάσματα λειτουργίες τους:

1. Τα Λειτουργικά Πνεύματα του Κεντρικού Σύμπαντος. Οι τρεις τάξεις των υπερναφείμ υπηρετούν στο Παραδείσιο σύστημα της Χαβόνα. Τα κύρια, ή Παραδείσια σεραφείμ δημιουργήθηκαν από το Άπειρο Πνεύμα. Οι δευτερεύουσες και οι τριτεύουσες κατηγορίες οι οποίες υπηρετούν στη Χαβόνα είναι αντίστοιχα οι απόγονοι των Κυρίαρχων Πνευμάτων και των Πνευμάτων των Κυκλωμάτων.

2. Τα Λειτουργικά Πνεύματα των Υπερσυμπάντων – τα σεκοναφείμ, τα τερτιαφείμ και τα ομνιαφείμ. Τα σεκοναφείμ, τα παιδιά των Ανακλαστικών Πνευμάτων, υπηρετούν με διάφορους τρόπους στα επτά υπερσύμπαντα. Τα προερχόμενα εκ του Απείρου Πνεύματος τερτιαφείμ αφιερώνονται τελικά στην κοινή υπηρεσία των Δημιουργών Υιών και των Αρχαίων των Ημερών. Τα ομνιαφείμ αποτελούν κοινή δημιουργία του Απείρου Πνεύματος και των Επτά Ανώτατων Εκτελεστών και είναι οι αποκλειστικοί υπηρέτες των τελευταίων. Η συζήτηση των τριών αυτών τάξεων αποτελεί το αντικείμενο επόμενων κεφαλαίων του βιβλίου αυτού.

3. Τα Λειτουργικά Πνεύματα των Τοπικών Συμπάντων περιλαμβάνουν τα σεραφείμ και τους βοηθούς τους, τα χερουβείμ. Οι απόγονοι ενός Συμπαντικού Πνεύματος-Μητέρα αυτοί είναι οι πρώτοι με τους οποίους έρχονται σε επαφή οι ανερχόμενοι θνητοί. Τα μεσοδιάστατα πλάσματα, τα οποία γεννήθηκαν σε κατοικημένους κόσμους, δεν ανήκουν ακριβώς στις τάξεις των αγγέλων, αν και συχνά λειτουργούν στις ίδιες ομάδες με τα λειτουργικά πνεύματα. Το ιστορικό τους, μαζί με μία αναφορά στα σεραφείμ και τα χερουβείμ παρουσιάζεται στα κεφάλαια εκείνα όπου αναλύονται τα θέματα του δικού σας τοπικού σύμπαντος.

Όλες οι κατηγορίες των τάξεων των αγγέλων είναι αφιερωμένες στις διάφορες συμπαντικές υπηρεσίες και τις προσφέρουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, στις ανώτερες τάξεις των ουράνιων υπάρξεων. Είναι ωστόσο τα υπερναφείμ, τα σεκοναφείμ και τα σεραφείμ τα οποία, σε μεγάλους αριθμούς, ασχολούνται με την επέκταση του σχεδίου ανέλιξης της προοδευτικής τελειοποίησης των παιδιών του χρόνου. Δραστηριοποιούμενα στο κεντρικό σύμπαν, στα υπερσύμπαντα και τα τοπικά σύμπαντα σχηματίζουν μία αδιάσπαστη αλυσίδα πνευματικών λειτουργών η οποία έχει προβλεφθεί από το Άπειρο Πνεύμα για να βοηθήσει και να καθοδηγήσει όλους εκείνους που προσπαθούν να φθάσουν τον Πατέρα του Σύμπαντος δια του Αιώνιου Υιού.

Τα υπερναφείμ έχουν περιορισμένη «πνευματική πολικότητα» λαμβάνοντας υπ’ όψιν μια μόνο φάση δραστηριότητας, εκείνη του Πατέρα του Σύμπαντος. Μπορούν να εργάζονται μεμονωμένα εκτός από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες αναλαμβάνουν άμεσα τα αποκλειστικά κυκλώματα του Πατέρα. Όταν φορτίζονται δια της άμεσης λειτουργίας του Πατέρα, τα υπερναφείμ πρέπει εθελοντικά να σχηματίσουν ζεύγη ώστε να μπορέσουν να λειτουργήσουν. Τα σεκοναφείμ περιορίζονται κατά τον ίδιο τρόπο και επιπλέον πρέπει να εργάζονται σε ζεύγη ώστε να συγχρονίζονται με τα κυκλώματα του Αιώνιου Υιού. Τα σεραφείμ μπορούν να εργάζονται μεμονωμένα ως ανεξάρτητες και εντοπισμένες προσωπικότητες, αλλά για να μπουν σ’ ένα κύκλωμα πρέπει να πολωθούν σε ζεύγη. Όταν οι πνευματικές αυτές υπάρξεις σχηματίζουν ζεύγη, θεωρούνται ότι αλληλοσυμπληρώνονται. Οι συμπληρωματικές αυτές σχέσεις μπορεί να είναι παροδικές. Δεν είναι κατ’ ανάγκην μόνιμης φύσης.

Τα υπέρλαμπρα αυτά πλάσματα του φωτός συντηρούνται άμεσα από την πρόσληψη της πνευματικής ενέργειας των βασικών κυκλωμάτων του σύμπαντος. Οι θνητοί της Ουράντια πρέπει να αποκτήσουν πρώτα φωτεινή ενέργεια δια της πρωτόγονης ενσάρκωσης, οι αγγελικές τάξεις, όμως, είναι συνδεδεμένες σε κύκλωμα. Έχουν «τροφή που δεν γνωρίζετε» Συμμετέχουν επίσης στις κατά καιρούς διδασκαλίες των θαυμάσιων Διδασκάλων Υιών της Τριάδας. Αποκτούν γνώση και προσλαμβάνουν σοφία μέσω μιας τεχνικής η οποία προσιδιάζει με την αφομοίωση της ζωικής ενέργειας.

Τα υπερναφείμ είναι οι έμπειροι λειτουργοί όλων των τύπων των πλασμάτων που προσωρινά διαμένουν στον Παράδεισο και στο κεντρικό σύμπαν. Οι ανώτεροι αυτοί άγγελοι δημιουργήθηκαν σε τρεις μείζονες κατηγορίες. Κυρίαρχοι, δευτερεύοντες και τριτεύοντες.

Τα Κύρια Υπερναφείμ είναι αποκλειστικά απόγονοι του Συνδεδεμένου Δημιουργού. Διαμοιράζουν τη λειτουργία τους σχεδόν ισοδύναμα μεταξύ ορισμένων ομάδων Πολιτών του Παραδείσου και του αεί διευρυνόμενου σώματος των ανερχομένων οδοιπόρων. Οι άγγελοι αυτοί του αιώνιου Νησιού είναι εξαιρετικά αποτελεσματικοί στο να διευρύνουν τη βασική εξάσκηση των δύο ομάδων των Παραδείσιων ενοίκων. Συμβάλλουν πολύ σε ό,τι βοηθά την αμοιβαία κατανόηση των δύο αυτών μοναδικών κατηγοριών των πλασμάτων του σύμπαντος – της κατηγορίας η οποία αποτελείται από τον ανώτατο τύπο θείων και τέλειων πλασμάτων ελεύθερης βούλησης και της άλλης, η οποία αποτελείται από την τελειοποίηση της εξέλιξης του κατώτερου τύπου πλασμάτων ελεύθερης βούλησης σε όλα τα σύμπαντα των συμπάντων.

Το έργο των κύριων υπερναφείμ είναι τόσο μοναδικό και ξεχωριστό, ώστε θα συζητηθεί διεξοδικά στο επόμενο κεφάλαιο.

Τα δευτερεύοντα υπερναφείμ είναι οι διευθυντές των θεμάτων που αφορούν στα ανερχόμενα πλάσματα των επτά κυκλωμάτων της Χαβόνα. Ασχολούνται εξ ίσου με την εκπαίδευση των πολυάριθμων τάξεων των Πολιτών του Παραδείσου, εκείνων οι οποίοι για μεγάλο διάστημα παραμένουν στους κόσμους των κυκλωμάτων της κεντρικής δημιουργίας, αλλά μπορούμε να παραλείψουμε το στάδιο αυτό της υπηρεσίας τους.

Υπάρχουν επτά τύποι των ανώτατων αυτών αγγέλων έκαστος των οποίων προέρχεται από ένα εκ των Επτά Πρωταρχικών Πνευμάτων του οποίου τη φύση αντιγράφει. Τα Επτά Πρωταρχικά Πνεύματα δημιουργούν συλλογικά πολλές διαφορετικές ομάδες μοναδικών υπάρξεων και οντοτήτων και τα άτομα κάθε τάξης έχουν συγκριτικά ομοιόμορφη φύση. Όταν όμως τα ίδια αυτά τα Επτά Πνεύματα δημιουργούν μεμονωμένα, οι προκύπτουσες τάξεις έχουν πάντοτε φύση επταπλή. Τα παιδιά κάθε Κυρίαρχου Πνεύματος συμμετέχουν στη φύση του δημιουργού τους και διαφέρουν ανάλογα από τα άλλα. Τέτοια είναι η προέλευση των δευτερευόντων υπερναφείμ και οι άγγελοι όλων, και των επτά, τύπων που δημιουργήθηκαν λειτουργούν σε όλους τους διαύλους δραστηριοτήτων οι οποίοι είναι ανοικτοί σε ολόκληρη την τάξη τους, κυρίως επί των επτά κυκλωμάτων του κεντρικού και θείου σύμπαντος.

Κάθε ένα από τα επτά πλανητικά κυκλώματα της Χαβόνα βρίσκεται υπό την άμεση εποπτεία ενός εκ των Επτά Πνευμάτων των Κυκλωμάτων, τα οποία συνιστούν τη συλλογική – και εξ αυτού ομοιόμορφη – δημιουργία των Επτά Πρωταρχικών Πνευμάτων. Αν και αποτελούν μέρος της φύσης της Τρίτης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου, τα επτά αυτά βοηθητικά Πνεύματα της Χαβόνα δεν υπήρξαν εξ αρχής μέρος του αυθεντικού συμπαντικού προτύπου. Άρχισαν να λειτουργούν μετά την αρχική (αιώνια) δημιουργία, αλλά πολύ πριν την εποχή του Γκραντφάντα. Αναμφίβολα εμφανίσθηκαν ως δημιουργική απόκριση των Πρωταρχικών Πνευμάτων προς τον αναδυόμενο στόχο του Υπέρτατου Όντος και η λειτουργία τους απεκαλύφθη μόλις οργανώθηκε το μέγα σύμπαν. Το Άπειρο Πνεύμα και όλοι οι δημιουργικοί του συνεργάτες, ως συμπαντικοί συντονιστές, φαίνονται να είναι πλούσια προικισμένοι με την ικανότητα να παρουσιάζουν τις κατάλληλες δημιουργικές αντιδράσεις στην ταυτόχρονη εξέλιξη των εμπειρικών θεοτήτων και των εξελισσομένων συμπάντων.

Τα τριτεύοντα υπερναφείμ έλκουν την προέλευσή τους από τα Επτά αυτά Πνεύματα των Κυκλωμάτων. Έκαστο εξ αυτών, στα μεμονωμένα κυκλώματα της Χαβόνα, διαθέτει την, υπό του Απείρου Πνεύματος δοθείσα, δύναμη να δημιουργεί ένα ικανό αριθμό ανώτερων υπεραφικών λειτουργών τρίτης τάξης ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του κεντρικού σύμπαντος. Ενώ τα Πνεύματα των Κυκλωμάτων δημιουργούν λίγους, συγκριτικά, από τους αγγελικούς αυτούς λειτουργούς πριν από την άφιξη των οδοιπόρων του χρόνου στη Χαβόνα, τα Επτά Κυρίαρχα Πνεύματα δεν είχαν καν αρχίσει τη δημιουργία των δευτερευόντων υπερναφείμ μέχρι την άφιξη του Γκραντφάντα. Ως η αρχαιότερη των δύο κατηγοριών, τα τριτεύοντα υπερναφείμ αναφέρεται πρώτη.

Οι υπηρέτες αυτοί των Επτά Πρωταρχικών Πνευμάτων είναι οι εξειδικευμένοι άγγελοι των διαφόρων κυκλωμάτων της Χαβόνα και η λειτουργία τους εκτείνεται τόσο επί των ανερχομένων οδοιπόρων του χρόνου, όσο και επί των κατερχομένων οδοιπόρων της αιωνιότητας. Στο ένα δισεκατομμύριο εκπαιδευτικούς κόσμους της τέλειας κεντρικής δημιουργίας, οι υπεραφικοί σας συνεργάτες όλων των τάξεων θα είναι απόλυτα ορατοί. Εκεί θα γίνεται όλοι, με την ανώτερη έννοια του όρου, αδελφικές και γεμάτες κατανόηση υπάρξεις μέσω της αμοιβαίας επαφής και συμπάθειας. Επιπλέον θα αναγνωρίσετε πλήρως και θα συναδελφωθείτε, με τρόπο εξαίσιο, με όλους τους κατερχόμενους οδοιπόρους, τους Πολίτες του Παραδείσου, που διασχίζουν τα κυκλώματα αυτά από μέσα προς τα έξω, εισερχόμενοι στη Χαβόνα δια του κόσμου καθοδήγησης του πρώτου κυκλώματος και εν συνεχεία προωθούμενοι προς το έβδομο, εξωτερικό κύκλωμα.

Οι από τα επτά υπερσύμπαντα ανερχόμενοι οδοιπόροι περνούν μέσω της Χαβόνα προς την αντίθετη κατεύθυνση, εισερχόμενοι δια του κόσμου καθοδήγησης του εβδόμου κυκλώματος και προωθούμενοι στο εσωτερικό. Δεν υπάρχει χρονικός περιορισμός όσον αφορά στην πρόοδο των ανερχομένων πλασμάτων από κόσμο σε κόσμο και από κύκλωμα σε κύκλωμα, όπως ακριβώς δεν υπάρχει αυθαίρετα καθορισμένο διάστημα παραμονής στους μοροντιανούς κόσμους. Ενώ, όμως, τα ανεπαρκώς εξελιχθέντα άτομα είναι δυνατόν να εξαιρεθούν από την παραμονή σε έναν, ή περισσότερους εκπαιδευτικούς κόσμους του τοπικού σύμπαντος, ουδείς οδοιπόρος μπορεί να αποφύγει τη διέλευση όλων, και των επτά, κυκλωμάτων της Χαβόνα προς την προοδευτική πνευματικοποίηση.

Το σώμα αυτό των τριτευόντων υπερναφείμ, το κύρια επιφορτισμένο με την υπηρεσία των οδοιπόρων του χρόνου ταξινομείται ως εξής:

1. Οι Επόπτες της Αρμονίας. Πρέπει να καταστεί σαφές ότι απαιτείται κάποιου είδους συντονιστική επιρροή, ακόμα και στην τέλεια Χαβόνα, ώστε να διατηρηθεί το σύστημα και να διασφαλισθεί η αρμονία σε ολόκληρο το έργο της προετοιμασίας των οδοιπόρων του χρόνου, για να κατακτήσουν στη συνέχεια τον Παράδεισο. Αυτή είναι η πραγματική αποστολή των Εποπτών της Αρμονίας – το να φροντίζουν την ομαλή και γρήγορη διεξαγωγή των πάντων. Προερχόμενοι από το πρώτο κύκλωμα, υπηρετούν σε ολόκληρη τη Χαβόνα και η παρουσία τους στα κυκλώματα σημαίνει ότι τίποτα δεν είναι δυνατόν να γίνει εσφαλμένα. Μία εξαιρετική ικανότητα να συντονίζουν μια μεγάλη ποικιλία δραστηριοτήτων, όπου περιλαμβάνονται διαφορετικές κατηγορίες προσωπικοτήτων – ακόμη και προσωπικότητες πολλαπλών επιπέδων – καθιστά τα υπερναφείμ αυτά ικανά να προσφέρουν βοήθεια οπουδήποτε και οποτεδήποτε τούτο απαιτείται. Συνεισφέρουν τα μέγιστα στην αμοιβαία κατανόηση των οδοιπόρων του χρόνου και των οδοιπόρων της αιωνιότητας.

2. Οι Προϊστάμενοι Καταγραφείς. Οι άγγελοι αυτοί δημιουργούνται στο δεύτερο κύκλωμα, ωστόσο λειτουργούν παντού μέσα στο κεντρικό σύμπαν. Καταγράφουν εις τριπλούν, φτιάχνοντας τα κατά λέξιν αρχεία της Χαβόνα, τα πνευματικά αρχεία της τάξης των καθώς και τα επίσημα αρχεία του Παραδείσου. Επιπλέον, διενεργούν αυτόματα τη μετάδοση της εισαγόμενης αληθούς γνώσης στις ζώσες βιβλιοθήκες του Παραδείσου, τους φρουρούς της γνώσης της κύριας τάξης των υπερναφείμ.

3. Οι Εκπέμποντες. Τα παιδιά του τρίτου Πνευματικού Κυκλώματος δραστηριοποιούνται σε ολόκληρη τη Χαβόνα αν και η επίσημη βάση τους βρίσκεται στον υπ’ αριθμόν εβδομήντα πλανήτη του εξώτατου κυκλώματος. Οι έμπειροι αυτοί τεχνικοί είναι εκείνοι οι οποίοι επιλαμβάνονται των εκπομπών από και προς την κεντρική δημιουργία, αλλά και οι διευθυντές των διαστημικών αναφορών όλων των επί του Παραδείσου φαινομένων της θεότητας. Μπορούν να λειτουργήσουν σε όλα τα βασικά κυκλώματα του διαστήματος.

4. Οι Αγγελιαφόροι προέρχονται από το υπ’ αριθμόν τέσσερα κύκλωμα. Δραστηριοποιούνται στο κύκλωμα Χαβόνα-Παραδείσου ως μεταφορείς όλων των μηνυμάτων τα οποία απαιτούν προσωπική μετάδοση.Υπηρετούν τους συντρόφους τους, τις ουράνιες προσωπικότητες, τους οδοιπόρους του Παραδείσου, ακόμη και τις ανερχόμενες ψυχές του χρόνου.

5. Οι Συντονιστές της Διάνοιας. Τα τριτεύοντα αυτά υπερναφείμ, τα παιδιά του πέμπτου Πνευματικού Κυκλώματος είναι πάντα οι συνετοί και συμπαθούντες διαφημιστές της αδελφικής σχέσης μεταξύ των ανερχομένων και των κατερχομένων οδοιπόρων. Λειτουργούν εφ’ όλων των κατοίκων της Χαβόνα, ειδικότερα επί των ανερχομένων, κρατώντας τους ενήμερους πάνω στα τρέχοντα θέματα του σύμπαντος των συμπάντων. Δια των προσωπικών τους επαφών με τους εκπέμποντες και τους ανακλώντες, αυτές οι «ζωντανές εφημερίδες» της Χαβόνα έχουν άμεση γνώση όλων των πληροφοριών οι οποίες διαπερνούν τα απέραντα ειδησεογραφικά κυκλώματα του κεντρικού σύμπαντος. Εγγυώνται τη διάνοια μέσω της τεχνικής γραφημάτων της Χαβόνα, η οποία τους καθιστά ικανούς να αφομοιώνουν αυτόματα, σε ένα λεπτό μόνο βάσει του χρόνου της Ουράντια, τέτοιον όγκο πληροφοριών, που η ταχύτερη τηλεγραφική σας μέθοδος θα χρειάζονταν χίλια χρόνια για να καταγράψει.

6. Οι Μεταγωγικές Προσωπικότητες. Οι υπάρξεις αυτές, των οποίων η προέλευση βρίσκεται στο υπ’ αριθμόν έξι κύκλωμα, δραστηριοποιούνται συνήθως από τον υπ’ αριθμόν σαράντα πλανήτη του εξώτερου κυκλώματος. Είναι εκείνοι οι οποίοι απομακρύνουν τους απογοητευμένους υποψήφιους που προσωρινά απέτυχαν να φθάσουν το Θεό. Είναι έτοιμοι να υπηρετήσουν όλους εκείνους που πρέπει να ενταχθούν στην υπηρεσία της Χαβόνα αλλά και να την εγκαταλείψουν και οι οποίοι δεν είναι ταξιδιώτες του διαστήματος.

7. Το Εφεδρικό Σώμα. Οι διακυμάνσεις του όγκου του έργου με τις ανερχόμενες υπάρξεις, τους Παραδείσιους οδοιπόρους και τις άλλες κατηγορίες των υπάρξεων που διαμένουν στη Χαβόνα καθιστά απαραίτητη τη διατήρηση των εφεδρικών αυτών υπερναφείμ στους κόσμους καθοδήγησης του έβδομου κυκλώματος, απ’ όπου προέρχονται. Δημιουργούνται χωρίς ιδιαίτερο σχέδιο και είναι σε θέση να αναλάβουν υπηρεσία στις μικρών απαιτήσεων φάσεις των καθηκόντων των υπεραφικών τους συντρόφων της τρίτης κατηγορίας.

Τα δευτερεύοντα υπερναφείμ είναι λειτουργοί των επτά πλανητικών κυκλωμάτων του κεντρικού σύμπαντος. Είναι εν μέρει αφιερωμένοι στην υπηρεσία των οδοιπόρων του χρόνου ενώ το ήμισυ ολόκληρης της τάξης των είναι αποσπασμένο στην εξάσκηση των Παραδείσιων οδοιπόρων της αιωνιότητας. Οι Πολίτες αυτοί του Παραδείσου, κατά την πορεία τους μέσω των κυκλωμάτων της Χαβόνα, περιθάλπονται από εθελοντές του Σώματος Τελικότητας των Θνητών. Πρόκειται για μία διευθέτηση η οποία επεκράτησε από όταν ολοκληρώθηκε η πρώτη ομάδα τελικιστών.

Σύμφωνα με την περιοδική τους αποστολή της λειτουργίας επί των ανερχομένων οδοιπόρων, τα δευτερεύοντα υπερναφείμ δραστηριοποιούνται σε επτά ομάδες, ως εξής:

1. Βοηθοί των Οδοιπόρων

2. Οδηγοί του Υπέρτατου

3. Οδηγοί της Τριάδας

4. Ευρίσκοντες τους Υιούς

5. Οδηγοί του Πατέρα

6. Εισηγητές και Σύμβουλοι

7. Συμπληρωματικοί των Υπολοίπων

Κάθε μία από αυτές τις ομάδες εργασίας περιλαμβάνει αγγέλους όλων των επτά δημιουργημένων τύπων και ο οδοιπόρος του διαστήματος έχει πάντα ως επίτροπο ένα δευτερεύον υπερναφείμ το οποίο προέρχεται από ένα Κυρίαρχο Πνεύμα, το οποίο προΐσταται του υπερσύμπαντος γέννησης του οδοιπόρου. Όταν εσείς οι θνητοί της Ουράντια φθάσετε στη Χαβόνα, θα καθοδηγηθείτε σίγουρα από υπερναφείμ, των οποίων η δημιουργηθείσα φύση – όπως η δική σας εξελιγμένη φύση – προέρχεται από το Κυρίαρχο Πνεύμα του Όρβοντον. Και, εφ’ όσον οι επίτροποί σας κατάγονται από το Κυρίαρχο Πνεύμα του δικού σας υπερσύμπαντος, είναι οι πλέον αρμόδιοι να σας κατανοήσουν, να σας ενθαρρύνουν και να σας βοηθήσουν σε κάθε σας προσπάθεια να φθάσετε στην τελειότητα του Παραδείσου.

Οι οδοιπόροι του χρόνου μεταφέρονται από τα σώματα σκοτεινής βαρύτητας της Χαβόνα προς το εξωτερικό πλανητικό κύκλωμα δια των προσωπικοτήτων μεταφοράς της κύριας τάξης των υπερναφείμ οι οποίες λειτουργούν από τα αρχηγεία των επτά υπερσυμπάντων. Η πλειονότητα, αλλά όχι το σύνολο, των σεραφείμ που ανήκουν στην υπηρεσία των πλανητών και του τοπικού σύμπαντος και στα οποία έχει διαπιστευθεί η άνοδος προς τον Παράδεισο, θα αποχωρισθούν τους θνητούς τους συντρόφους πριν από τη μακριά πτήση προς τη Χαβόνα και αμέσως θα αρχίσουν μία μακρόχρονη και έντονη εξάσκηση για το ουράνιο έργο τους, προσμένοντας να κατακτήσουν, ως σεραφείμ, την τελειότητα της ύπαρξης και το υπέρτατο της προσφοράς. Και αυτό πράττουν, ελπίζοντας να συναντήσουν και πάλι τους οδοιπόρους του χρόνου, να περιληφθούν μεταξύ εκείνων οι οποίοι για πάντα ακολουθούν την πορεία των θνητών αυτών που έφθασαν στον Πατέρα του Σύμπαντος και ανέλαβαν την αφανέρωτη υπηρεσία του Σώματος της Τελικότητας.

Ο οδοιπόρος προσεδαφίζεται στον πλανήτη υποδοχής της Χαβόνα, τον καθοδηγητικό κόσμο του έβδομου κυκλώματος, με μία μόνο προοπτική τελειοποίησης, την τελειοποίηση του στόχου. Ο Πατέρας του Σύμπαντος έχει αποφασίσει: «Γίνου τέλειος, όπως εγώ είμαι τέλειος.» Τούτη είναι η εκπληκτική πρόσκληση-εντολή που απεστάλη στα πεπερασμένα τέκνα των κόσμων του διαστήματος. Η εξαγγελία της εντολής αυτής δραστηριοποίησε ολόκληρη τη δημιουργία σε μία προσπάθεια συνεργασίας των ουρανίων πλασμάτων να βοηθήσουν την ολοκλήρωση και κατανόηση της τρομακτικής αυτής εντολής της Πρώτης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου.

Όταν, δια της λειτουργίας όλων των βοηθητικών τάξεων του συμπαντικού σχεδίου επιβίωσης, εγκατασταθείτε, τελικά, στους κόσμους υποδοχής της Χαβόνα, θα έχετε επιτύχει ένα μόνον είδος τελειότητα – την τελειότητα του στόχου. Ο στόχος σας έχει εις βάθος πιστοποιηθεί. Η πίστη σας έχει δοκιμασθεί. Είναι πλέον γνωστό ότι δεν αποτύχατε. Ούτε καν η αποτυχία του να διακρίνει τον Πατέρα του Σύμπαντος μπορεί να κλονίσει σοβαρά την εμπιστοσύνη ενός ανερχόμενου θνητού, ο οποίος βίωσε όλες αυτές τις εμπειρίες προκειμένου να φθάσει στους τέλειους κόσμους της Χαβόνα. Μέχρις ότου φθάσετε στη Χαβόνα, η αγνότητά σας έχει γίνει απόλυτη. Η τελειότητα του στόχου και η θεία ουσία της επιθυμίας μαζί με τη σταθερότητα της πίστης έχουν εξασφαλίσει την είσοδό σας στη μόνιμη κατοικία της αιωνιότητας. Η απελευθέρωσή σας από την αβεβαιότητα του χρόνου είναι πλήρης και ολοκληρωμένη. Και τώρα, πρέπει να έλθετε πρόσωπο με πρόσωπο με τα θέματα της Χαβόνα και το απέραντο του Παραδείσου, για την αντιμετώπιση των οποίων έχετε τόσο πολύ καιρό εξασκηθεί στις εμπειρικές περιόδους του χρόνου, πάνω στους κόσμους-σχολειά του διαστήματος.

Η πίστη του ανερχόμενου οδοιπόρου κέρδισε την τελειοποίηση του στόχου, η οποία επιτρέπει στα παιδιά του χρόνου να γίνουν δεκτά στις πύλες της αιωνιότητας. Τώρα, πρέπει οι βοηθοί των οδοιπόρων ν’ αρχίσουν το έργο της ανάπτυξης αυτής της τελειοποίησης της κατανόησης, αλλά και του τρόπου κατανόησης, που τόσο είναι απαραίτητος για την εν Παραδείσω τελειοποίηση της προσωπικότητας.

Η ικανότητα του να κατανοεί, είναι το διαβατήριο των θνητών προς τον παράδεισο. Η επιθυμία να πιστέψει είναι το κλειδί για τη Χαβόνα. Η αποδοχή της ύπαρξης των Υιών, η συνεργασία με τον ενοικούντα Προσαρμοστή είναι το τίμημα του εξελικτικού επιζώντος.

Η πρώτη από τις επτά ομάδες των δευτερευόντων υπερναφείμ που θα συναντήσουν είναι οι βοηθοί των οδοιπόρων, οι άμεσα κατανοούσες και μέγιστα συμπαθούσες εκείνες ομάδες, οι οποίες καλωσορίζουν τους πολυταξιδεμένους ανερχόμενους του διαστήματος στους σταθερούς κόσμους και την τακτική οικονομία του κεντρικού σύμπαντος. Ταυτόχρονα, οι ανώτεροι αυτοί λειτουργοί αρχίζουν το έργο τους για τους Παραδείσιους οδοιπόρους της αιωνιότητας, ο πρώτος των οποίων έφθασε στον κόσμο καθοδήγησης του εσώτερου κυκλώματος της Χαβόνα μόλις προσεδαφίστηκε ο Γκραντφάντα στον καθοδηγητικό κόσμο του εξώτερου κυκλώματος. Εκείνη τη μακρινή εποχή οι οδοιπόροι από τον Παράδεισο και οι οδοιπόροι του χρόνου συναντήθηκαν για πρώτη φορά στον κόσμο υποδοχής του υπ’ αριθμόν τέσσερα κυκλώματος.

Οι βοηθοί αυτοί των οδοιπόρων, λειτουργούντες στο έβδομο κύκλωμα των κόσμων της Χαβόνα, διευθύνουν το έργο τους που αφορά στους ανερχόμενους θνητούς σε τρεις μείζονες φάσεις: πρώτη είναι η υπέρτατη κατανόηση της Αγίας Τριάδας του Παραδείσου. Δεύτερη η πνευματική κατανόηση της σχέσης Πατέρα-Υιού. Και Τρίτη, η δια του νου αναγνώριση του Απείρου Πνεύματος. Κάθε μία από τις καθοδηγητικές αυτές φάσεις χωρίζεται σε επτά κλάδους αποτελούμενους από δώδεκα ήσσονες υποδιαιρέσεις των εβδομήντα υποδεέστερων ομάδων η κάθε μία. Και κάθε μία από τις εβδομήντα αυτές κατώτερες ομάδες χωρίζεται σε χίλιες ταξινομήσεις. Λεπτομερέστερες οδηγίες παρέχονται στα επόμενα κυκλώματα, οι γενικές, όμως γραμμές κάθε Παραδείσιας απαίτησης διδάσκονται από τους βοηθούς των οδοιπόρων.

Αυτή, λοιπόν, είναι το βασικό, ή στοιχειώδες μάθημα που λαμβάνουν οι δοκιμασμένης πίστης, πολυταξιδεμένοι οδοιπόροι του διαστήματος. Πολύ πριν φθάσουν, όμως, στη Χαβόνα, τα ανερχόμενα αυτά παιδιά του χρόνου έχουν μάθει να γιορτάζουν με την αβεβαιότητα, να κάνουν γόνιμη την απογοήτευση, να ενθουσιάζονται με την προφανή αποτυχία, να δυναμώνουν όταν παρουσιάζονται δυσκολίες, να δείχνουν αδάμαστο θάρρος όταν αντικρίζουν το άπειρο και να στηρίζονται στην ανυπέρβλητη πίστη τους, όταν αντιμετωπίζουν την πρόκληση του ανεξήγητου. Από τότε, η πολεμική κραυγή των οδοιπόρων αυτών είναι» Με τη βοήθεια του Θεού, τίποτα – απολύτως τίποτα – δεν είναι αδύνατον.»

Υπάρχει μία σαφής απαίτηση για τους οδοιπόρους του χρόνου πάνω σε κάθε κύκλωμα της Χαβόνα. Και ενώ κάθε οδοιπόρος συνεχίζει υπό την εποπτεία του υπερναφείμ εκείνου το οποίο εκ φύσεως είναι διαμορφωμένο έτσι ώστε να μπορεί να προσφέρει βοήθεια στον συγκεκριμένο τύπο του ανερχόμενου πλάσματος, η πορεία που πρέπει να ακολουθηθεί είναι σχεδόν η ίδια για όλους τους ανερχόμενους που φθάνουν στο κεντρικό σύμπαν. Η πορεία προς τον στόχο είναι ποσοτική, ποιοτική και εμπειρική – διανοητική, πνευματική και υπέρτατη.

Ο χρόνος δεν έχει μεγάλη σημασία στα κυκλώματα της Χαβόνα. Επιδρά περιορισμένα στις δυνατότητες προώθησης, ο προορισμός, όμως, είναι η τελική και υπέρτατη γαλήνη του πνεύματος. Τη στιγμή ακριβώς που ο υπεραφικός σας σύντροφος θα θεωρήσει ότι είστε ικανοί να περάσετε στο επόμενο κύκλωμα, θα μεταφερθείτε εμπρός στους δώδεκα δικαστές του έβδομου Πνευματικού Κυκλώματος. Εδώ θα σας ζητηθεί να περάσετε τις δοκιμασίες του κυκλώματος οι οποίες έχουν καθορισθεί από το υπερσύμπαν καταγωγής σας και από το σύστημα όπου γεννηθήκατε. Η θεία επίτευξη του κύκλου αυτού λαμβάνει χώρα πάνω στον κόσμο καθοδήγησης και αποτελείται από την πνευματική αναγνώριση και συνειδητοποίηση του Κυρίαρχου Πνεύματος του υπερσύμπαντος από το οποίο προέρχεται ο ανελισσόμενος οδοιπόρος.

Όταν το έργο του εξωτερικού κυκλώματος της Χαβόνα ολοκληρωθεί και τα μαθήματα έχουν γίνει κατανοητά, οι βοηθοί των οδοιπόρων μεταφέρουν τους προστατευόμενούς των στους κόσμους καθοδήγησης του επόμενου κυκλώματος και τους παραδίδουν στη φροντίδα των υπέρτατων οδηγών. Οι βοηθοί των οδοιπόρων πάντα μένουν κοντά για κάποιο διάστημα προκειμένου να βοηθήσουν ώστε η μετάβαση να γίνει ευχάριστη και επικερδής.

Οι ανερχόμενοι του χρόνου ονομάζονται «πνευματικοί απόφοιτοι» όταν μεταφερθούν από το έβδομο στο έκτο κύκλωμα και τοποθετηθούν υπό την άμεση εποπτεία των οδηγών του υπέρτατου. Οι οδηγοί αυτοί δεν πρέπει να συγχέονται με τους Οδηγούς Αποφοίτων – τους ανήκοντες στις ανώτερες προσωπικότητες του Απείρου Πνεύματος – οι οποίοι, μαζί με τους υπηρέτες συντρόφους τους λειτουργούν εφ’ όλων των κυκλωμάτων της Χαβόνα για τους ανερχόμενους και τους κατερχόμενους οδοιπόρους. Οι οδηγοί του υπέρτατου λειτουργούν μόνο στο έκτο κύκλωμα του κεντρικού σύμπαντος.

Είναι στο κύκλωμα αυτό που οι ανερχόμενοι επιτυγχάνουν μία νέα συνειδητοποίηση του Υπέρτατου Θείου. Κατά τη μακρά τους πορεία στα εξελικτικά σύμπαντα, οι οδοιπόροι του χρόνου έχουν βιώσει μία αυξανόμενη επίγνωση της ύπαρξης ενός κραταιού υπερελέγχου πάνω στις δημιουργίες του χρόνου και του χώρου. Εδώ, σ’ αυτό το κύκλωμα της Χαβόνα συναντούν σχεδόν τη γενεσιουργό αιτία της ενότητας χρόνου και χώρου στο κεντρικό σύμπαν – την πνευματική ύπαρξη του Θεού του Υπέρτατου.

Μου είναι κάπως δύσκολο να εξηγήσω τι συμβαίνει στο κύκλωμα αυτό. Ουδεμία εξατομικευμένη παρουσία του Υπέρτατου γίνεται αντιληπτή από τους ανερχόμενους. Κατά κάποιο τρόπο, οι καινούργιες σχέσεις που δημιουργούνται με τα Επτά Κυρίαρχα Πνεύματα εξισορροπούν την έλλειψη αυτή της επικοινωνίας με το Υπέρτατο Ον. Ανεξαρτήτως όμως της ανικανότητάς μας να κατανοήσουμε τον τρόπο, κάθε ανερχόμενο πλάσμα φαίνεται ότι υπόκειται σε μία μετουσιωτική ανάπτυξη, μία νέα ολοκληρωμένη συνειδητοποίηση, ένα καινούργιο εξαγνισμένο στόχο, μία νέα ευαισθητοποίηση απέναντι στο θείο που δύσκολα μπορούν να εξηγηθούν ικανοποιητικά χωρίς την προϋπόθεση της μη αποκαλυφθείσας δραστηριότητας του Υπέρτατου Όντος. Για όσους εξ ημών παρακολούθησαν τις μυστηριώδεις αυτές διεργασίες, φαίνεται σαν ο Θεός ο Υπέρτατος να επεφοίτησε στοργικά πάνω στα εμπειρικά του παιδιά, ωθώντας στα όρια την ικανότητά τους να κατανοήσουν δια της εμπειρίας, ωθώντας στα όρια την βελτίωση της διανοητικής τους επαφής, της πνευματικής τους ενόρασης και της προσωπικής τους υπέρβασης, την οποία θα χρειασθούν σε κάθε προσπάθεια να διαπεράσουν το θείο επίπεδο της Τριάδας της Υπερτατοσύνης, να φθάσουν τις αιώνιες και πραγματικές Θεότητες του Παραδείσου.

Όταν οι οδηγοί του υπέρτατου θεωρήσουν τους μαθητές τους ώριμους για εξέλιξη, τους παρουσιάζουν στην επιτροπή των εβδομήκοντα, μία μικτή ομάδα η οποία υπηρετεί ως εξεταστική στον κόσμο καθοδήγησης του υπ’ αριθμόν έξι κυκλώματος. Αφού ικανοποιήσουν την επιτροπή αυτή ως προς το αντιστάθμισμα του Υπέρτατου Όντος και της Τριάδας του Υπέρτατου, οι οδοιπόροι θεωρούνται ικανοί να μεταφερθούν στο πέμπτο κύκλωμα.

Οι Τριαδικοί οδηγοί είναι οι ακάματοι λειτουργοί του πέμπτου κύκλου της εξάσκησης των προαγόμενων οδοιπόρων του χρόνου και του διαστήματος στη Χαβόνα. Εδώ, οι πνευματικοί απόφοιτοι αποκαλούνται «υποψήφιοι για την κατάκτηση του Θείου» εφ’ όσον είναι σ’ αυτό τον κύκλο, υπό την καθοδήγηση των Τριαδικών οδηγών, όπου οι οδοιπόροι θα λάβουν περαιτέρω οδηγίες σχετικά με την θεία Τριάδα καθώς προετοιμάζονται για το εγχείρημα της επίτευξης της προσωπικής αναγνώρισης του Απείρου Πνεύματος. Και εδώ ανακαλύπτουν οι ανερχόμενοι οδοιπόροι τη σημασία της αληθούς μελέτης και της ειλικρινούς πνευματικής προσπάθειας, καθώς αρχίζουν να διακρίνουν τη φύση του ακόμη δύσκολου και εξαιρετικά επίμοχθου πνευματικού αγώνα που θα απαιτηθεί προκειμένου να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις του υψηλού στόχου του επιτεύγματός των στους κόσμους του κύκλου αυτού.

Οι Τριαδικοί οδηγοί είναι εξαιρετικά πιστοί και ικανοί. Και κάθε οδοιπόρος έχει την αμέριστη προσοχή τους και απολαμβάνει την απόλυτη στοργή του δευτερεύοντος υπερναφείμ που ανήκει σ’ αυτή την κατηγορία. Ποτέ δεν θα μπορούσε ο οδοιπόρος του χρόνου να βρει το πρώτο προσεγγίσιμο πρόσωπο στην Παραδείσια Τριάδα, αν δεν τον βοηθούσαν και δεν του παραστέκονταν οι βοηθοί αυτοί, μαζί με τη στρατιά των άλλων πνευματικών υπάρξεων οι οποίες έχουν αναλάβει την καθοδήγηση των ανερχομένων πάνω στη φύση και τον τρόπο της επερχόμενης συνάντησης με το Θείο.

Μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης στο κύκλωμα αυτό, οι Τριαδικοί οδηγοί μεταφέρουν τους μαθητές τους στον κόσμο καθοδήγησης του κυκλώματος και τους παρουσιάζουν σε μία από τις πολλές τριμελείς επιτροπές οι οποίες λειτουργούν ως εξεταστικές και πιστοποιούν τους υποψήφιους ως ικανούς για τη συνάντησή τους με το Θείο. Οι επιτροπές αυτές αποτελούνται από ένα σύντροφο των τελικιστών, ένα εκ των διευθυντών λειτουργίας της τάξης των κύριων υπερναφείμ και, είτε ένα Μοναχικό Αγγελιαφόρο, είτε ένα Τριαδικοποιημένο Υιό του Παραδείσου.

Όταν μία ανερχόμενη ψυχή αρχίσει το ουσιαστικό της ταξίδι προς τον Παράδεισο, συνοδεύεται μόνο από το τρίο διέλευσης: το σύντροφο του υπεραφικού κύκλου, τον Οδηγό Αποφοίτων και τον πανταχού παρόντα υπηρέτη σύντροφο του τελευταίου. Οι μεταβάσεις αυτές από τα κυκλώματα της Χαβόνα προς τον Παράδεισο είναι πραγματικά ταξίδια. Οι ανερχόμενοι δεν έχουν ακόμη θέση στον Παράδεισο. Δεν γίνονται κάτοικοι του Παραδείσου μέχρις ότου βιώσουν την τελική τους κοίμηση μέσα στο χρόνο, αφού συναντήσουν τον Πατέρα του Σύμπαντος και φύγουν, τελικά, από τα κυκλώματα της Χαβόνα. Μέχρις ότου ολοκληρώσουν την θεία κοίμηση δεν συμμετέχουν στην «ουσία του θείου» και στο «πνεύμα του υπέρτατου» και έτσι αρχίζουν να λειτουργούν στον κύκλο της αιωνιότητας, παρουσία της Τριάδας.

Το τρίο διέλευσης, οι σύντροφοι του ανερχόμενου, δεν είναι υποχρεωμένοι να τον καταστήσουν ικανό να εντοπίσει τη γεωγραφική παρουσία του πνευματικού αντιφεγγίσματος της Τριάδας, αλλά μάλλον να προσφέρουν κάθε δυνατή βοήθεια στον ανερχόμενο στο δύσκολο έργο του να αναγνωρίσει, να διακρίνει και να κατανοήσει επαρκώς το Άπειρο Πνεύμα, ώστε να σχηματίσει προσωπική άποψη. Οποιοσδήποτε ανερχόμενος στον Παράδεισο μπορεί να διακρίνει τη γεωγραφική, ή τοπική παρουσία της Τριάδας, ενώ η πλειονότητά τους μπορεί να έλθει σε επαφή με την διανοητική παρουσία του Θείου, ιδιαίτερα με το Τρίτο Πρόσωπο, ωστόσο δεν μπορούν όλοι να αναγνωρίσουν, ή έστω να κατανοήσουν εν μέρει την πραγματικότητα της πνευματικής παρουσίας του Πατέρα και του Υιού. Ακόμη δυσκολότερη είναι η ελάχιστη έστω πνευματική αντίληψη του Πατέρα του Σύμπαντος.

Η αναζήτηση του Απείρου Πνεύματος σπάνια αποτυγχάνει και όταν οι σ’ αυτήν υποκείμενοι έχουν επιτύχει στο στάδιο αυτό της επαφής με το Θείο, οι Τριαδικοί οδηγοί ετοιμάζονται για να τους μετατάξουν στη δικαιοδοσία εκείνων οι οποίοι ευρίσκουν τον Υιό, στο τέταρτο κύκλωμα της Χαβόνα.

Το τέταρτο κύκλωμα της Χαβόνα αποκαλείται ενίοτε «το κύκλωμα των Υιών.» Από τους κόσμους του κυκλώματος αυτού, οι ανερχόμενοι οδοιπόροι πηγαίνουν στον Παράδεισο για να επιτύχουν μία επαφή κατανόησης με τον Αιώνιο Υιό, ενώ στους κόσμους του κυκλώματος αυτού, οι κατερχόμενοι οδοιπόροι επιτυγχάνουν μία νέα κατανόηση της φύσης και της αποστολής των Δημιουργών Υιών του χρόνου και του διαστήματος. Υπάρχουν επτά κόσμοι στο κύκλωμα αυτό, πάνω στο οποίο το εφεδρικό σώμα των Μιχαήλ του Παραδείσου διατηρεί ειδικά σχολεία υπηρεσίας αμοιβαίας λειτουργίας επί των ανερχομένων και των κατερχομένων οδοιπόρων. Και είναι σ’ αυτούς τους κόσμους των Υιών Μιχαήλ όπου οι οδοιπόροι του χρόνου και οι οδοιπόροι της αιωνιότητας για πρώτη φορά κατανοούν αμοιβαία και πραγματικά ο ένας τον άλλο. Από πολλές απόψεις, οι εμπειρίες του κυκλώματος αυτού είναι οι πλέον ενδιαφέρουσες ολόκληρης της παραμονής στη Χαβόνα.

Οι τον Υιό ευρίσκοντες είναι υπεραφικοί λειτουργοί των ανερχομένων θνητών του τέταρτου κυκλώματος. Πέραν της γενικής προετοιμασίας των υποψηφίων τους για τη συνειδητοποίηση των σχέσεων του Αιώνιου Υιού με την Τριάδα, οι Ευρίσκοντες τον Υιό πρέπει να καθοδηγήσουν πάρα πολύ καλά τους μαθητές τους για να επιτύχουν απόλυτα: αρχικά να επιτύχουν την επαρκή πνευματική αντίληψη του Υιού. Στη συνέχεια να επιτύχουν την ικανοποιητική προσωπική αντίληψη του Υιού. Και τέλος, να επιτύχουν στο να διακρίνουν τον Υιό από την προσωπικότητα του Απείρου Πνεύματος.

Αφού κατανοήσουν το Άπειρο Πνεύμα, τελειώνουν οι εξετάσεις. Οι δοκιμασίες των εσώτερων κύκλων είναι τα επιτεύγματα των οδοιπόρων υποψηφίων όταν περιβάλλονται από τον εναγκαλισμό των Θεοτήτων. Η πρόοδος προσδιορίζεται αμιγώς από την πνευματικότητα του ατόμου και ουδείς πέραν των Θεών τολμά να απορρίψει το επίτευγμα αυτό. Σε περίπτωση αποτυχίας δεν αναζητούνται οι λόγοι, ούτε οι ίδιοι οι υποψήφιοι, ή οι διάφοροι δάσκαλοί τους επιπλήττονται, ή κρίνονται. Στον Παράδεισο η απογοήτευση δεν θεωρείται ποτέ ήττα. Η καθυστέρηση δεν αντιμετωπίζεται ως απαρέσκεια. Οι προφανείς χρονικές αποτυχίες δεν συγχύζονται με τις σημαντικές για την αιωνιότητα καθυστερήσεις.

Ελάχιστοι οδοιπόροι αντιμετωπίζουν την καθυστέρηση της φαινομενικής αποτυχίας στο Θείο επίτευγμα. Όλοι σχεδόν κατακτούν το Άπειρο Πνεύμα, αν και ενίοτε κάποιος οδοιπόρος από το υπ’ αριθμόν ένα υπερσύμπαν δεν επιτυγχάνει με την πρώτη προσπάθεια. Οι οδοιπόροι που κατακτούν το Πνεύμα σπάνια αποτυγχάνουν στο να βρουν τον Υιό. Από εκείνους των οποίων η πρώτη προσπάθεια αποτυγχάνει, όλοι σχεδόν χαιρετίζονται από τα υπ’ αριθμόν τρία και πέντε υπερσύμπαντα. Η πλειονότητα εκείνων που αποτυγχάνουν να κατακτήσουν τον Πατέρα, αφού έχουν φθάσει μέχρι τον Υιό και το Πνεύμα, χαιρετίζονται από το υπερσύμπαν υπ’ αριθμόν έξι, αν και λίγοι από τα υπ’ αριθμόν δύο και τρία αποτυγχάνουν εξ ίσου. Και όλο τούτο φαίνεται καθαρά να υποδηλώνει ότι υπάρχει κάποιος καλή και σωστή αιτία για τις φαινομενικές αυτές αποτυχίες. Στην πραγματικότητα πρόκειται για καθυστερήσεις που δεν μπορούν να αποφευχθούν.

Οι αποτυχόντες στην κατάκτηση του Θείου υποψήφιοι τίθενται υπό τη δικαιοδοσία των προϊσταμένων των θέσεων, μία ομάδα κύριων υπερναφείμ και επανακάμπτουν στο έργο επί των κόσμων του διαστήματος για μία περίοδο όχι μικρότερη της χιλιετηρίδας. Δεν επιστρέφουν ποτέ στο υπερσύμπαν όπου γεννήθηκαν, μένουν πάντα στην υπερδημιουργία εκείνη η οποία τους παρέχει τα περισσότερα πλεονεκτήματα για να επανεκπαιδευθούν και να προετοιμασθούν για τη δεύτερη προσπάθεια να κατακτήσουν το Θείο. Αφού μετά την υπηρεσία αυτή, με δική τους πρωτοβουλία, επιστρέψουν στο εξώτερο κύκλωμα της Χαβόνα, συνοδεύονται αμέσως στο κύκλωμα όπου διεκόπη η πορεία τους και αμέσως ολοκληρώνουν την προετοιμασία τους για τη συνάντηση με το Θείο. Τα δευτερεύοντα υπερναφείμ ουδέποτε αποτυγχάνουν να καθοδηγήσουν τους μαθητές τους για δεύτερη φορά, ενώ οι ίδιοι οι υπεραφικοί λειτουργοί καθώς και άλλοι οδηγοί φροντίζουν πάντα τους υποψήφιους αυτούς κατά τη δεύτερη αυτή προσπάθεια.

Όταν η ψυχή του οδοιπόρου φθάσει στο τρίτο κύκλωμα της Χαβόνα, τίθεται υπό την εποπτεία των καθοδηγητών του Πατέρα, των αρχαιότερων, εξαιρετικά ικανών και πλέον έμπειρων εκ των υπεραφικών λειτουργών. Στους κόσμους του κυκλώματος αυτού, οι καθοδηγητές του Πατέρα διατηρούν σχολές σοφίας και κολέγια τεχνικών, όπου όλες οι υπάρξεις που κατοικούν στο κεντρικό σύμπαν υπηρετούν ως δάσκαλοι. Τίποτα από όσα μπορούν να βοηθήσουν τα πλάσματα του χρόνου στο υπερβατικό αυτό εγχείρημά τους για την κατάκτηση της αιωνιότητας δεν παραβλέπεται.

Η κατάκτηση του Πατέρα του Σύμπαντος είναι το διαβατήριο για την αιωνιότητα, χωρίς να παραβλέπονται τα υπόλοιπα κυκλώματα διέλευσης. Για το λόγο αυτό, αποτελεί κοσμοϊστορική συγκυρία όταν στον καθοδηγητικό κόσμο υπ’ αριθμόν τρία, η τριμελής ομάδα διέλευσης αναγγέλλει ότι το τελευταίο εγχείρημα του χρόνου πρόκειται να λάβει χώρα, ότι άλλο ένα πλάσμα του διαστήματος ζητά να γίνει δεκτό στον Παράδεισο μέσα από τις πύλες της αιωνιότητας.

Η δοκιμασία του χρόνου έχει σχεδόν τελειώσει. Ο αγώνας δρόμου προς την αιωνιότητα έχει ολοκληρωθεί. Οι καιροί της αβεβαιότητας τελειώνουν. Ο πειρασμός της αμφιβολίας εξαφανίζεται, η εντολή γίνε τέλειος έχει υπακουσθεί. Από το βαθύτερο σημείο της διανοητικής του ύπαρξης, το πλάσμα του χρόνου και της ύλης έχει ανέλθει στους εξελικτικούς κόσμους του διαστήματος, αποδεικνύοντας έτσι την επιτευξιμότητα του σχεδίου ανέλιξης, διαδηλώνοντας στους αιώνες την ορθότητα και τη δικαιοσύνη της εντολής του Πατέρα του Σύμπαντος προς τα κατώτερα πλάσματα των κόσμων: «Γίνετε τέλειοι, καθώς εγώ είμαι τέλειος.»

Βήμα με βήμα, από τη μία ζωή στην άλλη, από τον ένα κόσμο στον επόμενο, η ανελικτική πορεία ολοκληρώθηκε και ο στόχος της κατάκτησης του Θείου πραγματοποιήθηκε. Η επιβίωση τελειοποιήθηκε και η τελειοποίηση αυτή πληροί το υπέρτατο του θείου. Ο χρόνος χάθηκε στην αιωνιότητα. Το διάστημα εξαφανίστηκε μέσα στη λατρευτική ταυτοποίηση και αρμονία με τον Πατέρα του Σύμπαντος. Οι εκπομπές της Χαβόνα στέλνουν αστράφτοντας μηνύματα μεγαλείου στο διάστημα, το καλό νέο ότι αληθώς, τα ευσυνείδητα πλάσματα με τη ζωική φύση και την υλική προέλευση έγιναν, δια της εξελικτικής τους ανάβασης, πραγματικοί και αιώνιοι οι τελειοποιημένοι υιοί του Θεού.

Οι υπεραφικοί σύμβουλοι και εισηγητές του δεύτερου κυκλώματος είναι οι καθοδηγητές των παιδιών του χρόνου σχετικά με την πορεία τους προς την αιωνιότητα. Η κατάκτηση του Παραδείσου συνεπάγεται ευθύνες μιας νέας και ανώτερης κατηγορίας, και η προσωρινή παραμονή στον δεύτερο κύκλωμα προσφέρει πολλές ευκαιρίες στο ανερχόμενο πλάσμα ώστε να δεχθεί τις χρήσιμες συμβουλές των αφοσιωμένων αυτών υπερναφείμ.

Εκείνοι οι οποίοι αποτυγχάνουν στην πρώτη τους προσπάθεια να κατακτήσουν το Θείο, προωθούνται από τον κύκλο της αποτυχίας κατ’ ευθείαν στον δεύτερο κύκλο πριν επιστρέψουν στην υπηρεσία του υπερσύμπαντος. Με τον τρόπο αυτό, οι σύμβουλοι και οι εισηγητές υπηρετούν επίσης ως σύμβουλοι αλλά και ως παρηγορητές των απογοητευμένων αυτών οδοιπόρων. Οι τελευταίοι μόλις πήραν τη μεγαλύτερη απογοήτευσή τους, που διόλου δεν διαφέρει από το μακρύ κατάλογο παρόμοιων εμπειριών από τις οποίες ξέφυγαν, σαν να ανέβηκαν μια σκάλα, από το χάος προς τη δόξα – εκτός του μεγέθους της τελευταίας απογοήτευσης. Είναι εκείνοι που στράγγισαν το ποτήρι της εμπειρίας ως τον πάτο. Και έχω παρατηρήσει ότι επιστρέφουν προσωρινά στις υπηρεσίες των υπερσυμπάντων ως ο ανώτατος τύπος στοργικών λειτουργών προς τα παιδιά του χρόνου και των προσωρινών απογοητεύσεων.

Μετά από μακρά παραμονή στο υπ’ αριθμόν δύο κύκλωμα, οι απογοητευμένοι εξετάζονται από τα συμβούλια τελειότητας που βρίσκονται στον καθοδηγητικό κόσμο του κυκλώματος αυτού και πιστοποιούνται ως επιτυχόντες τη δοκιμασία της Χαβόνα. Και τούτο, εφ’ όσον μέχρι του σημείου αυτού δεν εξετάζεται η πνευματική τους κατάσταση, τους δίνει στα σύμπαντα του χρόνου την ίδια θέση που θα είχαν, εάν είχαν επιτύχει την κατάκτηση του Θείου. Το πνεύμα των υποψηφίων αυτών έγινε απόλυτα αποδεκτό. Η αποτυχία τους ήταν εγγενής σε κάποιο στάδιο του τρόπου προσέγγισης, ή σε κάποιο σημείο των εμπειρικών τους αποσκευών.

Κατόπιν οι σύμβουλοι του κυκλώματος τους μεταφέρουν στους προϊσταμένους των αποστολών του Παραδείσου και αναλαμβάνουν εκ νέου την υπηρεσία του χρόνου στους κόσμους του διαστήματος. Και αναλαμβάνουν με χαρά και αγαλλίαση το έργο των προτέρων καιρών και χρόνων. Μια άλλη μέρα θα επιστρέψουν στο κύκλωμα της μεγαλύτερής τους απογοήτευσης και θα επιχειρήσουν ξανά την κατάκτηση του Θείου.

Για τους επιτυχόντες οδοιπόρους του δεύτερου κύκλου, η ένταση της εξελικτικής ανάβασης έχει τελειώσει, η ανάθεση ωστόσο της αιώνιας αποστολής δεν έχει καν αρχίσει. Και ενώ η παραμονή στον κύκλο αυτό είναι απόλυτα ευχάριστη και εξαιρετικά επικερδής, στερείται μέρους του προσδοκώμενου στους προηγούμενους κύκλους ενθουσιασμού. Πολλοί είναι οι οδοιπόροι οι οποίοι τέτοιες στιγμές αναθυμούνται την ατέλειωτη προσπάθεια με μια ζήλια χαρούμενη, ειλικρινά επιθυμώντας να μπορούσαν να γυρίσουν πίσω, στους κόσμους του χρόνου και ν’ αρχίσουν πάλι από την αρχή, όπως εσείς, θνητοί, όταν γερνάτε και κάποιες φορές αναλογίζεστε τους αγώνες της νιότης και της πρωτινής σας ζωής και ειλικρινά θα θέλατε να μπορούσατε να ξαναζήσετε.

Η διέλευση όμως του εσώτατου κύκλου βρίσκεται εμπρός, γρήγορα θα τελειώσει ο ύπνος της τελευταίας διέλευσης και η καινούργια περιπέτεια της αιώνιας πορείας θα αρχίσει. Οι σύμβουλοι και οι εισηγητές του δεύτερου κύκλου αρχίζουν την προετοιμασία των πλασμάτων που έχουν αναλάβει για την μεγαλειώδη αυτή και τελική πνευματική ανάπαυση, τον αναπόφευκτο ύπνο που πάντα παρεμβάλλεται μεταξύ των εποχιακών σταδίων της ανελικτικής πορείας.

Όταν οι ανερχόμενοι αυτοί οδοιπόροι που έφθασαν στον Πατέρα του Σύμπαντος ολοκληρώσουν την πορεία τους στο δεύτερο κύκλωμα, οι αεί επιβλέποντες Οδηγοί Αποφοίτων εκδίδουν την εντολή με την οποία γίνονται δεκτοί στον τελικό κύκλο. Οι οδηγοί αυτοί κατευθύνουν προσωπικά τους προστατευομένους τους προς τον εσώτερο κύκλο και τους θέτουν υπό την εποπτεία των υπολοίπων, της τελευταίας των τάξεων των δευτερευόντων υπερναφείμ η οποία είναι επιφορτισμένη με τη λειτουργία επί των οδοιπόρων του χρόνου στα κυκλώματα των κόσμων της Χαβόνα.

Πολύς από το χρόνο των ανερχομένων στο τελευταίο κύκλωμα αφιερώνεται στη συνέχιση των σπουδών επικειμένων προβλημάτων της εν τω Παραδείσω κατοικίας. Μία άπειρη και πολύμορφη στρατιά πλασμάτων, η πλειονότητα των οποίων δεν αποκαλύπτεται, είναι μόνιμοι, ή και προσωρινοί κάτοικοι του εσώτερου αυτού κύκλου των κόσμων της Χαβόνα. Και η ανάμιξη των πολύμορφων αυτών τύπων εφοδιάζει τα υπερναφείμ εκείνα που συμπληρώνουν τα υπόλοιπα με ένα πλούσιο απόθεμα γνώσεων πάνω στις διάφορες καταστάσεις, το οποίο χρησιμοποιούν αποτελεσματικά για την περαιτέρω εκπαίδευση των ανερχομένων οδοιπόρων, ιδιαίτερα σε ό,τι έχει σχέση με τα προβλήματα προσαρμογής προς τις πολλές κατηγορίες υπάρξεων τις οποίες σύντομα θα συναντήσουν στον Παράδεισο.

Μεταξύ εκείνων οι οποίοι κατοικούν στον εσώτερο αυτό κύκλωμα είναι οι εκ των πλασμάτων τριαδοποιημένοι υιοί. Τα βασικά και δευτερεύοντα υπερναφείμ είναι οι γενικοί επιτηρητές του συνενωμένου σώματος των υιών αυτών, στο οποίο περιλαμβάνονται οι τριαδοποιημένοι απόγονοι των θνητών τελικιστών και των παρόμοιων απογόνων των Πολιτών του Παραδείσου. Ορισμένοι εξ αυτών έχουν περιβληθεί την Τριάδα και υπηρετούν στα υπερσύμπαντα, άλλοι έχουν διαφορετική αποστολή, αλλά η πλειονότητα βρίσκεται συγκεντρωμένη στο συνενωμένο σώμα, στους τέλειους κόσμους του εσώτερου κυκλώματος της Χαβόνα. Εδώ, υπό την εποπτεία των υπερναφείμ, προετοιμάζονται για κάποιο έργο μελλοντικό, από ένα ειδικό και άφατο σώμα ανώτερων Πολιτών του Παραδείσου οι οποίοι ήταν, πριν από τον καιρό του Γκραντφάντα, οι πρώτοι διοικητικοί βοηθοί των Αρχαίων των Ημερών. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι δύο αυτές μοναδικές κατηγορίες τριαδοποιημένων υπάρξεων θα συνεργασθούν στο απώτερο μέλλον και κανείς από τους λόγους αυτούς δεν έχει σχέση με τον κοινό προορισμό τους στις εφεδρείες του Παραδείσιου Σώματος των Τριαδοποιημένων Τελικιστών.

Στο εσώτατο αυτό κύκλωμα, τόσο οι ανερχόμενοι όσο και οι κατερχόμενοι οδοιπόροι αδελφοποιούνται μεταξύ τους αλλά και με τους εκ των πλασμάτων τριαδοποιημένους υιούς. Όπως οι γεννήτορές τους, οι υιοί αυτοί αποκομίζουν μεγάλα πλεονεκτήματα από τη μεταξύ τους σχέση και αποτελεί την ειδική αποστολή των υπερναφείμ να διευκολύνουν και να εξασφαλίσουν την συναδέλφωση των εκ των θνητών τελικιστών και των εκ των Πολιτών του Παραδείσου τριαδοποιημένων υιών. Οι υπεραφικοί συμπληρούντες τους υπόλοιπους δεν ασχολούνται τόσο με την εκπαίδευση όσο με την βελτίωση της εποικοδομητικής σχέσης τους με τις διάφορες ομάδες.

Οι θνητοί έχουν λάβει την εκ Παραδείσου εντολή: «Γίνετε τέλειοι, καθώς ο Παραδείσιος Πατέρας σας είναι τέλειος.» Στους τριαδοποιημένους αυτούς υιούς του συνενωμένου σώματος, τα εποπτεύοντα υπερναφείμ δεν παύουν να κηρύσσουν: «Γνωρίστε τους ανερχόμενους αδελφούς σας, όπως οι Δημιουργοί Υιοί του Παραδείσου τους γνωρίζουν και τους αγαπούν.»

Το θνητό πλάσμα πρέπει να βρει το Θεό. Ο Δημιουργός Υιός ουδέποτε σταματά μέχρις ότου βρει τον άνθρωπο – το κατώτερο των πλασμάτων ελεύθερης βούλησης. Πέραν κάθε αμφιβολίας οι Δημιουργοί Υιοί και τα θνητά τους τέκνα προετοιμάζονται για μία μελλοντική και άγνωστη υπηρεσία στο σύμπαν. Και οι δύο διασχίζουν το φάσμα των εμπειριών στο σύμπαν και έτσι εκπαιδεύονται και εξασκούνται για την αιώνια αποστολή τους. Μέσα στα σύμπαντα γίνεται η μοναδική αυτή ανάμιξη του ανθρώπινου και του θείου, η σύνδεση του δημιουργήματος και του Δημιουργού. Οι αστόχαστοι θνητοί θεώρησαν την εκδήλωση του θείου ελέους και αγάπης, ιδιαίτερα προς τους αδύναμους και έχοντες ανάγκη, ως ένδειξη ενός ανθρωπόμορφου Θεού. Μέγα λάθος! Οι εκδηλώσεις αυτές του ελέους και της ανεκτικότητας θα έπρεπε μάλλον να εκληφθούν από τους ανθρώπους ως αποδείξεις του ότι οι θνητοί ενοικούνται από το πνεύμα του ζώντος Θεού. Ότι το θνητό πλάσμα διαθέτει, εν τέλει, θεία ουσία.

Προς το τέλος της παραμονής στο πρώτο κύκλωμα, οι ανερχόμενοι οδοιπόροι συναντούν αρχικά τους διεγέρτες της γαλήνης της κύριας τάξης των υπερναφείμ. Πρόκειται για τους αγγέλους του Παραδείσου οι οποίοι προβάλλουν για να χαιρετίσουν εκείνους που στέκονται στο κατώφλι της αιωνιότητας και να ολοκληρώσουν την προετοιμασία τους για τον ύπνο της διέλευσης προς την τελική ανάσταση. Δεν θεωρείστε πραγματικά τέκνα του Παραδείσου μέχρις ότου διασχίσετε τον εσώτερο κύκλο και βιώσετε την ανάσταση της αιωνιότητας από τον τελικό ύπνο του χρόνου. Οι τελειοποιημένοι οδοιπόροι αρχίζουν την ανάπαυση αυτή, κοιμούνται, στον πρώτο κύκλο της Χαβόνα και ξυπνούν στις ακτές του Παραδείσου. Από όλους όσους ανεβαίνουν στην αιώνιο Νήσο, μόνον εκείνοι οι οποίοι έφθασαν με τον τρόπο αυτό θεωρούνται τέκνα της αιωνιότητας. Οι υπόλοιποι πηγαίνουν ως επισκέπτες, ως φιλοξενούμενοι, χωρίς να μπορούν να κατοικήσουν εκεί.

Και τώρα, στο αποκορύφωμα της Πορείας προς τη Χαβόνα, καθώς εσείς οι θνητοί κοιμάστε στον κόσμο καθοδήγησης του εσώτερου κυκλώματος, δεν είστε μόνοι όπως στον κόσμο από τον οποίο ήλθατε, όπου κλείνετε τα μάτια στον φυσικό ύπνο του ανθρώπινου θανάτου, ούτε όπως όταν κοιμηθήκατε όταν αρχίσατε το μακρύ ύπνο της διέλευσης προετοιμαζόμενοι για το ταξίδι στη Χαβόνα. Τώρα, καθώς ετοιμάζεστε για τη γαλήνη της κατάκτησης, έρχεται στο πλευρό σας ο παλιός σας σύντροφος του πρώτου κύκλου, ο μεγαλειώδης εκείνος ολοκληρωτής της γαλήνης, που είναι έτοιμος να εισέλθει σαν ένας μαζί σας, καθώς η υπόσχεση της Χαβόνα πραγματοποιείται με την ολοκλήρωση της διέλευσής σας, τώρα που περιμένετε μόνο το τελικό άγγιγμα της τελειότητας.

Η πρώτη σας διέλευση ήταν πράγματι ο θάνατος, η δεύτερη ένας ύπνος ιδανικός και τώρα η Τρίτη μεταμόρφωση είναι η πραγματική ανάπαυση, η αιώνια γαλήνη.

[Παρουσιάσθηκε από έναν Τελειοποιητή της Σοφίας από την Ουβέρσα].