ΟΠΩΣ ΤΑ υπερναφείμ είναι οι αγγελικές στρατιές του κεντρικού σύμπαντος και τα σεραφείμ των τοπικών συμπάντων, έτσι και τα σεκοναφείμ είναι τα λειτουργικά πνεύματα των υπερσυμπάντων. Όσον αφορά, ωστόσο, στο βαθμό θείας ουσίας και υπέρτατης δυναμικής, τα παιδιά αυτά των Ανακλαστικών Πνευμάτων μοιάζουν πολύ περισσότερο στα υπερναφείμ απ’ όσο στα σεραφείμ. Δεν υπηρετούν μόνα στις υπερδημιουργίες ενώ οι διεργασίες που αναλαμβάνονται από τους συνεργάτες τους είναι πολυάριθμες και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.

Όπως παρουσιάζονται στα κείμενα αυτά, τα λειτουργικά πνεύματα των υπερσυμπάντων περιλαμβάνουν τις ακόλουθες τρεις κατηγορίες:

1. Τα Σεκοναφείμ

2. Τα Τερτιαφείμ

3. Τα Ομνιαφείμ

Εφ’ όσον οι δύο τελευταίες κατηγορίες δεν ασχολούνται άμεσα με το σχέδιο ανέλιξης της προόδου των θνητών, θα αναφερθούν σύντομα πριν από την εκτενέστερη ανάλυση των σεκοναφείμ. Τεχνικά, ούτε τα τερτιαφείμ ούτε τα ομνιαφείμ είναι λειτουργικά πνεύματα των υπερσυμπάντων, αν και οι δύο κατηγορίες υπηρετούν ως πνευματικοί λειτουργοί μέσα στους χώρους αυτούς.

Οι ανώτεροι αυτοί άγγελοι αναφέρονται στις καταγραφές του αρχηγείου του υπερσύμπαντος και παρά την υπηρεσία τους στις τοπικές δημιουργίες, είναι από τεχνικής πλευράς κάτοικοι των υπερσυμπαντικών αυτών πρωτευουσών, επειδή δεν γεννήθηκαν στα τοπικά σύμπαντα. Τα Τερτιαφείμ είναι παιδιά του Απείρου Πνεύματος και εξατομικεύονται στον Παράδεισο σε ομάδες των χιλίων. Οι ουράνιες αυτές υπάρξεις με τη θεία προέλευση και τη σχεδόν θεία πολυπλοκότητα αποτελούν το δώρο του Απείρου Πνεύματος προς τους Δημιουργούς Υιούς του Θεού.

Όταν ένας Υιός Μιχαήλ αποσπάται από το γονικό καθεστώς του Παραδείσου και ετοιμάζεται να ξεκινήσει για τη συμπαντική του περιπέτεια στο διάστημα, το Άπειρο Πνεύμα δημιουργεί μία ομάδα χιλίων τέτοιων συνοδών πνευμάτων. Και τα εξαίσια αυτά τερτιαφείμ συνοδεύουν το συγκεκριμένο Δημιουργό Υιό από τη στιγμή που ξεκινά το εγχείρημα της οργάνωσης του σύμπαντος.

Από την απαρχή της δημιουργίας του σύμπαντος, τα χίλια αυτά τερτιαφείμ είναι το μοναδικό προσωπικό επιτελείο ενός Δημιουργού Υιού. Αποκτούν σημαντικότατες εμπειρίες ως βοηθοί του Υιού κατά τη διάρκεια αυτών των συναρπαστικών καιρών της συναρμολόγησης του σύμπαντος και των άλλων αστρονομικών διεργασιών. Υπηρετούν στο πλευρό του Δημιουργού Υιού μέχρι την ημέρα της εξατομίκευσης του Λαμπερού και Πρωινού Αστέρα, του πρωτότοκου του τοπικού σύμπαντος. Μετά από αυτό, υποβάλλονται οι επίσημες παραιτήσεις των τερτιαφείμ οι οποίες γίνονται δεκτές. Και με την εμφάνιση των αρχικών κατηγοριών της γηγενούς αγγελικής ζωής, αποσύρονται από την ενεργό δράση στο τοπικό σύμπαν και γίνονται οι συνδετικοί λειτουργοί μεταξύ του Δημιουργού Υιού υπό τον οποίο υπηρέτησαν και των Αρχαίων των Ημερών του συγκεκριμένου υπερσύμπαντος.

Τα Ομνιαφείμ δημιουργούνται από το Άπειρο Πνεύμα σε συνεργασία με τους Επτά Ανώτατους Διευθυντές και είναι οι αποκλειστικοί υπηρέτες και αγγελιαφόροι αυτών των ιδίων των Ανώτατων Διευθυντών. Τα Ομνιαφείμ υπηρετούν στο μέγα σύμπαν και στον Όρβοντον το σώμα τους διατηρεί το αρχηγείο του στο βορειότερο τμήμα της Ουβέρσα, όπου διαμένουν, ως μία ειδική αποικία καλής θέλησης. Δεν είναι καταγεγραμμένοι στην Ουβέρσα, ούτε ανήκουν στη διοίκησή μας. Ούτε ασχολούνται άμεσα με το σχέδιο ανέλιξης προόδου των θνητών.

Τα ομνιαφείμ ασχολούνται αποκλειστικά με την επίβλεψη των υπερσυμπάντων για τα συμφέροντα του διοικητικού συντονισμού από την πλευρά των Επτά Ανώτατων Διοικητών. Η αποικία των Ομνιαφείμ στην Ουβέρσα λαμβάνει εντολές και λογοδοτεί μόνο στον Ανώτατο Διοικητή του Όρβοντον, ο οποίος έχει την έδρα του στον κοινό διοικητικό πλανήτη υπ’ αριθμόν επτά, στον εξωτερικό δακτύλιο των δορυφόρων του Παραδείσου.

Οι σεκοναφικές στρατιές δημιουργούνται από τα Επτά Ανακλαστικά Πνεύματα τα οποία υπηρετούν στα αρχηγεία του κάθε υπερσύμπαντος. Υπάρχει μία σαφής τεχνική Παραδείσιας ανταπόκρισης, η οποία συνδέεται με τη δημιουργία των αγγέλων αυτών σε ομάδες των επτά. Σε μάθε ομάδα των επτά υπάρχουν πάντα ένα κύριο, τρία δευτερεύοντα και τρία τριτεύοντα σεκοναφείμ. Πάντα εξατομικεύονται σ’ αυτήν ακριβώς την αναλογία. Όταν δημιουργηθούν επτά τέτοια σεκοναφείμ, το κύριο προσαρτάται στην υπηρεσία των Αρχαίων των Ημερών. Οι τρεις δευτερεύοντες άγγελοι συνεργάζονται με τρεις ομάδες Παραδείσιας προέλευσης διευθυντών στις υπερκυβερνήσεις: Τους Θείους Συμβούλους, τους Τελειοποιητές της Σοφίας και τους Συμπαντικούς Ελεγκτές. Οι τρεις τριτεύοντες άγγελοι προσαρτώνται στους ανερχόμενους τριαδοποιημένους συνεργάτες των κυβερνητών των υπερσυμπάντων: Τους Κραταιούς Αγγελιαφόρους, τους Υψηλά Ιστάμενους στην Εξουσία και τους Χωρίς Όνομα και Αριθμό.

Τα σεκοναφείμ αυτά των υπερσυμπάντων είναι απόγονοι των Ανακλαστικών Πνευμάτων και για το λόγο αυτό η ανακλαστικότητα εγγενώς υπάρχει στη φύση τους. Αντιδρούν αντανακλαστικά σε κάθε φάση, κάθε πλάσματος προερχόμενου από την Τρίτη Γενεσιουργό Αιτία και Κέντρο καθώς και τους Δημιουργούς Υιούς του Παραδείσου, ωστόσο δεν αποκρίνονται άμεσα στις υπάρξεις και τις οντότητες, άτομα, ή άλλης μορφής των οποίων η μόνη προέλευση είναι η Πρώτη Γενεσιουργός Αιτία και Κέντρο. Διαθέτουμε πολλά στοιχεία για την ύπαρξη των συμπαντικών διανοητικών κυκλωμάτων του Απείρου Πνεύματος, αλλά έστω και αν δεν είχαμε άλλη απόδειξη, οι ανακλαστική παρουσία των σεκοναφείμ θα αρκούσε για να καταδείξει την ύπαρξη της συμπαντικής παρουσίας της άπειρης διάνοιας του Συνδεδεμένου Δρώντος.

Τα κύρια σεκοναφείμ, υπηρετούντα με τους Αρχαίους των Ημερών, είναι ζωντανοί καθρέπτες στην υπηρεσία όλων των τρισυπόστατων κυβερνητών. Σκεφθείτε τι σημαίνει στην οικονομία ενός υπερσύμπαντος, το να μπορεί να μπορεί να μεταβάλλεται σε ζωντανό καθρέφτη και δια του τρόπου αυτού να μπορεί να βλέπει και να ακούει τις αντιδράσεις μιας άλλης ύπαρξης χίλια, ή εκατό χιλιάδες έτη φωτός μακριά, και αυτό να γίνεται άμεσα και αλάθητα. Τα αρχεία είναι απαραίτητα στη διεύθυνση των συμπάντων, οι εκπομπές είναι χρήσιμες, το έργο των Μοναχικών αλλά και των άλλων αγγελιαφόρων είναι πολύ χρήσιμο, αλλά οι Αρχαίοι, των Ημερών, από την θέση που βρίσκονται, μεταξύ των κατοικημένων κόσμων και του Παραδείσου – μεταξύ του ανθρώπου και του Θεού – μπορούν άμεσα να κοιτάζουν και τις δύο πλευρές, να ακούν και τις δύο πλευρές, να γνωρίζουν και τις δύο πλευρές.

Η ικανότητα αυτή – το να βλέπει κανείς και να ακούσει σαν ο ίδιος να ήταν τα πάντα – μπορεί να γίνει τέλεια αντιληπτή στα υπερσύμπαντα μόνον από τους Αρχαίους των Ημερών και μόνο πάνω στους οικείους αρχηγικούς κόσμους τους. Ακόμα και εκεί υπάρχουν περιορισμοί: Από την Ουβέρσα, οι επικοινωνίες αυτές περιορίζονται στους κόσμους και τα σύμπαντα του Όρβοντον και ενώ είναι ανενεργή μεταξύ των υπερσυμπάντων, η ίδια αυτή ανακλαστική τεχνική διατηρεί καθένα τους σε στενή επαφή με το κεντρικό σύμπαν και τον Παράδεισο. Οι επτά υπερκυβερνήσεις, αν και διαχωρισμένες μεταξύ τους, αντανακλούν τέλεια, με τον τρόπο αυτό, την εξουσία από ψηλά, ενώ ταυτόχρονα αντιμετωπίζουν με ευμένεια, καθώς επίσης και με τέλεια γνώση, τις ανάγκες κάτω από τους ίδιους.

Τα κύρια σεκοναφείμ έχουν μία εγγενή, από τη φύση τους, κλίση σε επτά τύπους υπηρεσίας και είναι σωστό, οι πρώτες σειρές της κατηγορίας αυτής να είναι προικισμένες έτσι ώστε έμφυτα να ερμηνεύουν τη διάνοια του Πνεύματος στους Αρχαίους των Ημερών.

1. Η Φωνή του Συνδεδεμένου Δρώντος. Σε κάθε υπερσύμπαν το πρώτο κύριο σεκοναφείμ και κάθε έβδομο της τάξης του που δημιουργήθηκε στη συνέχεια επιδεικνύουν υψηλό βαθμό προσαρμοστικότητας στην κατανόηση και ερμηνεία της διανοίας του Απείρου Πνεύματος προς τους Αρχαίους των Ημερών και τους συνεργάτες τους στα υπερσύμπαντα. Τούτο έχει μεγάλη αξία στα αρχηγεία των υπερσυμπάντων επειδή, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στις τοπικές δημιουργίες με τους Θείους Λειτουργούς τους, η έδρα της υπερκυβέρνησης δεν διαθέτει μία ειδική προσωποποίηση του Απείρου Πνεύματος. Για το λόγο αυτό, οι φωνές των σεκοναφείμ γίνονται οι προσωπικοί αντιπρόσωποι της Τρίτης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου σε κάθε κόσμο πρωτεύουσα. Πραγματικά, τα επτά Ανακλαστικά Πνεύματα υπάρχουν, αλλά οι μητέρες αυτές των στρατιών των σεκοναφείμ είναι λιγότερο πραγματικές και οι αντιδράσεις τους προς τον Συνδεδεμένο Δρώντα λιγότερο άμεσες από εκείνες των Επτά Κυρίαρχων Πνευμάτων.

2. Η Φωνή των Επτά Πρωταρχικών Πνευμάτων. Το δεύτερο κύριο σεκοναφείμ και ένα στα επτά από εκείνα που δημιουργούνται στη συνέχεια, τείνουν να παρουσιάζουν τη συλλογική φύση και τις αντιδράσεις των Επτά Πρωταρχικών Πνευμάτων. Αν και το κάθε Πρωταρχικό Πνεύμα αντιπροσωπεύεται ήδη στην πρωτεύουσα ενός υπερσύμπαντος από ένα εκ των επτά Ανακλαστικών Πνευμάτων τα οποία δρουν εκεί, πρόκειται για ατομική αντιπροσώπευση, όχι συλλογική. Συλλογικά, μόνο δι’ ανακλάσεως μπορούν να είναι παρόντα. Για το λόγο αυτό, τα Κυρίαρχα Πνεύματα καλωσορίζουν τις υπηρεσίες των ανώτατων αυτών προσωπικών αγγέλων, τη δεύτερη σειρά των κύριων σεκοναφείμ, που τόσο είναι ικανά να τους αντιπροσωπεύουν έναντι των Αρχαίων των Ημερών.

3. Η Φωνή του Δημιουργού Υιού. Το Άπειρο Πνεύμα πρέπει να είχε κάποια σχέση με τη δημιουργία, ή την εκπαίδευση των Υιών του Παραδείσου της τάξης των Μιχαήλ, και τούτο επειδή το τρίτο κύριο σεκοναφείμ και ένα στα επτά μετά από αυτό διαθέτουν το αξιοσημείωτο χάρισμα να ανακλούν τη διάνοια των Δημιουργών αυτών Υιών. Αν οι Αρχαίοι των Ημερών θελήσουν να γνωρίσουν – πραγματικά να γνωρίσουν – τις απόψεις του Μιχαήλ του Νέβαδον πάνω σε κάποιο θέμα που εκκρεμεί, δεν χρειάζεται να τον καλέσουν δια των γραμμών του σύμπαντος. Το μόνο που πρέπει να κάνουν είναι να καλέσουν τον Προϊστάμενο των Φωνών του Νέβαδον, ο οποίος μόλις του ζητηθεί θα παρουσιάσει το σεκοναφείμ των αρχείων του Μιχαήλ. Και την ίδια ακριβώς στιγμή, οι Αρχαίοι των Ημερών θα ακούσουν τη φωνή του Κυρίαρχου Υιού του Νέβαδον.

Καμία άλλη τάξη Υιών δεν είναι τόσο «ανακλαστική» και καμία άλλη σειρά αγγέλων δεν μπορεί να λειτουργήσει με τον τρόπο αυτό. Δεν κατανοούμε απολύτως πώς επιτυγχάνεται αυτό και αμφιβάλλω αν και οι ίδιοι οι Δημιουργοί Υιοί το κατανοούν πλήρως. Είμαστε βέβαιοι, ωστόσο, ότι λειτουργεί, αποδεχόμαστε επίσης ότι λειτουργεί αλάνθαστα, αφού σε ολόκληρη την ιστορία της Ουβέρσα οι φωνές των σεκοναφείμ δεν έκαναν ποτέ λάθος στις παρουσιάσεις τους.

Στο σημείο αυτό αρχίζετε να καταλαβαίνετε κάτι από τον τρόπο με τον οποίο το θείο περιβάλλει το διάστημα του χρόνου και κυριαρχεί επί του χρόνου του διαστήματος. Εδώ ρίχνετε μία φευγαλέα ματιά πάνω στη λειτουργία του κύκλου της αιωνιότητας, ο οποίος για μια στιγμή αποκλίνει ώστε να βοηθήσει τα παιδιά του χρόνου στο έργο του να κυριαρχήσουν επί των σοβαρών δυσκολιών που αντιμετωπίζουν στο διάστημα. Και τα φαινόμενα αυτά προστίθενται στις παγιωμένες συμπαντικές τεχνικές των Ανακλαστικών Πνευμάτων.

Αν και φαινομενικά στερούνται της προσωπικής παρουσίας των Κυρίαρχων Πνευμάτων ψηλά και των Δημιουργών Υιών κάτω, οι Αρχαίοι των Ημερών έχουν υπό τις εντολές τους ζώσες υπάρξεις συντονισμένες στους κοσμικούς μηχανισμούς της ανακλαστικής τελειότητας και της ύπατης ακρίβειας δια των οποίων μπορούν να απολαμβάνουν την ανακλαστική παρουσία όλων εκείνων των ανώτερων υπάρξεων η προσωπική παρουσία των οποίων τους είναι απαγορευμένη. Δια των μέσων αυτών, αλλά και δι’ άλλων τα οποία δεν γνωρίζετε, ο Θεός είναι ωσεί παρών στα αρχηγεία των υπερσυμπάντων.

Οι Αρχαίοι των Ημερών συλλαμβάνουν τη βούληση του Πατέρα εξισώνοντας τη μετάδοση της φωνής του Πνεύματος από ψηλά και τη μετάδοση της φωνής των Μιχαήλ από κάτω. Μπορούν έτσι χωρίς περιθώριο λάθους να είναι βέβαιοι, υπολογίζοντας τη βούληση του Πατέρα επί των διαχειριστικών υποθέσεων των τοπικών συμπάντων. Για να αντιληφθούν, όμως, τη βούληση ενός εκ των Θεών από τη γνώση τους για τους άλλους δύο, οι τρεις Αρχαίοι των Ημερών πρέπει να εργασθούν μαζί. Οι δύο δεν θα μπορούσαν να βρουν την απάντηση. Και για το λόγο αυτό, έστω και αν δεν υπήρχαν άλλοι, στα υπερσύμπαντα προΐστανται πάντα τρεις Αρχαίοι των Ημερών και όχι ένας, ή δύο εξ αυτών.

4. Η Φωνή της Στρατιάς των Αγγέλων. Το τέταρτο κύριο σεκοναφείμ και κάθε έβδομο στη σειρά αποδεικνύονται άγγελοι εξαιρετικά ευαίσθητοι στα συναισθήματα των άλλων αγγελικών τάξεων, περιλαμβανομένων των υπερναφείμ από πάνω και των σεραφείμ από κάτω. Με τον τρόπο αυτό, οι προθέσεις οποιουδήποτε κυβερνώντος, ή εποπτεύοντος αγγέλου είναι αμέσως στη διάθεση οποιουδήποτε συμβουλίου των Αρχαίων των Ημερών που θέλει να τις μελετήσει. Ούτε μία ημέρα δεν περνά στον κόσμο σας κατά την οποία το προϊστάμενο σεραφείμ στην Ουράντια δεν έχει συνείδηση του φαινομένου της ανακλαστικής μετάδοσης, που δεν αποσύρεται στην Ουβέρσα για κάποιο λόγο. Εκτός όμως και αν προειδοποιηθεί από έναν Μοναχικό Αγγελιαφόρο, αγνοεί τι είναι αυτό που αναζητείται και πώς διασφαλίζεται. Τα λειτουργικά αυτά πνεύματα του χρόνου διαρκώς παρέχουν αυτό το είδος των ασύνειδων πληροφοριών και είναι για το λόγο αυτό βέβαιο ότι οι μαρτυρίες τους, πάνω στην ατέλειωτη σειρά των υποθέσεων οι οποίες απαιτούν την προσοχή και τη σύσκεψη των Αρχαίων των Ημερών και των συνεργατών τους, είναι αμερόληπτες.

5. Αποδέκτες Εκπομπών. Υπάρχει μία ιδιαίτερη κατηγορία εκπεμπομένων μηνυμάτων τα οποία λαμβάνονται μόνον από τα συγκεκριμένα αυτά κύρια σεκοναφείμ. Ενώ δεν πρόκειται για τους τακτικούς αναμεταδότες της Ουβέρσα, συνεργάζονται με τους αγγέλους των ανακλαστικών φωνών με σκοπό το συγχρονισμό της ανακλαστικής ενόρασης των Αρχαίων των Ημερών με ορισμένα ακριβή μηνύματα τα οποία προέρχονται από τα παγιωμένα κυκλώματα της συμπαντικής επικοινωνίας. Οι αποδέκτες των εκπομπών είναι οι πέμπτοι κατά σειρά, το πέμπτο κύριο σεκοναφείμ που δημιουργήθηκε και κάθε έβδομο μετά από αυτό.

6. Προσωπικότητες Μεταγωγής. Πρόκειται για τα σεκοναφείμ τα οποία μεταφέρουν τους οδοιπόρους του χρόνου από τους αρχηγικούς κόσμους των υπερσυμπάντων στο εξωτερικό κύκλωμα της Χαβόνα. Αποτελούν το σώμα μεταγωγής των υπερσυμπάντων και λειτουργούν προς το εσωτερικό, προς τον Παράδεισο, αλλά και προς το εξωτερικό, προς τους κόσμους των οικείων τομέων. Το σώμα αυτό αποτελείται από το έκτο κύριο σεκοναφείμ και κάθε έβδομο που δημιουργήθηκε στη συνέχεια.

7. Το Εφεδρικό Σώμα. Μία πολύ μεγάλη ομάδα σεκοναφείμ, η έβδομη κύρια σειρά, παραμένει ως εφεδρεία για μη προκαθορισμένα καθήκοντα αλλά και για τις επείγουσες αποστολές στους κόσμους. Επειδή δεν είναι εξειδικευμένα, μπορούν μεν να λειτουργήσουν σχετικά καλά με τις ίδιες ικανότητες των διαφορετικών συνεργατών τους, αλλά οι εξειδικευμένες αυτές εργασίες αναλαμβάνονται μόνο σε επείγουσες περιπτώσεις. Το σύνηθες έργο τους είναι η διεκπεραίωση των γενικών εκείνων καθηκόντων του υπερσύμπαντος, τα οποία δεν εμπίπτουν στο πεδίο δράσης των αγγέλων με προσδιορισμένο έργο.

Τα σεκοναφείμ της δεύτερης κατηγορίας δεν είναι λιγότερο ανακλαστικά από τους κύριους συντρόφους τους. Το γεγονός ότι ταξινομούνται ως κύρια, δευτερεύοντα και τριτεύοντα δεν υποδεικνύει διαφορετικότητα στάτους ή λειτουργίας στην περίπτωση των σεκοναφείμ. Δηλώνει απλά τη σειρά που ακολουθείται στις διάφορες διαδικασίες. Όσον αφορά τις δραστηριότητές τους και οι τρεις ομάδες επιδεικνύουν τις ίδιες ικανότητες.

Οι επτά ανακλαστικοί τύποι των δευτερευόντων σεκοναφείμ είναι αποσπασμένες στην υπηρεσία των συντονισμένων Τριαδικής προέλευσης συνεργατών των Αρχαίων των Ημερών, ως εξής:

Στους Τελειοποιητές της Σοφίας- οι Φωνές της Σοφίας, οι Ψυχές της Φιλοσοφίας, και οι Ενοποιήσεις των Ψυχών.

Στους Θείους Συμβούλους -οι Καρδιές του Συμβουλίου, Οι Χαρές της Ύπαρξης και οι Ικανοποιήσεις της Υπηρεσίας.

Στους Συμπαντικούς Ελεγκτές -οι Διακρίνοντες τα Πνεύματα.

Όπως ακριβώς συμβαίνει με την κύρια κατηγορία, η ομάδα αυτή έχει δημιουργηθεί εν σειρά. Το πρωτότοκο, δηλαδή, ήταν μία Φωνή της Σοφίας και το έβδομο μετά απ’ αυτό ήταν παρόμοιο – και το ίδιο συμβαίνει και με τους άλλους έξι τύπους των ανακλαστικών αυτών αγγέλων.

1. Οι Φωνές της Σοφίας. Ορισμένα από τα σεκοναφείμ αυτά βρίσκονται αέναα συνδεδεμένα με τις ζώσες βιβλιοθήκες του Παραδείσου, τους επιτηρητές της γνώσης τους ανήκοντες στα κύρια σεκοναφείμ. Σε ορισμένες εξειδικευμένες ανακλαστικές υπηρεσίες. Οι Φωνές της Σοφίας είναι οι πραγματικές, συμβαίνουσες, πλούσιες και απόλυτα αξιόπιστες συγκεντρώσεις και εστιάσεις της συντονισμένης σοφίας του σύμπαντος των συμπάντων. Οι ανώτατες αυτές υπάρξεις αντιδρούν τόσο άμεσα, επιλεκτικά και ευαίσθητα στον σχεδόν άπειρο όγκο των πληροφοριών που κυκλοφορούν στα κύρια κυκλώματα του υπερσύμπαντος, ώστε μπορούν να ξεχωρίζουν και να προσλαμβάνουν την ουσία της σοφίας, ενώ αλάνθαστα μεταδίδουν τα στολίδια αυτά της διανοητικής δραστηριότητας στους ανωτέρους τους, τους Τελειοποιητές της Σοφίας. Και λειτουργούν με τρόπο ώστε οι Τελειοποιητές της Σοφίας δεν ακούν μόνο τις ουσιαστικές και αυθεντικές εκδηλώσεις αυτής της σοφίας, αλλά βλέπουν, επίσης, δι’ ανακλάσεως τις υπάρξεις αυτές καθ’ εαυτές, ανώτερης, ή κατώτερης προέλευσης, οι οποίες της έδωσαν τη φωνή.

Έχει γραφεί, «Αν σε κάποιον λείπει η σοφία, ας την αναζητήσει.» Στην Ουβέρσα, όταν κρίνεται απαραίτητο να ληφθούν συνετές αποφάσεις πάνω στις περιπλεγμένες καταστάσεις των σύνθετων θεμάτων της διακυβέρνησης του υπερσύμπαντος, όταν η σοφία της τελειότητας αλλά και της πρακτικής εφαρμογής πρέπει να εφαρμοσθεί, τότε οι Τελειοποιητές της Σοφίας καλούν μία μονάδα Φωνών της Σοφίας και, κάνοντας χρήση των ικανοτήτων της τάξης τους, συντονίζουν και κατευθύνουν τους ζώντες αυτούς δέκτες της αποκτηθείσας και κυκλοφορούσας σοφίας του σύμπαντος των συμπάντων, κατά τρόπον ώστε παρουσιαζόμενη από τις σεκοναφικές αυτές φωνές να διασφαλίζεται ένα ρεύμα σοφίας από το σύμπαν ψηλά αλλά και η ροή της πρακτικής σοφίας από τις ανώτερες διάνοιες των κατώτερα ευρισκομένων συμπάντων.

Αν δημιουργηθεί σύγχυση πάνω στην εναρμόνιση των δύο αυτών εκδοχών της σοφίας, γίνεται άμεση προσφυγή στους Θείους Συμβούλους οι οποίοι καθορίζουν το σωστό συνδυασμό των διαδικασιών. Αν υπάρξει αμφιβολία πάνω στην αυθεντικότητα κάποιου γεγονότος το οποίο φθάνει από κόσμους στους οποίους αφθονούν οι εξεγέρσεις, γίνεται προσφυγή στους Ελεγκτές, οι οποίοι, με τη βοήθεια των Διακρινόντων τα Πνεύματα, μπορούν να αποφασίσουν αμέσως «το είδος του πνεύματος» που κινητοποίησε τον εισηγητή. Με τον τρόπο αυτό η σοφία των αιώνων και η διάνοια της στιγμής είναι αεί παρούσες δια των Αρχαίων των Ημερών, σαν βιβλίο ανοικτό μπροστά στα ελεήμονα βλέμματά τους.

Αμυδρά μόνο μπορείτε να αντιληφθείτε τη σημασία όλων αυτών για εκείνους οι οποίοι είναι υπεύθυνοι για την διεύθυνση των υπερσυμπαντικών κυβερνήσεων. Το άπειρο μέγεθος και η κατανόηση των διεργασιών αυτών βρίσκονται πέραν της πεπερασμένης αντίληψης. Όταν βρεθείτε, όπως κατ’ επανάληψιν έχω βρεθεί ο ίδιος, στους ιδιαίτερους θαλάμους υποδοχής του ναού της σοφίας στην Ουβέρσα και τα δείτε όλα αυτά να συμβαίνουν πραγματικά, θα συγκινηθείτε μέχρι λατρείας από την τελειότητα της πολυπλοκότητας και τη βεβαιότητα της λειτουργίας της διαπλανητικής επικοινωνίας των συμπάντων. Θα αποτίσετε φόρο τιμής στη θεία σοφία και την καλοσύνη των Θεών, που σχεδιάζουν και εκτελούν με τέτοια εξαίσια τεχνική. Και όλα αυτά πραγματικά συμβαίνουν, ακριβώς όπως σας τα περιγράφω.

2. Οι Ψυχές της Φιλοσοφίας. Οι θαυμάσιοι αυτοί δάσκαλοι είναι επίσης αποσπασμένοι στην υπηρεσία των Τελειοποιητών της Σοφίας και, αν δεν τους δοθούν διαφορετικές εντολές, παραμένουν εστιακά συγχρονισμένοι με τους κυρίαρχους της φιλοσοφίας στον Παράδεισο. Φαντασθείτε ότι φθάνετε μπροστά σ’ έναν ζωντανό καθρέφτη, ο οποίος όμως, αντί να συγκρατήσει την εικόνα του πεπερασμένου, υλικού σας εαυτού, συλλαμβάνει την αντανάκλαση της θείας σοφίας και της φιλοσοφίας του Παραδείσου. Και αν είναι επιθυμητό το να «ενσαρκωθεί» η φιλοσοφία αυτή της τελειότητας, ώστε να επιμερισθεί, να εφαρμοσθεί πρακτικά και να αφομοιωθεί από τα κατώτερα πλάσματα των υποδεέστερων κόσμων, το μόνο που χρειάζεται να κάνουν οι ζώντες αυτοί καθρέπτες είναι το να στραφούν προς τα κάτω για να ανακλασθούν τα πρότυπα και οι ανάγκες κάποιου άλλου κόσμου στο σύμπαν.

Με αυτόν ακριβώς τον τρόπο οι Τελειοποιητές της Σοφίας προσαρμόζουν τις αποφάσεις και τις παρατηρήσεις τους έναντι των πραγματικών αναγκών και της ουσιαστικής κατάστασης των ανθρώπων και των κόσμων τους οποίους μελετούν και λειτουργούν πάντα σε συνεργασία με τη σύμφωνη γνώμη των Θείων Συμβούλων και των Συμπαντικών Ελεγκτών. Ο εξαίσιος, όμως, πλούτος των διεργασιών αυτών υπερβαίνει ακόμη και τη δική μου ικανότητα αντίληψης.

3. Οι Ενοποιήσεις των Ψυχών. Ολοκληρώνοντας το αποσπασμένο στους Τελειοποιητές της Σοφίας τρισυπόστατο επιτελείο, βρίσκουμε αυτούς τους ανακλαστήρες των ιδανικών και του ηθικού καθεστώτος των σχέσεων. Από όλα τα απαιτούντα άσκηση του μέγιστου βαθμού εμπειρικής και προσαρμοστικής σοφίας θέματα, κανένα δεν είναι σημαντικότερο εκείνων τα οποία δημιουργούνται από τις σχέσεις και τις συνεργασίες των έλλογων υπάρξεων. Είτε πρόκειται για εμπορικές, φιλικές, ή συζυγικές ανθρώπινες σχέσεις, είτε πρόκειται για τις σχέσεις των αγγελικών στρατιών μεταξύ τους, πάντα δημιουργούνται ήσσονες προστριβές, ελάσσονες παρανοήσεις, πολύ ασήμαντες για να αποσπάσουν την προσοχή των συμβιβαστών, αλλά αρκετά εκνευριστικές και ενοχλητικές για να καταστρέψουν την ομαλή λειτουργία του σύμπαντος, αν αφεθούν να πολλαπλασιασθούν και να συνεχισθούν.Για το λόγο αυτό, οι Τελειοποιητές της Σοφίας διαθέτουν την συνετή εμπειρία της τάξης τους ως «έλαιο συμφιλίωσης» σ’ ολόκληρη την έκταση ενός υπερσύμπαντος. Σε όλο αυτό το έργο, οι σοφοί τούτοι άνδρες των υπερσυμπάντων επιδέξια συνοδεύονται από τους ανακλαστικούς συνεργάτες τους, τις Ενοποιήσεις των Ψυχών, οι οποίοι διαθέτουν τις τρέχουσες πληροφορίες πάνω στην κατάσταση του σύμπαντος και ταυτόχρονα παρουσιάζουν το ιδανικό του Παραδείσου για την καλύτερη διευθέτηση των ενοχλητικών αυτών προβλημάτων. Αν δεν λάβουν άλλη συγκεκριμένη εντολή, τα σεκοναφείμ αυτά διατηρούν ανακλαστικό σύνδεσμο με τους ερμηνευτές της ηθικής στον Παράδεισο.

Αυτοί είναι οι άγγελοι που φροντίζουν και προωθούν την ομαδική εργασία σε ολόκληρο τον Όρβοντον. Ένα από τα σπουδαιότερα μαθήματα που μπορείτε να πάρετε κατά τη θνητή σας πορεία είναι η έννοια της ομαδικής εργασίας. Οι σφαίρες της τελειότητας στελεχώνονται από εκείνους που κατέκτησαν την τέχνη αυτή του να εργάζονται μαζί με άλλες υπάρξεις. Ελάχιστα είναι τα καθήκοντα στο σύμπαν που αφορούν σε μεμονωμένους υπηρέτες. Όσο υψηλότερα ανέρχεστε, τόσο περισσότερο απομονώνεσθε, όταν προσωρινά μένετε χωρίς τις συντροφικές σας σχέσεις.

4. Η Καρδιά του Συμβουλίου. Αυτή είναι η πρώτη ομάδα των ανακλαστικών αυτών μεγαλοφυϊών, οι οποίες τίθενται υπό την εποπτεία των Θείων Συμβούλων. Τα σεκοναφείμ του τύπου αυτού κατέχουν τα δεδομένα του διαστήματος, επιλέγοντας τα στοιχεία αυτά από τα κυκλώματα του χρόνου. Ανταποκρίνονται ιδιαίτερα τους συντονιστές της υπεραφικής διάνοιας, αλλά επίσης ανταποκρίνονται, επιλεκτικά, στις συσκέψεις όλων των πλασμάτων, ανώτερου, ή κατώτερου βαθμού. Οποτεδήποτε οι Θείοι Σύμβουλοι καλούνται να δώσουν μία σημαντική συμβουλή, ή να λάβουν κάποια σημαντική απόφαση, αιτούνται αμέσως τη συνέλευση των Καρδιών του Συμβουλίου, επί του παρόντος μάλιστα σχηματοποιείται ένας κανονισμός ο οποίος ενσωματώνει τη συντονισμένη σοφία και εισήγηση των πλέον ικανών διανοιών ολόκληρου του υπερσύμπαντος, το σύνολο της οποίας έχει ελεγχθεί και επανεξετασθεί από την άποψη του συμβουλίου των υψηλών διανοιών της Χαβόνα, ακόμη και του Παράδεισου.

5. Η Ευτυχία της Ύπαρξης. Από τη φύση τους οι υπάρξεις αυτές είναι ανακλαστικά συντονισμένες στην υπεραφική αρμονία των εποπτών ψηλά και ορισμένων σεραφείμ από κάτω, είναι ωστόσο δύσκολο το να εξηγήσουμε τι ακριβώς κάνουν τα μέλη της ενδιαφέρουσας αυτής ομάδας. Οι κύριες δραστηριότητές τους αφορούν στην προώθηση των χαρούμενων αντιδράσεων μεταξύ των διαφόρων τάξεων στρατιών των αγγέλων καθώς και των κατώτερων πλασμάτων ελεύθερης βούλησης. Οι Θείοι Σύμβουλοι, στην υπηρεσία των οποίων είναι αποσπασμένα, σπάνια τα χρησιμοποιούν για να βρουν συγκεκριμένη πηγή χαράς. Από μία γενικότερη άποψη και σε συνεργασία με τους διευθυντές ανάκλησης, λειτουργούν ως προσωπικότητες διευθέτησης της ευτυχίας, επιχειρώντας να αναβαθμίσουν την αντίδραση των κόσμων απέναντι στην ευτυχία, ενώ προσπαθούν να βελτιώσουν την αίσθηση του χιούμορ, να αναπτύξουν την αίσθηση αυτή στο έπακρο μεταξύ των θνητών και των αγγέλων. Αγωνίζονται για να καταδείξουν ότι υπάρχει εγγενής ευτυχία στην ελεύθερης βούλησης ύπαρξη, ανεξάρτητη από εξωτερικές επιδράσεις. Και έχουν δίκιο, αν και συναντούν μεγάλη δυσκολία στο να εμφυσήσουν την αλήθεια αυτή στο νου του πρωτόγονου ανθρώπου. Οι ανώτερες πνευματικά προσωπικότητες και οι άγγελοι αποκρίνονται ταχύτερα στις εκπαιδευτικές αυτές προσπάθειες.

6. Η Ικανοποίηση της Υπηρεσίας. Οι άγγελοι αυτοί έχουν υψηλή ανταπόκριση στις προθέσεις των διοικητών διεύθυνσης του Παραδείσου και λειτουργώντας με τρόπο παρόμοιο εκείνου της Ευτυχίας της Ύπαρξης, κοπιάζουν για να εμπλουτίσουν την αξία της προσφοράς υπηρεσίας και να προσαυξήσουν τις ικανοποιήσεις που πηγάζουν από αυτήν. Έχουν κάνει πολλά για να αποσαφηνίσουν την καθυστερημένη ανταμοιβή η οποία ενυπάρχει στην ανιδιοτελή προσφορά υπηρεσίας, δια της οποίας επεκτείνεται το βασίλειο της αλήθειας.

Οι Θείοι Σύμβουλοι, στην υπηρεσία των οποίων είναι αποσπασμένη αυτή η τάξη, την χρησιμοποιούν για να καθρεφτίσουν από τον ένα κόσμο στον άλλο τα πλεονεκτήματα που πηγάζουν από την πνευματική υπηρεσία. Και κάνοντας το καλύτερο για να εμπνεύσουν και να εμψυχώσουν τους μέτριους, τα σεκοναφείμ αυτά συμβάλλουν τα μέγιστα στην βελτίωση της γεμάτης αφοσίωση προσφοράς υπηρεσίας στα υπερσύμπαντα. Αποτελεσματικά χρησιμοποιείται το αδελφικό, ανταγωνιστικό πνεύμα, δια της κυκλοφορίας πληροφοριών στους κόσμους πάνω στο τι κάνουν οι άλλοι κόσμοι, ιδιαίτερα οι καλύτεροι. Ακόμη και μεταξύ των σεραφικών στρατιών προωθείται μία αναζωογονητική και ευεργετική άμιλλα.

7. Οι Διακρίνοντες τα Πνεύματα. Υπάρχει ένας ιδιαίτερος σύνδεσμος μεταξύ των συμβούλων και των εισηγητών του δεύτερου κυκλώματος της Χαβόνα και των ανακλαστικών αυτών αγγέλων. Είναι τα μοναδικά αποσπασμένα στους Συμπαντικούς Ελεγκτές σεκοναφείμ, είναι όμως οι πλέον εξειδικευμένοι απ’ όλους τους συντρόφους τους. Ανεξάρτητα από την πηγή, ή το δίαυλο των πληροφοριών, ανεξάρτητα από το πόσο ασήμαντο είναι το ανά χείρας στοιχείο, όταν το στοιχείο αυτό τεθεί στην ανακλαστική, ενδελεχή τους μελέτη, οι διακρίνοντες αυτοί θα μας πληροφορήσουν για το αληθινό κίνητρο, τον ουσιαστικό σκοπό και την πραγματική φύση της προέλευσής του. Θαυμάζω την εξαίσια λειτουργία των αγγέλων αυτών, που τόσο αλάθητα αντανακλούν την πραγματική ηθική ποιότητα και τον πνευματικό χαρακτήρα οποιουδήποτε εμπλακεί σε κάποια εστιακή έκθεση.

Οι Διακρίνοντες τα Πνεύματα συνεχίζουν τις περίπλοκες αυτές υπηρεσίες με τη βοήθεια της εγγενούς «πνευματικής ενόρασης», αν μπορώ να χρησιμοποιήσω τις λέξεις αυτές στην προσπάθειά μου να μεταδώσω στον ανθρώπινο νου την άποψη ότι οι ανακλαστικέ αυτές υπάρξεις λειτουργούν έτσι διαισθητικά, με εγγενή ικανότητα, αλάνθαστα. Όταν οι Συμπαντικοί Ελεγκτές παρατηρούν τις παρουσιάσεις αυτές, βρίσκονται κατά πρόσωπο με την γυμνή ψυχή του ανακλώμενου ατόμου. Και τούτη ακριβώς η βεβαιότητα και η τελειότητα στην απεικόνιση εν μέρει εξηγεί το γιατί οι Ελεγκτές μπορούν να λειτουργούν πάντα τόσο δίκαια, ως έντιμοι κριτές. Οι διακρίνοντες συνοδεύουν πάντοτε τους Ελεγκτές σε κάθε αποστολή έξω από την Ουβέρσα, ενώ είναι το ίδιο αποτελεσματικοί τόσο έξω στα σύμπαντα, όσο και στα αρχηγεία της Ουβέρσα.

Σας διαβεβαιώ ότι όλες αυτές οι διεργασίες του πνευματικού κόσμου είναι αληθείς, ότι λαμβάνουν χώρα σύμφωνα με τα κρατούντα και σε αρμονία με τους αναλλοίωτους νόμους των κόσμων του σύμπαντος. Τα πλάσματα κάθε νεοδημιουργηθείσας τάξης, αμέσως μόλις λάβουν την πνοή της ζωής, ανακλώνται ψηλά. Μία ζωντανή απεικόνιση της φύσης και της δυναμικής του συγκεκριμένου πλάσματος φθάνει αστραπιαία στο αρχηγείο του υπερσύμπαντος. Με τον τρόπο αυτό, μέσω των διακρινόντων, αποκτούν οι Ελεγκτές πλήρη γνώση ακριβώς «τι είδους πνεύμα» γεννήθηκε στους κόσμους του διαστήματος.

Το ίδιο συμβαίνει και με το θνητό άνθρωπο: Το Πνεύμα-Μητέρα του Σάλβινγκτον σας γνωρίζει απόλυτα, εφ’ όσον το Άγιο Πνεύμα στον κόσμο σας «ερευνά τα πάντα» και οτιδήποτε το θείο Πνεύμα γνωρίζει για σας, είναι άμεσα διαθέσιμο, οποτεδήποτε οι σεκοναφικοί διακρίνοντες επικοινωνήσουν ανακλαστικά με το Πνεύμα πάνω στη γνώση το Πνεύματος για σας. Πρέπει ωστόσο να αναφέρουμε ότι η γνώση και τα σχέδια των τμημάτων του Πατέρα του Σύμπαντος δεν είναι ανακλάσιμα. Οι διακρίνοντες ασφαλώς ανακλούν την παρουσία των Ρυθμιστών (και οι Ελεγκτές τους χαρακτηρίζουν θείους), αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν το περιεχόμενο της σκέψης των Ελεγκτών των Μυστηρίων.

Όπως ακριβώς και οι σύντροφοί τους, οι άγγελοι αυτοί δημιουργούνται με τη σειρά και σε επτά ανακλαστικούς τύπους, στους τύπους αυτούς ωστόσο δεν ανατίθενται ατομικά ξεχωριστές υπηρεσίες από τους διοικητές του υπερσύμπαντος. Όλα τα τριτεύοντα σεκοναφείμ είναι συλλογικά προσαρτημένα στους Τριαδοποιημένους Υιούς της Επίτευξης και οι ανερχόμενοι αυτοί υιοί τους χρησιμοποιούν αλλάζοντάς τα μεταξύ τους. Οι Κραταιοί Αγγελιαφόροι, δηλαδή, μπορούν να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε τριτεύοντα τύπο και το ίδιο κάνουν και οι ισόβαθμοί τους, οι Υψηλά Ιστάμενοι στην Εξουσία και οι Χωρίς Όνομα και Αριθμό. Οι επτά αυτοί τύποι των τριτευόντων σεκοναφείμ είναι:

1. Η Σπουδαιότητα της Προέλευσης. Οι ανερχόμενοι Τριαδοποιημένοι Υιοί μιας υπερσυμπαντικής κυβέρνησης είναι επιφορτισμένοι με την ευθύνη της αντιμετώπισης όλων των θεμάτων που αναπτύσσονται εξ αιτίας της προέλευσης κάθε ατόμου, φυλής, ή κόσμου· και η σπουδαιότητα της προέλευσης είναι το κυρίαρχο θέμα σε όλα μας τα σχέδια για την κοσμική πρόοδο των ζώντων πλασμάτων του κόσμου. Όλες οι σχέσεις, αλλά και η εφαρμογή των ηθικών κανόνων διαφοροποιούνται βάσει του θεμελιώδους δεδομένου της προέλευσης. Η καταγωγή είναι η βάση κάθε συσχετιστικής ανταπόκρισης των Θεών. Ο Συνδεδεμένος Δρων πάντα «λαμβάνει υπ’ όψιν τον άνθρωπο ανάλογα με τη γέννησή του.»

Όσον αφορά στις ανώτερες κατερχόμενες υπάρξεις, η καταγωγή αποτελεί απλά ένα δεδομένο προς επιβεβαίωση· όσον αφορά, όμως, στις ανερχόμενες υπάρξεις, περιλαμβανομένων των κατώτερων τάξεων των αγγέλων, η φύση και οι συνθήκες προέλευσης δεν είναι πάντοτε και τόσο σαφείς, αν και είναι εξ ίσου ζωτικής σημασίας σχεδόν για κάθε εξέλιξη των συμπαντικών θεμάτων – εξ ου και η σπουδαιότητα του να έχουμε στη διάθεσή μας μία σειρά ανακλαστικών σεκοναφείμ τα οποία μπορούν άμεσα να περιγράψουν οτιδήποτε ζητηθεί πάνω στη γένεση οποιασδήποτε ύπαρξης είτε στο κεντρικό σύμπαν, είτε σ’ ολόκληρη την έκταση ενός υπερσύμπαντος.

Η τάξη της Σπουδαιότητας της Προέλευσης αποτελούν τους άμεσα διαθέσιμους γενεαλογικούς καταλόγους της άπειρης στρατιάς των πλασμάτων – ανθρώπων, αγγέλων και άλλων – που κατοικούν στα επτά υπερσύμπαντα. Είναι πάντα έτοιμοι να παράσχουν στους ανωτέρους τους μια ενημερωμένη, πλήρη και αξιόπιστη εκτίμηση των δεδομένων καταγωγής αλλά και της πραγματικής παρούσας κατάστασης οποιουδήποτε ατόμου, σε οποιοδήποτε κόσμο των οικείων υπερσυμπάντων. Και οι υπολογισμοί τους πάνω στα στοιχεία που διαθέτουν είναι πάντοτε απόλυτα ενημερωμένοι.

2. Η Μνήμη του Ελέους. Τούτοι είναι τα πραγματικά, ολοκληρωμένα και πλήρη ζώντα αρχεία του ελέους το οποίο παρέχεται στα άτομα και τις φυλές μέσω των στοργικών εκφάνσεων της μεσολάβησης του Απείρου Πνεύματος στη διαδικασία προσαρμογής της δικαιοσύνης του ορθού στους κόσμους, όπως αυτή απεκαλύφθη στην παρουσίαση της τάξης της Σπουδαιότητας της Προέλευσης. Η Μνήμη του Ελέους παρουσιάζει τις ηθικές οφειλές των παιδιών του ελέους – τα πνευματικά τους ελαττώματα– τα οποία πρέπει να τεθούν έναντι των πλεονεκτημάτων της, παγιωθείσας από τους Υιούς του Θεού, μέριμνας διάσωσης. Παρουσιάζοντας το προ της ύπαρξης έλεος του Πατέρα, οι Υιοί του Θεού παγιώνουν την απαραίτητη ηθική αναγνώριση ώστε να διασφαλισθεί η διάσωση όλων. Και τότε, σύμφωνα με τα ευρήματα της Σπουδαιότητας της Προέλευσης, μία πίστωση ελέους εγκαθίσταται για τη σωτηρία κάθε έλλογου πλάσματος, μία πίστωση πλούσια και γεμάτη ευσπλαχνία, ώστε να διασφαλισθεί η σωτηρία κάθε ψυχής που πραγματικά επιθυμεί να αποτελέσει μέρος της θείας πολιτείας.

Η Μνήμη του Ελέους είναι μία ζώσα προκριματική εξισορρόπηση, μία τρέχουσα παρουσίαση της σχέσης σας με τις υπερφυσικές δυνάμεις των κόσμων. Τούτα αποτελούν το ζωντανό αρχείο της ελεήμονος χορηγίας που διαβάζεται στις μαρτυρίες των δικαστηρίων της Ουβέρσα όπου το δικαίωμα του κάθε ατόμου στην αιώνια ζωή πρόκειται να επικυρωθεί, όταν «οι θρόνοι τοποθετούνται και πάνω τους κάθονται οι Αρχαίοι των Ημερών. Οι εκπομπές της Ουβέρσα αρχίζουν και παρουσιάζονται εμπρός τους. Χιλιάδες χιλιάδων τους υπηρετούν και δέκα εκατομμύρια στέκονται μπροστά τους. Το δικαστήριο είναι έτοιμο, τα βιβλία ανοιχτά.» Και τα βιβλία που ανοίγουν σε τέτοιες κοσμοϊστορικές περιστάσεις είναι τα ζώντα αρχεία των τριτευόντων σεκοναφείμ των υπερσυμπάντων. Τα επίσημα στοιχεία αρχειοθετούνται ώστε να επιβεβαιωθεί η μαρτυρία των Μνημών του Ελέους, αν τους ζητηθεί.

Η Μνήμη του Ελέους πρέπει να αποδείξει ότι πίστωση διάσωσης που παγιώθηκε από τους Υιούς του Θεού έχει απόλυτα και πιστά αποπληρωθεί δια της γεμάτης αγάπη λειτουργίας των υπομονετικών προσωπικοτήτων της Τρίτης Γενεσιουργού Πηγής και Κέντρου. Όταν όμως το έλεος εξαντληθεί, όταν η «μνήμη» εξ αυτού καταμαρτυρά την εξάντλησή του, τότε θριαμβεύει η δικαιοσύνη και εφαρμόζεται η δέουσα ποινή. Διότι το έλεος δεν επιβάλλεται σε όσους το περιφρονούν. Το έλεος δεν είναι χάρισμα για να ποδοπατήσουν οι αμετανόητοι στασιαστές του χρόνου. Οπωσδήποτε όμως, αν και το έλεος είναι τόσο πολύτιμο και δίδεται με αγάπη, η συσσωρευμένη σας πίστωση υπερβαίνει πάντα τη δυνατότητα που έχετε να εξαντλήσετε τα αποθέματά του, αν έχετε αγνούς στόχους και έντιμη καρδιά.

Οι το έλεος ανακλώντες, μαζί με τους τριτεύοντες συνεργάτες τους, επιτελούν πολυάριθμες υπερσυμπαντικές λειτουργίες, στις οποίες περιλαμβάνεται η διδασκαλία των ανερχομένων πλασμάτων. Μεταξύ πολλών άλλων πραγμάτων, η τάξη της Σπουδαιότητας της Προέλευσης διδάσκει τους ανερχόμενους πώς να εφαρμόσουν την πνευματική ηθική και μετά τη διδασκαλία αυτή, οι Μνήμες του Ελέους τους διδάσκουν πώς να γίνουν πραγματικά ελεήμονες. Ενώ οι πνευματικές τεχνικές της ελεήμονος λειτουργίας βρίσκονται πέραν της αντίληψής σας, ακόμη και τώρα καταλαβαίνετε ότι το έλεος είναι παράγων ανάπτυξης. Συνειδητοποιείτε ότι η μεγάλη ανταμοιβή της προσωπικής ικανοποίησης είναι αρχικά ακριβής, κατόπιν δίκαιη, έπειτα γεμάτη υπομονή και τέλος γεμάτη αγαθότητα. Και τότε, πάνω στη βάση αυτή, αν την επιλέξετε και την κλείσετε στην καρδιά σας, μπορείτε να κάνετε το επόμενο βήμα και να γίνετε πραγματικά ελεήμονες. Δεν μπορείτε όμως να επιδείξετε έλεος αφ’ εαυτού. Πρέπει να ακολουθήσετε τα βήματα αυτά, διαφορετικά δεν μπορεί να υπάρξει πραγματικό έλεος. Μπορεί να υπάρξει εύνοια, υπόληψη, ή επιείκεια – ακόμη και οίκτος – αλλά όχι έλεος. Το πραγματικό έλεος παρουσιάζεται μόνο ως αποκορύφωμα των προηγουμένων συμπληρωματικών με σκοπό την ομαδική κατανόηση, την αμοιβαία εκτίμηση, την αδελφικότητα, την πνευματική επικοινωνία και τη θεία αρμονία.

3. Η Εισαγωγή του Χρόνου. Ο χρόνος αποτελεί συμπαντικό δώρο προς όλα τα πλάσματα ελεύθερης βούλησης. Είναι το «μοναδικό ταλέντο» το εμπιστευμένο σε όλες τις ευφυείς υπάρξεις. Όλοι έχετε το χρόνο να εξασφαλίσετε τη σωτηρία σας. Και ο χρόνος σπαταλάται ανεπανόρθωτα μόνον όταν ολιγωρείτε, όταν αποτυγχάνετε να τον χρησιμοποιήσετε ώστε να εξασφαλίσετε τη σωτηρία της ψυχής. Η αποτυχία κάποιου να εκμεταλλευθεί απόλυτα το χρόνο του δεν επιφέρει μοιραίες ποινές. Καθυστερεί απλά τον οδοιπόρο του χρόνου κατά τη διαδικασία ανέλιξης. Αν διασφαλισθεί η σωτηρία, όλες οι άλλες απώλειες απαλύνονται.

Κατά την ανάθεση των καταπιστευμάτων, οι συμβούλευση των Εισαγωγών του Χρόνου είναι ανεκτίμητη. Ο χρόνος αποτελεί ζωτικής σημασίας παράγοντα για κάθε εκδήλωσης της πλευράς αυτής της Χαβόνα και του Παραδείσου. Την ώρα της τελικής κρίσης μπροστά στους Αρχαίους των Ημερών ο χρόνος αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο. Οι Εισαγωγές του Χρόνου πρέπει πάντα να βεβαιώνουν ότι οποιοσδήποτε υπόκειται σε κρίση είχε στη διάθεσή του άφθονο χρόνο για να αποφασίσει, να επιλέγει.

Οι εκτιμητές αυτοί του χρόνου κατέχουν επίσης το μυστικό της προφητείας. Παρουσιάζουν το στοιχείο εκείνο του χρόνου το οποίο θα ζητηθεί προκειμένου να ολοκληρωθεί οποιοδήποτε έργο και είναι, ως εκτιμητές, τόσο αξιόπιστοι όσο είναι οι φράνταλανκ και οι χρονολδέκ των άλλων ζωντανών κατηγοριών. Οι Θεοί προνοούν και γι’ αυτό προβλέπουν. Οι ανερχόμενες όμως οντότητες των συμπάντων του χρόνου πρέπει να συμβουλεύονται τις Εισαγωγές του Χρόνου για να μπορέσουν να προβλέψουν τα μελλοντικά γεγονότα.

Τις υπάρξεις αυτές θα τις συναντήσετε αρχικά στους κόσμους δώματα και εκεί θα σας εμπιστευθούν την πλεονεκτική χρήση αυτού που αποκαλείτε «χρόνο», τόσο όσον αφορά στην θετική του χρήση, την παραγωγή έργου, όσο στην αρνητική του χρήση, την αδράνεια. Και οι δύο χρήσεις του χρόνου είναι σημαντικές.

4. Η Σοβαρότητα της Υπευθυνότητας. Η υπευθυνότητα αποτελεί κρίσιμη δοκιμασία για όλα τα ελεύθερης βούλησης πλάσματα. Η αξιοπιστία είναι το πραγματικό μέτρο της αυτοκυριαρχίας, του χαρακτήρα. Τα σεκοναφείμ αυτά επιτελούν διπλό έργο στην οικονομία των υπερσυμπάντων: Παρουσιάζουν σε όλα τα ελεύθερης βούλησης πλάσματα την έννοια του καθήκοντος, του απαραβίαστου, την σοβαρότητα της υπευθυνότητας. Ταυτόχρονα και με τρόπο αλάθητο ανακλούν προς τις κυβερνώσες δυνάμεις το ακριβές μέγεθος αξιοπιστίας κάθε υποψήφιου στην εχεμύθεια, ή την υπευθυνότητα.

Στην Ουράντια με τρόπο ανάρμοστο προσπαθείτε να κατανοήσετε το χαρακτήρα και να προσδιορίσετε συγκεκριμένες ιδιότητες, εμείς, όμως, στην Ουβέρσα όλα αυτά τα κάνουμε πραγματικά τέλεια. Τα σεκοναφείμ που αναφέρουμε υπολογίζουν την αξιοπιστία βάσει των ζωντανών κλιμάκων αποτίμησης του αλάθητου χαρακτήρα και, μόλις σας κοιτάξουν, εμείς μπορούμε, απλώς κοιτάζοντάς τα, να γνωρίζουμε τους περιορισμούς στην ικανότητά σας να επιδείξετε υπευθυνότητα, να αποδειχθείτε αξιόπιστοι και να ολοκληρώσετε την αποστολή σας. Τα προτερήματα της αξιοπιστίας διατυπώνονται καθαρά, παράλληλα με τα ελαττώματά σας πιθανού σφάλματος ή προδοσίας.

Το σχέδιο των ανωτέρων σας συνίσταται στο να εξελιχθείτε δια της αυξημένης υπευθυνότητας όσο γρήγορα το επιτρέπει η ικανοποιητική εξέλιξη του χαρακτήρα σας μέχρι του σημείου όπου να μπορεί να αναλάβει με χαρά τις επιπλέον αυτές ευθύνες, το να αναλάβει, όμως, το άτομο μεγαλύτερο βάρος από όσο μπορεί να σηκώσει, μόνο καταστροφή προκαλεί και βέβαιη απογοήτευση. Και το σφάλμα της πρόωρης ανάθεσης ευθυνών είτε σε άνθρωπο είτε σε άγγελο μπορεί να αποφευχθεί με τη χρήση της λειτουργίας των αλάθητων αυτών εκτιμητών του μεγέθους υπευθυνότητας του κάθε ατόμου μέσα στο χρόνο και το διάστημα. Τα σεκοναφείμ αυτά συνοδεύουν πάντα τους Υψηλά Ιστάμενους στην Εξουσία και δεν παροτρύνουν ποτέ τους διευθυντές αυτούς να αναθέτουν αποστολές μέχρις ότου οι υποψήφιοι εκτιμηθούν στους σεκοναφικούς ζυγούς και χαρακτηρισθούν ως «μη υστερούντες.»

5. Η Ιερότητα της Υπηρεσίας. Το προνόμιο της υπηρεσίας ακολουθεί άμεσα την διαπίστωση της αξιοπιστίας. Τίποτα δεν μπορεί να σταθεί ανάμεσα σ’ εσάς και την ευκαιρία για αυξημένη προσφορά υπηρεσίας εκτός από αυτή καθ’ εαυτή την αναξιοπιστία σας, την έλλειψη ικανότητας να εκτιμήσετε την σοβαρότητα της υπευθυνότητας.

Η προσφορά υπηρεσίας – η εκούσια, σκόπιμη προσφορά, όχι η υποταγή –προκαλεί τη μέγιστη ικανοποίηση και εκφράζει πλέον θεία αξιοπρέπεια. Η προσφορά υπηρεσίας – περισσότερη, αυξημένη προσφορά, δύσκολη υπηρεσία, γεμάτη απρόοπτα υπηρεσία και εν τέλει θεία και τέλεια υπηρεσία – είναι ο στόχος του χρόνου και ο προορισμός του διαστήματος. Και πάντα οι κύκλοι τέρψης του χρόνου θα εναλλάσσονται με τους κύκλους προσφοράς υπηρεσίας της προόδου. Και μετά την προσφορά υπηρεσίας μέσα στο χρόνο, ακολουθεί η υπερυπηρεσία στην αιωνιότητα. Στους καιρούς της τέρψης μέσα στο χρόνο οραματίζεστε το έργο της αιωνιότητας, όπως θα αναπολείτε, τους καιρούς της υπηρεσίας στην αιωνιότητα, την τέρψη μέσα στο χρόνο.

Η συμπαντική οικονομία βασίζεται στην εισαγωγή και την απόδοση. Σε ολόκληρη την αιώνια πορεία σας ουδέποτε θα συναντήσετε τη μονοτονία της απραξίας, ή του μαρασμού της προσωπικότητας. Η πρόοδος γίνεται δυνατή μέσα από την ενυπάρχουσα κίνηση, η εξέλιξη προχωρεί μέσα από τη θεία ικανότητα για δράση και η επίτευξη του στόχου είναι το αποτέλεσμα των επινοητικών εγχειρημάτων. Εγγενής, ωστόσο, στην ικανότητα αυτή της επίτευξης του στόχου είναι η υπευθυνότητα έναντι της ηθικής, η αναγκαιότητα της αναγνώρισης του γεγονότος ότι ο κόσμος και το σύμπαν πληρούνται από ένα πλήθος διαφορετικών τύπων υπάρξεων. Ολόκληρη αυτή η υπέροχη δημιουργία, υμών περιλαμβανομένων , δεν έγινε μόνο για σας. Τούτο δεν είναι ένα σύμπαν εγωκεντρικό. Οι Θεοί αποφάσισαν, «Περισσότερη ευλογία υπάρχει στο να δίνεις απ’ όση στο να λαμβάνεις,» και ο Κυρίαρχος Υιός σας είπε, «Ας γίνει ο μέγιστος εξ υμών ο υπηρέτης όλων.»

Η πραγματική φύση κάθε υπηρεσίας, είτε προσφέρεται από τον άνθρωπο, είτε από τους αγγέλους, αποκαλύπτεται πλήρως στα πρόσωπα αυτών των σεκοραφικών δεικτών υπηρεσίας, των Ιεροτήτων της Υπηρεσίας. Η πλήρης ανάλυση της αλήθειας και των κρυφών κινήτρων γίνεται προφανής. Αυτοί οι άγγελοι είναι πράγματι οι αναγνώστες του μυαλού, οι ερευνητές της καρδιάς και οι αποκαλυπτές των ψυχών του σύμπαντος. Μπορεί οι θνητοί να χρησιμοποιούν τις λέξεις για να κρύβουν τις σκέψεις τους, τα ανώτερα όμως αυτά σεκοναφείμ αποκαλύπτουν γυμνά τα βαθιά κίνητρα της καρδιάς των ανθρώπων και του νου των αγγέλων.

6 και 7. Το Μυστικό του Μεγαλείου και η Ψυχή της Αγαθότητας. Έχοντας οι ανελισσόμενοι οδοιπόροι αντιληφθεί τη σπουδαιότητα του χρόνου, έχουν προετοιμάσει το δρόμο για την συνειδητοποίηση της σοβαρότητας της υπευθυνότητας και έχουν εκτιμήσει την ιερότητα της προσφοράς υπηρεσίας. Ενώ αυτά είναι τα ηθικά στοιχεία του μεγαλείου, υπάρχουν επίσης και τα μυστικά του. Όταν γίνονται οι πνευματικές δοκιμασίες που αφορούν στο μεγαλείο, τα ηθικά στοιχεία δεν παραβλέπονται, η ύπαρξη όμως της ανιδιοτέλειας αποκαλύπτεται στο ανυστερόβουλο έργο για την ευημερία των επί της γης συντρόφων εκάστου ατόμου, ιδιαίτερα εκείνων οι οποίοι βρίσκονται σε ανάγκη και δυστυχούν και τούτο είναι το πραγματικό μέτρο του πλανητικού μεγαλείου. Και η εκδήλωση του μεγαλείου σ’ έναν κόσμο όπως η Ουράντια είναι η επίδειξη αυτοελέγχου. Μεγάλος δεν είναι εκείνος που «κατακτά μία πόλη,», ή «καταλύει ένα έθνος,» αλλά μάλλον «εκείνος που κρατά τη γλώσσα του.»

Το μεγαλείο είναι συνώνυμο με το θείο. Ο Θεός είναι υπέρτατα μέγας και αγαθός. Το μεγαλείο και η αγαθότητα, απλά, δεν μπορούν να διαχωρισθούν. Είναι για πάντα ένα μπροστά στο Θεό. Τούτη η αλήθεια κυριολεκτικά και εντυπωσιακά παρουσιάζεται στην ανακλαστική αλληλεξάρτηση των Μυστικών του Μεγαλείου και της Ψυχής της Αγαθότητας, διότι καμία από τις δύο αυτές τάξεις δεν μπορεί να λειτουργήσει χωρίς την άλλη. Ανακλώντας άλλες ποιότητες του θείου, τα σεκοναφείμ του υπερσύμπαντος μπορούν και δρουν μεμονωμένα, οι ανακλαστικές εκτιμήσεις όμως του μεγαλείου και της αγαθότητας φαίνονται αχώριστες. Για το λόγο αυτό, σε κάθε κόσμο, σε κάθε σύμπαν, οι καθρέφτες αυτοί του μεγαλείου και της αγαθότητας πρέπει να λειτουργούν μαζί, παρουσιάζοντας πάντοτε μία διπλή και αλληλεξαρτώμενη αναφορά κάθε ύπαρξης πάνω στην οποία εστιάζονται. Το μεγαλείο δεν μπορεί να εκτιμηθεί χωρίς γνώση του μεγέθους της αγαθότητας, ενώ η αγαθότητα δεν μπορεί να απεικονισθεί χωρίς την εκδήλωση του εγγενούς και θείου μεγαλείου.

Ο υπολογισμός του μεγαλείου ποικίλει από κόσμο σε κόσμο. Το να είσαι μέγας σημαίνει να είσαι σαν τον Θεό. Και εφ’ όσον η ποιότητα του μεγαλείου προσδιορίζεται καθ’ ολοκληρίαν από το μέγεθος της αγαθότητας, συνάγεται ότι, έστω και στην παρούσα, ανθρώπινη κατάστασή σας, αν μπορείτε δια της ευσπλαχνίας να γίνετε καλοί, γίνεστε εξ αυτού μεγάλοι. Όσο πιο σταθερά παρατηρείτε και όσο πιο επίμονα ακολουθείτε τις επιταγές της θείας αγαθότητας, τόσο περισσότερο είναι βέβαιο ότι θα γίνετε μεγάλοι, ότι θα φθάσετε στο πραγματικό μέγεθος του ατόμου της γνήσιας σωτηρίας.

Τα σεκοναφείμ έχουν την προέλευση και τα αρχηγεία τους στις πρωτεύουσες των υπερσυμπάντων, μαζί με τους συντρόφους τους όμως ταξιδεύουν από τις ακτές του Παραδείσου στους εξελικτικούς κόσμους του σύμπαντος. Υπηρετούν ως πολύτιμοι βοηθοί στα μέλη των στις συναθροίσεις των επιτροπών μελέτης των υπερκυβερνήσεων και είναι πάρα πολύ χρήσιμοι στις αποικίες καλής θέλησης της Ουβέρσα: στους σπουδαστές των άστρων, στους περιηγητές των χιλιετηρίδων, στους ουράνιους παρατηρητές, και ένα πλήθος άλλων, περιλαμβανομένων των ανερχομένων πλασμάτων που περιμένουν για να μεταφερθούν στη Χαβόνα. Οι Αρχαίοι των Ημερών με χαρά αναθέτουν σε ορισμένα σεκοναφείμ τη βοήθεια των ανερχομένων πλασμάτων που κατοικούν στους τετρακόσιους ενενήντα σπουδαστικούς κόσμους οι οποίοι περιβάλλουν την Ουβέρσα, ενώ εδώ υπηρετούν επίσης πολλές από τις δευτερεύουσες και τριτεύουσες τάξεις ως διδάσκαλοι. Οι δορυφόροι αυτοί της Ουβέρσα είναι τα ολοκληρωμένα σχολεία των συμπάντων του χρόνου, όπου παρουσιάζεται η προπαρασκευαστική σειρά μαθημάτων για το επτάκυκλο πανεπιστήμιο της Χαβόνα.

Από τις τρεις τάξεις των σεκοναφείμ, η τριτεύουσα ομάδα, η αποσπασμένη στις ανερχόμενες προσωπικότητες, λειτουργεί το πλείστον επί των ανελισσομένων πλασμάτων του χρόνου. Θα τη συναντήσετε σύντομα, μετά την αναχώρησή σας από την Ουράντια αν και δεν θα μπορέσετε να χρησιμοποιήσετε ελεύθερα τις υπηρεσίες τους μέχρις ότου φθάσετε στους κόσμους διαμονής του Όρβοντον. Θα απολαύσετε τη συντροφιά τους όταν τους γνωρίσετε καλύτερα, κατά τη διάρκεια της παραμονής σας στους κόσμους-σχολειά της Ουβέρσα.

Τα τριτεύοντα αυτά σεκοναφείμ είναι φτιαγμένα για να αξιοποιούν το χρόνο, να γεφυρώνουν το διάστημα, να ανιχνεύουν τα σφάλματα, να διδάσκουν πιστά και να χρησιμεύουν ως αιώνιοι οδηγοί – ζώντα σήματα θείας βεβαιότητας – φιλεύσπλαχνα τοποθετημένα στα σταυροδρόμια του χρόνου για να οδηγήσουν τα βήματα των ανήσυχων οδοιπόρων σε στιγμές μεγάλης σύγχυσης και πνευματικής αβεβαιότητας. Πολύ πριν φθάσετε στις πύλες της τελειότητας, θα αρχίσετε να έχετε πρόσβαση στα εργαλεία του θείου και να γνωρίζετε τις τεχνικές των Θεών. Με ρυθμό αυξανόμενο, από τη στιγμή που θα φθάσετε στον αρχικό κόσμο-δώμα μέχρις ότου κλείσετε τα μάτια σας στη Χαβόνα στον προπαρασκευαστικό για την μετάβασή σας στον Παράδεισο ύπνο, θα σας παρέχεται η άμεση βοήθεια των θαυμάσιων αυτών υπάρξεων που ολοκληρωτικά και ελεύθερα ανακλούν την βέβαιη γνώση και την αδιαφιλονίκητη σοφία των προσεκτικών και αξιόπιστων εκείνων οδοιπόρων που προηγήθηκαν στο μακρύ ταξίδι προς της πύλες της τελειότητας.

Σ’ εμάς δεν δίδεται απόλυτα το προνόμιο της χρήσης των αγγέλων αυτών της ανακλαστικής τάξης στην Ουράντια. Επισκέπτονται συχνά τον κόσμο σας, συνοδεύοντας προσωπικότητες στις οποίες είναι αποσπασμένοι, ωστόσο δεν μπορούν να λειτουργήσουν ελεύθερα εδώ. Ο κόσμος αυτός βρίσκεται ακόμη υπό μερική πνευματική απομόνωση και ορισμένα από τα βασικά για τις λειτουργίες τους κυκλώματα δεν υπάρχουν εδώ προς το παρόν. Όταν αποκατασταθούν στον κόσμο σας τα συγκεκριμένα αυτά κυκλώματα, μεγάλο μέρος του έργου της διαπλανητικής και διασυμπαντικής επικοινωνίας θα απλοποιηθεί και θα επισπευσθεί κατά πολύ. Οι ουράνιοι εργάτες στην Ουράντια συναντούν πολλές δυσκολίες εξ αιτίας της λειτουργικής αυτής περιστολής των ανακλαστικών συνεργατών τους. Συνεχίζουμε, όμως, χαρούμενα την προώθηση των θεμάτων μας με τα μέσα που διαθέτουμε, παρά το γεγονός του ότι στερούμαστε σε τοπικό επίπεδο πολλές από τις υπηρεσίες των θαυμάσιων αυτών υπάρξεων, των ζώντων κατόπτρων του διαστήματος και τους προβολείς της παρουσίας του χρόνου.

[Υποστηρίχθηκε από έναν Κραταιό Αγγελιαφόρο της Ουβέρσα.]