ΕΓΓΡΑΦΟ 180, Η ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΟΜΙΛΙΑ

^{(1944.1) 180:0.1} Αφού έψαλλαν τον Ψαλμό στην λήξη του Μυστικού Δείπνου, οι απόστολοι νόμισαν ότι ο Ιησούς σκόπευε να γυρίσει αμέσως στην κατασκήνωση, αλλά αυτός τους είπε να καθίσουν. Είπε ο Κύριος:

^{(1944.2) 180:0.2} «Θυμάστε καλά όταν σας έστειλα χωρίς χρήματα και σας συμβούλεψα να μην πάρετε άλλα ρούχα. Και όλοι σας θα θυμάστε ότι δεν σας έλειψε τίποτα. Αλλά τώρα ήρθαν δύσκολοι καιροί. Δεν μπορείτε πια να βασίζεστε στην καλή θέληση του πλήθους. Από δω και πέρα, όποιος έχει χρήματα, ας τα πάρει μαζί του. Όταν βγείτε στον κόσμο να διακηρύξετε αυτό το ευαγγέλιο, να έχετε φροντίσει για την συντήρησή σας όσο το δυνατόν καλύτερα. Έχω έρθει να φέρω την ειρήνη, αλλά για κάποιο διάστημα δεν θα εμφανιστεί.

^{(1944.3) 180:0.3} «Έχει έρθει τώρα η ώρα να δοξαστεί ο Υιός του Ανθρώπου, και ο Πατέρας θα δοξαστεί μέσα σε μένα. Φίλοι μου, θα είμαι μαζί σας μόνο για λίγο ακόμα. Σύντομα θα με ζητάτε, αλλά δεν θα με βρίσκετε, γιατί πηγαίνω σε ένα μέρος που δεν μπορείτε, αυτή την στιγμή, να έρθετε. Αλλά όταν έχετε τελειώσει το έργο σας στην γη όπως εγώ τελείωσα το δικό μου, τότε θα έρθετε σε μένα όπως εγώ τώρα θα πάω στον Πατέρα μου. Πολύ σύντομα πρόκειται να σας αφήσω, και δεν θα με ξαναδείτε στην γη, αλλά θα με δείτε όλοι στο μέλλον όταν ανέλθετε στην βασιλεία που μου έχει δώσει ο Πατέρας μου.»

^{(1944.4) 180:1.1} Μετά από λίγα λεπτά ανεπίσημης συνομιλίας, ο Ιησούς σηκώθηκε και είπε: «Όταν σας έδωσα μια παραβολή που έδειχνε πως θα πρέπει να είστε πρόθυμοι να υπηρετείτε ο ένας τον άλλο, είπα ότι επιθυμούσα να σας δώσω μια νέα εντολή¨ και θέλω να το κάνω τώρα αφού πρόκειται να σας αφήσω. Ξέρετε πολύ καλά την εντολή που σας κατευθύνει να αγαπάτε ο ένας τον άλλο¨ και να αγαπάτε τον γείτονά σας σαν τον εαυτό σας. Αλλά δεν είμαι απόλυτα ικανοποιημένος ούτε και με αυτή την ειλικρινή αφοσίωση από μέρους των παιδιών μου. Θα ήθελα να εκτελείτε ακόμα σπουδαιότερες πράξεις αγάπης στην βασιλεία της πίστης της αδελφότητας. Και γι αυτό σας δίνω αυτή την νέα εντολή: Να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως σας αγαπώ εγώ. Και κάνοντας αυτό όλοι οι άνθρωποι θα ξέρουν ότι είστε μαθητές μου αφού αγαπάτε έτσι ο ένας τον άλλο.

^{(1944.5) 180:1.2} «Όταν σας δώσω αυτή την εντολή, δεν θέτω πρόσθετο βάρος στις ψυχές σας¨ μάλλον σας φέρνω νέα χαρά και σας δίνω την δυνατότητα να βιώσετε νέα ευχαρίστηση αφού θα γνωρίζετε τις απολαύσεις της προσφοράς της στοργής μέσα από την καρδιά, προς τους συνανθρώπους σας. Εγώ πολύ σύντομα θα ζήσω την υπέρτατη χαρά, παρόλο που εξωτερικά θα υποφέρω, προσφέροντας την αγάπη μου σε σας και στους υπόλοιπους θνητούς.

^{(1944.6) 180:1.3} «Όταν σας καλώ να αγαπάτε ο ένας τον άλλο, όπως σας αγαπώ εγώ, σας παρουσιάζω το ανώτατο μέτρο της αληθινής αγάπης, γιατί κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να έχει μεγαλύτερη αγάπη από αυτή: να δώσει δηλαδή την ζωή του για τους φίλους του. Και εσείς είσαστε φίλοι μου¨ θα συνεχίσετε να είστε φίλοι μου αν είσαστε πρόθυμοι να κάνετε αυτό που σας δίδαξα. Με αποκαλείτε Κύριο, αλλά εγώ δεν σας αποκαλώ υπηρέτες. Αν θέλετε να αγαπάτε ο ένας τον άλλο όπως σας αγαπώ εγώ, θα είστε φίλοι μου και πάντα θα σας μιλώ για αυτά που μου αποκαλύπτει ο Πατέρας μου.

^{(1945.1) 180:1.4} «Δεν έχετε απλά επιλέξει εσείς εμένα, αλλά και εγώ έχω επιλέξει εσάς, και σας έχω προορίσει να βγείτε στον κόσμο και να παραδώσετε τους καρπούς της υπηρεσίας αγάπης στους συνανθρώπους σας με τον τρόπο που εγώ έζησα ανάμεσά σας και σας αποκάλυψα τον Πατέρα μου. Ο Πατέρας και εγώ θα δουλεύουμε μαζί σας, και θα βιώσετε την θεϊκή πληρότητα της χαράς μόνο αν υπακούσετε την εντολή μου να αγαπάτε ο ένας τον άλλο όπως σας αγαπώ εγώ.»

^{(1945.2) 180:1.5} Αν θέλετε να μοιραστείτε την χαρά του Κυρίου, τότε πρέπει να μοιραστείτε την αγάπη του. Και το να μοιραστείτε την αγάπη του σημαίνει ότι έχετε μοιραστεί και την υπηρεσία του. Μια τέτοια εμπειρία αγάπης δεν σας απελευθερώνει από τις δυσκολίες αυτού του κόσμου¨ δεν δημιουργεί νέο κόσμο, αλλά σίγουρα κάνει τον παλαιό κόσμο νέο.

^{(1945.3) 180:1.6} Να έχετε στον νου σας: Ο Ιησούς απαιτεί πίστη, και όχι θυσία. Η συναίσθηση της θυσίας δηλώνει την απουσία αυτής της ολόκαρδης στοργής που θα έκανε μια τέτοια υπηρεσία αγάπης, υπέρτατη χαρά. Η ιδέα του καθήκοντος να είστε πρόθυμοι υπηρέτες της λείπει το ισχυρό ρίγος συγκίνησης της υπηρεσίας σας φίλος προς έναν άλλο φίλο. Το κίνητρο της φιλίας υπερβαίνει όλες τις πιέσεις του καθήκοντος, και η υπηρεσία ενός φίλου προς ένα φίλο ποτέ δεν μπορεί να αποκαλεστεί θυσία. Ο Κύριος δίδαξε τους αποστόλους του ότι είναι υιοί του Θεού. Τους αποκαλούσε αδέρφια, και τώρα, πριν φύγει, τους αποκαλεί φίλους του.

^{(1945.4) 180:2.1} Τότε ο Ιησούς σηκώθηκε όρθιος πάλι και συνέχισε να διδάσκει τους αποστόλους του: «Εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή, και ο Πατέρας μου είναι ο καλλιεργητής. Εγώ είμαι το αμπέλι και εσείς είστε τα κλαδιά. Και ο Πατέρας απαιτεί από μένα να φέρετε πολλούς καρπούς. Το αμπέλι κλαδεύεται μόνο για να αυξήσει την ευκαρπία των κλαδιών του. Κάθε κλαδί που προέρχεται από εμένα και δεν φέρει καρπούς, ο Πατέρας θα το κόψει. Κάθε κλαδί που φέρει καρπούς, ο Πατέρας θα το καθαρίσει για να αποφέρει περισσότερους. Ήδη είστε καθαροί μέσα από τα λόγια που είπα, αλλά πρέπει να συνεχίσετε να είστε καθαροί. Πρέπει να διαμένετε μέσα σε μένα, και εγώ μέσα σε σας¨ το κλαδί θα πεθάνει αν αποχωριστεί από την άμπελο. Όπως το κλαδί δεν μπορεί να αποφέρει καρπούς εκτός και αν είναι μαζί με την άμπελο, έτσι και εσείς δεν μπορείτε να καρποφορείτε τους καρπούς της υπηρεσίας αγάπης εκτός και αν διαμένετε εντός εμού. Να θυμάστε: Εγώ είμαι η άμπελος η αληθινή, και εσείς είστε τα ζωντανά κλαδιά. Αυτός που ζει μέσα σε μένα, και εγώ σε αυτόν, θα καρποφορήσει πολλούς καρπούς του πνεύματος και θα βιώσει την υπέρτατη χαρά της απόδοσης αυτής της πνευματικής σοδειάς. Αν διατηρήσετε αυτή την ζωντανή πνευματική σύνδεση μαζί μου, θα αποφέρετε άφθονους καρπούς. Αν διαμένετε μέσα σε μένα και οι λόγοι μου ζουν μέσα σας, θα μπορείτε να επικοινωνείτε ελεύθερα μαζί μου, και τότε θα μπορεί το ζωντανό πνεύμα μου να εμποτίσει το είναι σας, που θα μπορείτε να ζητάτε ότι επιθυμεί το πνεύμα μου και να πράττετε όλα αυτά με την βεβαιότητα ότι ο Πατέρας θα εκπληρώσει το αίτημά μας. Σε αυτό το σημείο δοξάζεται ο Πατέρας: στο ότι η άμπελος έχει πολλά ζωντανά κλαδιά, και στο ότι κάθε κλαδί αποφέρει πολλούς καρπούς. Και όταν ο κόσμος δει αυτούς τα γεμάτα καρπούς κλαδιά—τους φίλους μου που αγαπούν ο ένας τον άλλο, όπως τους αγαπώ και εγώ—όλοι οι άνθρωποι θα ξέρουν ότι είσαστε μαθητές μου πραγματικά.

^{(1945.5) 180:2.2} «Όπως με αγαπά ο Πατέρας, έτσι και εγώ σας αγαπώ. Ζήστε μέσα στην αγάπη μου, όπως ζω εγώ μέσα στην αγάπη του Πατρός μου. Αν πράξετε όπως σας δίδαξα, θα διαμένετε μέσα στην αγάπη μου όπως και εγώ τήρησα τον λόγο του Πατρός και κατοικώ αιώνια μέσα στην αγάπη του.»

^{(1946.1) 180:2.3} Οι Εβραίοι από παλιά δίδασκαν ότι ο Μεσσίας θα ήταν «ένας μίσχος που θα έβγαινε από την άμπελο» των απογόνων του Δαβίδ, και εις μνήμη αυτής της παλαιάς διδασκαλίας, ένα μεγάλο έμβλημα με ένα σταφύλι και την άμπελό του κοσμούσε την είσοδο του ναού του Ηρώδη. Οι απόστολοι έφερναν στην μνήμη τους αυτά τα πράγματα όσο τους μιλούσε ο Κύριος εκείνη την νύχτα στον πάνω όροφο εκείνου του σπιτιού.

^{(1946.2) 180:2.4} Αλλά μεγάλη θλίψη ακολούθησε την παρερμήνευση των διδασκαλιών του Κυρίου για την προσευχή. Δεν θα υπήρχε μεγάλη δυσκολία με αυτές τις διδασκαλίες αν είχαν μείνει στην μνήμη τα ακριβή του λόγια και είχαν καταγραφεί πιστά. Αλλά έτσι όπως έγινε αυτή η καταγραφή, οι πιστοί κατέληξαν να θεωρούν την προσευχή στο όνομα του Ιησού ένα είδος υπέρτατης μαγείας, νομίζοντας ότι θα ελάμβαναν από τον Πατέρα ότι και να του ζητούσαν. Επί σειρά αιώνων έντιμες ψυχές συνεχώς τορπίλιζαν την πίστη τους εξαιτίας αυτού του αξεπέραστου εμποδίου. Πόσο καιρό θα κάνει ο κόσμος των πιστών να καταλάβει ότι η προσευχή δεν είναι μια διαδικασία να πετύχεις το δικό του θέλημα, αλλά ένα πρόγραμμα για να ακολουθεί το δρόμο του Θεού, μια εμπειρία μάθησης της αναγνώρισης και εκτέλεσης του θελήματος του Πατέρα; Είναι απόλυτα αληθές ότι, όταν η θέλησή σου έχει αληθινά ευθυγραμμιστεί με την δική του, τότε μπορείς να ζητήσεις ότι μπορεί να συλλάβει ο νους σου με αυτή την ένωση των θελήσεων, και αυτό να εκπληρωθεί. Και μια τέτοια ένωση θελήσεων επιτυγχάνεται από και μέσα από τον Ιησού, όπως η ζωή της αμπέλου περνά προς και μέσα από τα ζωντανά κλαδιά.

^{(1946.3) 180:2.5} Όταν υπάρχει αυτή η ζωντανή σχέση ανάμεσα στην θεϊκή και την ανθρώπινη φύση, αν η ανθρώπινη φύση θελήσει απερίσκεπτα και λόγω άγνοιας να προσευχηθεί για ιδιοτελείς ανέσεις και ματαιόδοξα κατορθώματα, τότε μπορεί να υπάρξει μια μόνο θεϊκή απάντηση: περισσότερη και αυξημένη καρποφορία των καρπών του πνεύματος στους μίσχους των ανθέων των ζωντανών κλαδιών. Όταν το κλαδί του αμπελιού είναι ζωντανό, τότε μπορεί να υπάρξει μια μόνο απάντηση σε όλα τα αιτήματά του: αυξημένη καρποφορία. Στην πραγματικότητα το κλαδί υπάρχει μόνο, και δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να καρποφορεί και να αποφέρει σταφύλια. Έτσι και ο αληθινός πιστός υπάρχει μόνο για να καρποφορεί πνευματικούς καρπούς: να αγαπά τον άνθρωπο όπως ο ίδιος έχει αγαπηθεί από τον Θεό—να αγαπά τους άλλους ανθρώπους όπως μας αγάπησε ο Ιησούς.

^{(1946.4) 180:2.6} Και όταν ο Πατέρας αγγίξει με το πειθαρχικό του χέρι το αμπέλι, αυτό γίνεται με αγάπη, με τον σκοπό να αποφέρουν περισσότερους καρπούς τα κλαδιά. Και ο συνετός καλλιεργητής κόβει μόνο τα νεκρά και άκαρπα κλαδιά.

^{(1946.5) 180:2.7} Ο Ιησούς συνάντησε μεγάλη δυσκολία στο να καθοδηγήσει τους αποστόλους του να αναγνωρίζουν ότι η προσευχή είναι μια λειτουργία των πνευματικά γεννημένων πιστών στην βασιλεία που κυριαρχεί το πνεύμα.

^{(1946.6) 180:3.1} Πριν καλά καλά τελειώσουν τις συζητήσεις τους για την διάλεξη για την άμπελο και τα κλαδιά οι έντεκα, ο Κύριος, εκδηλώνοντας την επιθυμία να τους μιλήσει και άλλο και γνωρίζοντας ότι δεν είχε πολύ χρόνο, είπε: «Όταν θα έχω φύγει, μην αποθαρρυνθείτε από την εχθρότητα του κόσμου. Μην αποκαρδιωθείτε ούτε ακόμα όταν αδύναμοι πιστοί στραφούν εναντίον σας και ενώσουν τα χέρια τους με τους εχθρούς της βασιλείας. Αν ο κόσμος σας μισήσει, να θυμηθείτε ότι μίσησε και εμένα πριν ακόμα μισήσει εσάς. Αν ήσασταν αυτού του κόσμου, τότε ο κόσμος θα αγαπούσε τους δικούς του, αλλά επειδή δεν είστε, γι αυτό ο κόσμος αρνείται να σας αγαπήσει. Είσαστε σε αυτόν τον κόσμο, αλλά οι ζωές σας δεν θα είναι κοσμικές. Σας έχω διαλέξει από τον κόσμο για να εκπροσωπήσετε το πνεύμα ενός άλλου κόσμου στον κόσμο αυτό από τον οποίο έχετε επιλεχτεί. Αλλά πάντα να θυμάστε τα λόγια μου: Ο υπηρέτης δεν είναι σπουδαιότερος από τον αφέντη του. Αν τολμήσουν να καταδιώξουν εμένα, θα καταδιώξουν και εσάς. Αν τα δικά μου λόγια προσβάλλουν τους απίστους, έτσι και τα δικά σας λόγια θα προσβάλλουν τους ασεβείς. Και όλα αυτά θα τα κάνουν σε σας επειδή δεν πιστεύουν σε μένα ούτε σε Αυτόν που με έστειλε¨ έτσι θα υποφέρετε πολλά για το ευαγγέλιό μου. Αλλά όταν υπομένετε αυτές τις δοκιμασίες, θα πρέπει να θυμάστε ότι και εγώ υπέφερα για χάρη αυτού του ευαγγελίου της ουράνιας βασιλείας.

^{(1947.1) 180:3.2} «Πολλοί από εκείνους που θα σας επιτεθούν θα έχουν άγνοια για το φως του ουρανού, αλλά αυτό δεν ισχύει για μερικούς που τώρα μας καταδιώκουν. Αν δεν τους είχαμε διδάξει την αλήθεια, μπορεί να είχαν κάνει πολλά παράξενα πράγματα χωρίς να είναι καταδικασμένοι, αλλά τώρα, εφόσον ξέρουν για το φως και τόλμησαν να το απορρίψουν, δεν έχουν καμιά δικαιολογία για την στάση τους. Όποιος με μισεί, μισεί και τον Πατέρα μου. Δεν γίνεται διαφορετικά¨ το φως που θα σας έσωζε αν το δεχόσαστε μπορεί μόνο να σας καταδικάσει αν το απορρίψετε εν γνώσει σας. Και τι έχω κάνει σε αυτούς τους ανθρώπους που με μισούν με τόσο τρομερό μίσος; Τίποτα άλλο, εκτός από το να τους προσφέρω αδελφοσύνη στην γη και σωτηρία στον ουρανό. Αλλά δεν έχετε διαβάσει στην Γραφή το ρητό: «Και με μίσησαν χωρίς αιτία»;

^{(1947.2) 180:3.3} «Αλλά δεν θα σας αφήσω μόνους στον κόσμο. Πολύ σύντομα, αφού θα έχω φύγει, θα σας στείλω ένα πνευματικό βοηθό. Θα έχετε μαζί σας κάποιον που θα πάρει την θέση μου ανάμεσά σας, κάποιον που συνεχίζει να σας διδάσκει τον δρόμο της αλήθειας, και που θα σας ενθαρρύνει.

^{(1947.3) 180:3.4} «Μην αφήσετε τις καρδιές σας να ταραχτούν. Πιστεύετε στον Θεό¨ συνεχίστε να πιστεύετε και σε μένα. Παρόλο που πρέπει να σας αφήσω, δεν θα βρίσκομαι μακριά σας. Σας έχω ήδη πει ότι στο σύμπαν του πατέρα μου υπάρχουν πολλά μέρη για διαμονή. Αν αυτό δεν ήταν αλήθεια, δεν θα σας μίλαγα γι αυτά τόσες φορές. Πρόκειται να επιστρέψω σε αυτούς τους κόσμους του φωτός, τους σταθμούς στον ουρανό του Πατέρα στους οποίους κάποια στιγμή θα ανέλθετε και εσείς. Από αυτούς τους τόπους ήρθα σε αυτόν τον κόσμο, και πλησιάζει πια η ώρα να επιστρέψω στο έργο του Πατέρα μου στις σφαίρες στα ψηλά.

^{(1947.4) 180:3.5} «Αν εγώ πάω πριν από εσάς στο ουράνιο βασίλειο του Πατρός, σίγουρα θα σας καλέσω να βρεθείτε μαζί μου στους τόπους που ετοιμάστηκαν για τους θνητούς υιούς του Θεού πριν γίνει αυτός ο κόσμος. Αν και πρέπει να σας αφήσω, θα είμαι παρών μαζί σας πνευματικά, και τελικά θα βρεθείτε κοντά μου προσωπικά όταν ανέλθετε σε μένα στο σύμπαν μου, όπως και εγώ τώρα ετοιμάζομαι να ανέλθω στον Πατέρα μου στο μεγαλύτερο σύμπαν του. Και ότι σας έχω πει είναι αληθινό και αιώνιο, ακόμα και δεν το καταλαβαίνετε απόλυτα . Πηγαίνω στον Πατέρα μου, και παρόλο που δεν μπορείτε να με ακολουθήσετε τώρα, θα με ακολουθήσετε όμως σίγουρα στα χρόνια που έρχονται.»

^{(1947.5) 180:3.6} Όταν ο Ιησούς κάθισε, ο Θωμάς σηκώθηκε και είπε: «Κύριε, δεν γνωρίζουμε που πηγαίνεις¨ γι αυτό φυσικά δεν ξέρουμε τον δρόμο. Αλλά θα σε ακολουθήσουμε απόψε το βράδυ αν μας δείξεις το δρόμο.»

^{(1947.6) 180:3.7} Όταν ο Ιησούς άκουσε τον Θωμά, απάντησε: «Θωμά, εγώ είμαι ο δρόμος, η αλήθεια, και η ζωή. Κανένας άνθρωπος δεν πηγαίνει στον Πατέρα παρά μόνο μέσα από μένα. Όλοι όσοι βρίσκουν τον Πατέρα, βρίσκουν πρώτα εμένα. Αν με ξέρετε, ξέρετε το δρόμο και για τον Πατέρα. Και όντως με γνωρίζετε, αφού έχετε ζήσει μαζί μου και με βλέπετε τώρα.».

^{(1947.7) 180:3.8} Αλλά αυτή η διδασκαλία ήταν πολύ βαθιά για πολλούς από τους αποστόλους, ιδιαίτερα για τον Φίλιππο, που, αφού είπε δυο λόγια με τον Ναθαναήλ, σηκώθηκε και είπε: «Κύριε, δείξε μας τον Πατέρα, και όλα όσα έχεις πει θα ξεκαθαρίσουν.»

^{(1947.8) 180:3.9} Και όταν ο Φίλιππος μίλησε, ο Ιησούς είπε: «Φίλιππε, είμαι τόσο καιρό μαζί σας και όμως ακόμα ούτε και τώρα δεν με ξέρετε; Ξανά σας δηλώνω: Όποιος με έχει δει έχει δει και τον Πατέρα. Πως μπορείς τώρα να λες, Δείξε μας τον Πατέρα; Δεν πιστεύετε ότι βρίσκομαι μέσα στον Πατέρα και ο Πατέρας βρίσκεσαι μέσα σε μένα; Δεν σας έχω διδάξει ότι τα λόγια που λέγω δεν είναι δικά μου λόγια αλλά του Πατέρα μου; Μιλώ για λογαριασμό του Πατέρα μου και όχι για δικό μου. Βρίσκομαι σε αυτόν τον κόσμο για να πράξω το θέλημα του Πατρός, και αυτό έπραξα. Ο Πατέρας διαμένει εντός μου και εργάζεται δια μέσου εμού. Πιστέψτε με όταν σας λέγω ότι ο Πατέρας είναι μέσα μου, και εγώ είμαι μέσα στον Πατέρα, ή αλλιώς πιστέψτε για χάρη της ζωής που έζησα—για χάρη του έργου μου.»

^{(1948.1) 180:3.10} Όταν ο Κύριος πήγε να πιει λίγο νερό, οι έντεκα συζητούσαν ζωηρά γι αυτές τις διδασκαλίες, και ο Πέτρος είχε αρχίσει να βγάζει λόγο όταν ο Ιησούς γύρισε και τους έγνεψε να καθίσουν.

^{(1948.2) 180:4.1} Ο Ιησούς συνέχισε να διδάσκει, λέγοντας: «Όταν έχω πάει στον Πατέρα, και αφού έχει αποδεχτεί πλήρως το έργο που έκανα για σας στην γη, και αφού παραλάβω την πλήρη κυριαρχία στον τομέα μου, θα πω στον Πατέρα μου: Αφού έχω αφήσει τα παιδιά μου μόνα στην γη, σύμφωνα με την υπόσχεσή μου πρέπει να τους στείλω έναν άλλο δάσκαλο. Και όταν ο Πατέρας μου το εγκρίνει, θα εμφυσήσω το Πνεύμα της Αληθείας σε όλη την σάρκα. Ήδη βρίσκεται το πνεύμα του Πατρός μου στις καρδιές σας, και όταν έρθει αυτή η μέρα, θα έχετε και μένα μαζί σας όπως έχετε τώρα τον Πατέρα. Αυτό το νέο δώρο είναι το πνεύμα της ζώσης αληθείας. Οι άπιστοι στην αρχή δεν θα ακούν τις διδασκαλίες αυτού του πνεύματος, αλλά οι υιοί του φωτός θα την δεχτούν με χαρά και με όλη τους την καρδιά. Και θα καταλάβετε πότε θα έρθει αυτό το πνεύμα, όπως ξέρατε και εμένα, και θα το δεχτείτε μέσα στην καρδιά σας, και θα κατοικεί μέσα σας. Καταλαβαίνετε λοιπόν ότι δεν σας αφήνω χωρίς βοήθεια και καθοδήγηση. Δεν θα σας αφήσω έρημους. Σήμερα μπορώ να είμαι μαζί σας μόνο προσωπικά. Στο μέλλον θα είμαι μαζί σας και με όλους τους άλλους ανθρώπους που επιθυμούν την παρουσία μου, όπου και να είσαστε, και με τον καθένα σας ξεχωριστά την ίδια στιγμή. Δεν καταλαβαίνετε ότι είναι καλύτερα να φύγω; ότι σας αφήνω στην σάρκα για να μπορώ να είμαι πιο ολοκληρωμένα μαζί σας με το πνεύμα;

^{(1948.3) 180:4.2} «Σε λίγες ώρες ο κόσμος δεν θα με ξαναδεί¨ αλλά εσείς θα συνεχίσετε να με γνωρίζετε στις καρδιές σας μέχρι την στιγμή που θα στείλω αυτόν τον νέο δάσκαλο, το Πνεύμα της Αληθείας. Όπως έζησα μαζί σας προσωπικά, τότε θα ζω μέσα σε σας¨ θα είμαι ένα με την προσωπική σας εμπειρία για την πνευματική βασιλεία. Και όταν όλα αυτά θα έχουν γίνει, σίγουρα θα ξέρετε ότι είμαι στον Πατέρα, και ότι η ζωή σας είναι κρυμμένη με τον Πατέρα μέσα σε μένα, θα είμαι και εγώ μέσα σε σας. Αγαπώ τον Πατέρα και τήρησα τον λόγο του¨ εσείς αγαπάτε εμένα και, και θα τηρήσετε τον λόγο μου. Όπως ο Πατέρας μου, μου έχει δώσει μέρος από το πνεύμα του, έτσι και εγώ θα σας δώσω μέρος από το πνεύμα μου. Και αυτό το Πνεύμα της Αληθείας που θα σας εμφυσήσω θα σας καθοδηγεί και θα σας δίνει θάρρος και τελικά θα σας οδηγήσει στην αλήθεια.

^{(1948.4) 180:4.3} «Σαν λέγω αυτά τα πράγματα όσο είμαι ακόμα μαζί σας για να προετοιμαστείτε καλύτερα να αντέξετε τις δοκιμασίες που μας περιμένουν. Και όταν έρθει αυτή η νέα μέρα, θα κατοικείστε εσωτερικά και από τον Υιό και από τον Πατέρα. Και αυτά τα δώρα εξ ουρανού θα συνεργάζονται αιώνια όπως ο Πατέρας και εγώ εργαστήκαμε στην γη μπροστά στα μάτια σας σαν ένα άτομο, τον Υιό του Ανθρώπου. Και αυτός ο πνευματικός σας φίλος θα σας φέρνει στην μνήμη όλα όσα σας έχω διδάξει.»

^{(1948.5) 180:4.4} Μόλις ο Κύριος σταμάτησε για μια στιγμή, ο Ιούδας Αλφαίος τόλμησε να κάνει μια από τις λίγες ερωτήσεις που αυτός και ο αδερφός του έκαναν ποτέ στον Ιησού δημόσια. Είπε ο Ιούδας: «Κύριε, πάντα ζούσες ανάμεσά μας σαν φίλος¨ πως θα σε καταλαβαίνουμε όταν πια δεν θα εκδηλώνεσαι παρά μόνο πνευματικά; Αν ο κόσμος δεν σε βλέπει, πως θα είμαστε βέβαιοι για σένα; Πως θα μας αποκαλυφθείς;»

^{(1949.1) 180:4.5} Ο Ιησούς τους κοίταξε όλους, χαμογέλασε, και είπε: «Μικρά μου παιδιά, φεύγω, γυρίζω στον Πατέρα μου. Σε λίγο δεν θα με βλέπετε όπως με βλέπετε τώρα, με σάρκα και οστά. Πολύ σύντομα θα σας στείλω το πνεύμα μου, ακριβώς όπως είμαι εγώ χωρίς αυτό το υλικό σώμα. Αυτός ο νέος δάσκαλος είναι το Πνεύμα της Αληθείας που θα ζει μαζί με τον καθένα σας, μέσα στις καρδιές σας, και έτσι όλα τα παιδιά του φωτός θα γίνουν ένα και θα πλησιάσουν το ένα το άλλο. Και με αυτόν ακριβώς τον τρόπο ο Πατέρας μου και εγώ θα μπορούμε να ζούμε στις ψυχές του καθενός σας και στις καρδιές όλων των άλλων ανθρώπων που μας αγαπούν και πραγματοποιούν αυτή την αγάπη αγαπώντας ο ένας τον άλλο, όπως εγώ τώρα αγαπώ εσάς.»

^{(1949.2) 180:4.6} Ο Ιούδας Αλφαίος δεν κατάλαβε απόλυτα τι είπε ο Κύριος, αλλά κατάλαβε την υπόσχεση για αυτόν τον νέο διδάσκαλο, και από την έκφραση του προσώπου του Ανδρέα, κατάλαβε ότι η ερώτησή του είχε απαντηθεί ικανοποιητικά.

^{(1949.3) 180:5.1} Ο νέος βοηθός που υποσχέθηκε ο Ιησούς να στείλει στις καρδιές των πιστών, να εμφυσήσει σε όλη την σάρκα, είναι το Πνεύμα της Αληθείας. Αυτό το θείο δώρο δεν είναι το γράμμα ή ο νόμος της αλήθειας, ούτε προορίζεται να λειτουργήσει σαν μια μορφή ή έκφραση της αλήθειας. Ο νέος δάσκαλος είναι η βεβαιότητα της αλήθειας, η συναίσθηση και η βεβαιότητα των αληθινών εννοιών σε πραγματικά πνευματικά επίπεδα. Και αυτός ο νέος διδάσκαλος είναι το πνεύμα της ζώσης και αναπτυσσόμενης αλήθειας, της επεκτεινόμενης, εξελισσόμενης, και προσαρμόσιμης αλήθειας.

^{(1949.4) 180:5.2} Η θεϊκή αλήθεια είναι μια ζωντανή πραγματικότητα που διακρίνεται από το πνεύμα. Η αλήθεια υπάρχει μόνο σε υψηλά πνευματικά επίπεδα της συναίσθησης της θεϊκότητας και της συνείδησης της επικοινωνίας με τον Θεό. Μπορείς να γνωρίζεις την αλήθεια, και μπορείς να ζεις την αλήθεια¨ μπορείς να βιώσεις την ανάπτυξη της αλήθειας στην ψυχή και να απολαύσεις την ελευθερία της διαφώτισής της στον νου, αλλά δεν μπορείς να φυλακίσεις την αλήθεια σε φόρμουλες, κώδικες, δόγματα, ή νοητικά πλαίσια ανθρώπινης συμπεριφοράς. Όταν επιχειρήσεις ανθρώπινη τυποποίηση της θεϊκής αλήθειας, τότε αυτή πεθαίνει γρήγορα. Η μεταθανάτια διάσωση της φυλακισμένης αλήθειας, ακόμα και στην καλύτερη περίπτωση, μπορεί να καταλήξει μόνο στην συναίσθηση κάποιας ιδιόμορφης μορφής διανοητικοποιημένα καταξιωμένης σοφίας. Η στατική αλήθεια είναι νεκρή αλήθεια, και μόνο η νεκρή αλήθεια μπορεί να γίνει θεωρία. Η ζώσα αλήθεια είναι δυναμική και μπορεί να απολαύσει μόνο εμπειρική ύπαρξη μέσα στον ανθρώπινο νου.

^{(1949.5) 180:5.3} Η νοημοσύνη αναπτύσσεται μόνο από υλική ύπαρξη που φωτίζεται από την παρουσία του κοσμικού νου. Η σοφία περιλαμβάνει την συναίσθηση της γνώσης που εξυψώνεται σε νέα επίπεδα εννοιών και ενεργοποιείται από την παρουσία της συμπαντικού χαρίσματος του υπασπιστή της σοφίας. Η αλήθεια είναι αξία πνευματικής πραγματικότητας που την βιώνουν μόνο οι πνευματικά χαρισματικές υπάρξεις που λειτουργούν σε υπέρ-υλικά επίπεδα συμπαντικής συνείδησης, και οι οποίες, μετά την συνειδητοποίηση της αλήθειας, επιτρέπουν στο πνεύμα της το ενεργοποιημένο να ζει και να βασιλεύει μέσα στις ψυχές τους.

^{(1949.6) 180:5.4} Το αληθινό παιδί συμπαντικής ενόρασης αναζητεί για το ζωντανό Πνεύμα της Αληθείας σε κάθε σοφή ρήση. Το άτομο που γνωρίζει τον Θεό συνεχώς ανυψώνει την σοφία σε επίπεδα ζώσης αλήθειας θεϊκής επίτευξης¨ η πνευματικά με προοδευτική ψυχή συνεχώς σύρει την ζώσα αλήθεια χαμηλά σε νεκρά επίπεδα σοφίας και στον τομέα της απλά προηγμένης γνώσης.

^{(1949.7) 180:5.5} Ο χρυσός κανόνας, όταν απογυμνωθεί από την υπεράνθρωπη ενόραση του Πνεύματος της Αληθείας, δεν γίνεται τίποτα παραπάνω από ένα κανόνα υψηλής ηθικής συμπεριφοράς. Ο χρυσός κανόνας, όταν ερμηνευτεί κατά λέξη, μπορεί να γίνει το όργανο μεγάλης προσβολής προς τους συνανθρώπους κάποιου. Χωρίς πνευματική αντίληψη του χρυσού κανόνα της σοφίας μπορεί σκεφτείτε λογικά ότι, εφόσον επιθυμείτε όλοι οι άνθρωποι να λεν την πλήρη και ειλικρινή αλήθεια του μυαλού τους σε σας, έτσι και εσείς θα πρέπει να λετε απόλυτα και με ειλικρίνεια όλες τις σκέψεις του νου σας στους συνανθρώπους σας. Μια τέτοια με πνευματική ερμηνεία του χρυσού κανόνα μπορεί να έχει για αποτέλεσμα ανείπωτη δυστυχία και ατελείωτη θλίψη.

^{(1950.1) 180:5.6} Μερικοί άνθρωποι διακρίνουν και ερμηνεύουν τον χρυσό κανόνα σαν μια απλή διανοητική επιβεβαίωση της ανθρώπινης αδελφότητας. Άλλοι βιώνουν αυτή την έκφραση της ανθρώπινης σχέσης σαν μια συναισθηματική ικανοποίηση των τρυφερών συναισθημάτων της ανθρώπινης προσωπικότητας. Κάποιος άλλος θνητός αναγνωρίζει αυτόν τον ίδιο κανόνα σαν βαθμολογημένη ράβδος μέτρησης όλων των κοινωνικών σχέσεων, το κριτήριο της κοινωνικής συμπεριφοράς. Και άλλοι, ακόμα, το θεωρούν σα να είναι η θετική νουθεσία ενός σπουδαίου ηθικού διδασκάλου που περιέλαβε σε αυτή την δήλωση την υψηλότερη αντίληψη ηθικής υποχρέωσης όσον αφορά όλες τις αδερφικές σχέσεις. Στις ζωές αυτών των ηθικών υπάρξεων ο χρυσός κανόνας γίνεται το σοφό κέντρο και περιφέρεια όλης της φιλοσοφίας τους.

^{(1950.2) 180:5.7} Στην βασιλεία της πιστής αδελφότητας των εραστών της αλήθειας της γνώσης του Θεού, αυτός ο χρυσός; κανόνας αναλαμβάνει ζωντανές ιδιότητες πνευματικής συνειδητοποίησης πάνω σε ανώτερα επίπεδα ερμηνείας που κάνουν τους θνητούς υιούς του Θεού να βλέπουν αυτή την νουθεσία του Κυρίου σαν να τους ζητά να σχετίζονται .έτσι με τους συνανθρώπους τους ώστε να λάβουν το υψηλότερο δυνατό καλό σαν αποτέλεσμα της επαφής του πιστού μαζί τους. Αυτή είναι η ουσία της αληθινής θρησκείας: να αγαπάς τον πλησίον σου ως εαυτόν.

^{(1950.3) 180:5.8} Αλλά η ανώτατη συνειδητοποίηση και πιο αληθινή ερμηνεία του χρυσού κανόνα βρίσκεται στην συνειδητοποίηση του πνεύματος της αλήθειας της διαρκούς και ζωντανής πραγματικότητας μιας τέτοιας θεϊκής διακήρυξης. Η αληθινή κοσμική έννοια αυτού του κανόνα συμπαντικής σχέσης αποκαλύπτεται μόνο με την πνευματική της συνειδητοποίηση, στην ερμηνεία του νόμου της συμπεριφοράς από το πνεύμα του Υιού στο πνεύμα του Πατρός που διαμένει στην ψυχή κάθε θνητού ανθρώπου. Και όταν τέτοιοι θνητοί που καθοδηγούνται από το πνεύμα συνειδητοποιήσουν την σημασία αυτού του χρυσού κανόνα, τότε θα ξεχειλίσουν από την βεβαιότητα της ιδιότητας του πολίτη σε ένα φιλικό σύμπαν, και τα ιδανικά πνευματικής τους πραγματικότητας ικανοποιούνται μόνο όταν αγαπούν τους συνανθρώπους τους όπως τους αγαπούσε όλους ο Ιησούς, και αυτή είναι η πραγματικότητα της συνειδητοποίησης της αγάπης του Θεού.

^{(1950.4) 180:5.9} Αυτή η ίδια φιλοσοφία της ζωντανής ευκαμψίας και κοσμικής προσαρμοστικότητας της θεϊκής αλήθειας στις ατομικές ανάγκες και την ικανότητα του κάθε υιού του Θεού, πρέπει να γίνει κατανοητή πριν ελπίσετε να καταλάβετε επαρκώς την διδασκαλία του Κυρίου και την συνήθειά του να μην αντιστέκεται στο κακό. Η διδασκαλία του Κυρίου είναι βασικά μια πνευματική επίσημη αναγγελία. Ακόμα και οι υλικές έννοιες της φιλοσοφίας του δεν μπορούν βοηθητικά να εξεταστούν χωριστά από τις πνευματικούς τους συσχετισμούς. Το πνεύμα της νουθεσίας του Κυρίου βρίσκεται στην μη αντίσταση όλης της εγωιστικής αντίστασης προς το σύμπαν, μαζί με την δυναμική και προοδευτική επίτευξη έντιμων επιπέδων αληθινών πνευματικών αξιών: θεϊκή ομορφιά, άπειρη καλοσύνη, και αιώνια αλήθεια—να γνωρίζεις τον Θεό και να γίνεσαι σταδιακά σαν αυτόν.

^{(1950.5) 180:5.10} Η αγάπη, η ανιδιοτέλεια, πρέπει να υφίσταται μια συνεχή και ζωντανή αναπροσαρμόσιμη ερμηνεία των σχέσεων ανάλογα με την καθοδήγηση του Πνεύματος της Αληθείας. Η αγάπη, λοιπόν, να αγκαλιάζει τις παντοτινά μεταβαλλόμενες και μεγεθυνόμενες έννοιες του ανώτατου κοσμικού καλού του ατόμου που αγαπιέται. Και μετά η αγάπη συνεχίζει για να έχει αυτή την ίδια στάση και για τα άλλα άτομα που μπορεί πιθανά να επηρεάζονται από την αναπτυσσόμενη και ζωντανή σχέση της αγάπης όλων των πνευματικά καθοδηγούμενων ατόμων για τους άλλους πολίτες του σύμπαντος. Και ολόκληρη η ζωντανή προσαρμογή της αγάπης πρέπει να πραγματοποιείται στο φως και του περιβάλλοντος του παρόντος κακού και στον αιώνιο στόχο της τελειότητας του θείου προορισμού.

^{(1950.6) 180:5.11} Έτσι πρέπει να αναγνωρίσουμε καθαρά ότι ούτε ο χρυσός κανόνας ούτε η διδασκαλία της μη αντίστασης μπορούν ποτέ να γίνουν κατανοητά σαν δόγματα ή αρχές γενικής ισχύος. Μπορούν να γίνουν κατανοητές μόνο όταν τα ζεις, συνειδητοποιώντας τις έννοιές τους μέσα στην ζωντανή ερμηνεία του Πνεύματος της Αληθείας, που κατευθύνει την επαφή αγάπης ενός ανθρώπου με τον άλλο.

^{(1951.1) 180:5.12} Και όλα αυτά δείχνουν καθαρά την διαφορά ανάμεσα στην παλαιά θρησκεία και την νέα. Η παλαιά θρησκεία δίδασκε την αυτοθυσία¨ η νέα θρησκεία διδάσκει μόνο την λησμονιά του εαυτού, διευρυμένη αυτό-συνειδητοποίηση σε συνδεδεμένη κοινωνική υπηρεσία και συμπαντική κατανόηση. Η παλαιά θρησκεία υποκινείτο από την συνείδηση του φόβου¨ το νέο ευαγγέλιο της βασιλείας κυριαρχείται από την βεβαιότητα της αλήθειας, το πνεύμα της αιώνιας και συμπαντικής αλήθειας. Και καμία θρησκοληψία ή δογματική πίστη μπορεί να αναπληρώσει την απουσία στην ζωή των πιστών της βασιλείας, της εμπειρίας της αυθόρμητης, γενναιόδωρης, και ειλικρινούς φιλικότητας που χαρακτηρίζει τους πνευματικά γεννημένους υιούς του ζώντος Θεού. Ούτε η παράδοση ούτε ένα τελετουργικό σύστημα τυπικής λατρείας μπορεί να εξιλεωθεί για την έλλειψη γνήσιας συμπόνιας προς τους συνανθρώπους κάποιου.

^{(1951.2) 180:6.1} Αφού ο Πέτρος, ο Ιωάννης, ο Ιάκωβος, και ο Ματθαίος έκαναν στον Κύριο πολλές ερωτήσεις, αυτός συνέχισε την αποχαιρετιστήρια ομιλία του λέγοντας: «Και σας τα λεω όλα αυτά πριν σας αφήσω για να είστε προετοιμασμένοι για αυτά που πρόκειται να σας συμβούν ώστε να μην κάνετε σοβαρά σφάλματα. Οι αρχές δεν θα αρκεστούν να σας αποβάλλουν απλά από τις συναγωγές¨ σας προειδοποιώ πλησιάζει η ώρα που αυτοί που σας σκοτώνουν θα νομίζουν ότι επιτελούν θείο έργο. Και θα κάνουν όλα αυτά τα πράγματα σε σας και σε εκείνους που οδηγείτε στην βασιλεία των ουρανών επειδή δεν γνωρίζουν τον Πατέρα. Αρνήθηκαν να γνωρίσουν τον Πατέρα όταν αρνήθηκαν να δεχτούν εμένα¨ και αρνούνται να με δεχτούν όταν σας απορρίπτουν, εφόσον έχετε τηρήσει την νέα μου εντολή να αγαπάτε ο ένας τον άλλο όπως σας αγαπώ εγώ. Σας λέγω αυτά τα πράγματα προκαταβολικά έτσι ώστε, όταν έρθει η ώρα σας όπως έχει έρθει τώρα και η δική μου, μπορεί να πάρετε δύναμη από την γνώση ότι όλα αυτά μου ήταν γνωστά, και όταν το πνεύμα μου θα είναι μαζί σας σε όλα όσα υποφέρετε για χάρη μου ή για χάρη του ευαγγελίου. Για αυτό το σκοπό σας μίλησα τόσο καθαρά από την αρχή. Σας προειδοποίησα ακόμα ότι οι εχθροί του ανθρώπου μπορεί να προέρχονται από το άμεσο περιβάλλον του. Παρόλο που το ευαγγέλιο της βασιλείας πάντα φέρνει γαλήνη στην ψυχή του κάθε πιστού, δεν θα φέρει γαλήνη στην γη μέχρι οι άνθρωποι να είναι πρόθυμοι να πιστέψουν στην διδασκαλία μου με όλη τους την καρδιά και να καθιερώσουν την συνήθεια να πράττουν το θέλημα του Πατέρα σαν κύριο σκοπό τους στην θνητή τους ζωή.

^{(1951.3) 180:6.2} «Τώρα που σας αφήνω, και βλέπω ότι ήρθε η ώρα να πάω στον Πατέρα, εκπλήσσομαι που κανένας σας δεν με ρώτησε, «Γιατί μας αφήνεις; Όμως, ξέρω ότι ρωτάτε τέτοιες ερωτήσεις μέσα στην καρδιά σας΄. Θα σας μιλήσω καθαρά, σαν φίλος. Είναι προς όφελός σας το ότι φεύγω. Αν δεν φύγω, ο νέος δάσκαλος δεν μπορεί να μπει στις καρδιές σας. Πρέπει να αποβάλλω αυτό το θνητό σώμα και να επανέλθω στην θέση μου ψηλά πριν στείλω αυτό τον πνευματικό διδάσκαλο να κατοικήσει στις ψυχές σας και να οδηγήσει το πνεύμα σας στην αλήθεια. Και όταν το πνεύμα μου έρθει να διαμείνει σε σας, θα διαφωτίσει την διαφορά ανάμεσα στην αμαρτία και την δικαιοσύνη, και θα σας δώσει την ικανότητα να κρίνετε γι αυτά σοφά μέσα στις καρδιές σας.

^{(1951.4) 180:6.3} «Έχω πολλά να σας πω ακόμα, αλλά δεν έχετε άλλη αντοχή τώρα. Όμως, όταν αυτό, το Πνεύμα της Αληθείας, έρθει, τελικά θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια καθώς θα περνάτε από όλους τους σταθμούς διαμονής στο σύμπαν του Πατέρα μου.

^{(1951.5) 180:6.4} «Αυτό το πνεύμα δεν θα μιλά για λογαριασμό του, αλλά θα σας δηλώνει αυτό που ο Πατέρας έχει αποκαλύψει στον Υιό, και θα σας δείχνει ακόμα, και τα πράγματα που πρόκειται να συμβούν¨ θα με δοξάζει όπως δόξασα και εγώ τον Πατέρα μου. Αυτό το πνεύμα προέρχεται από εμένα, και θα σας αποκαλύπτει την αλήθεια μου. Όλα όσα έχει ο Πατέρας μου στον τομέα του είναι τώρα δικά μου¨ γι αυτό και σας είπα ότι αυτός ο νέος διδάσκαλος θα παίρνει από αυτό που είναι δικό μου και θα σας το αποκαλύπτει.

^{(1952.1) 180:6.5} «Σε λίγο θα σας αφήσω για λίγο. Μετά, όταν με ξαναδείτε, θα βρίσκομαι ήδη καθ’ οδόν για τον Πατέρα για αυτό, ακόμα και τότε, δεν θα με δείτε για πολύ.»

^{(1952.2) 180:6.6} Όταν σταμάτησε για μια στιγμή, οι απόστολοι άρχισαν να μιλούν μεταξύ τους: «Τι είναι αυτά που μας λέγει; «Σε λίγο θα σας αφήσω,» και «Όταν με ξαναδείτε δεν θα είναι για πολύ, γιατί θα βρίσκομαι καθ’ οδόν για τον Πατέρα.» Τι μπορεί να εννοεί με αυτό το «σε λίγο» και «όχι για πολύ»; Δεν καταλαβαίνουμε τι μας λεει.»

^{(1952.3) 180:6.7} Και αφού ο Ιησούς ήξερε ότι έκαναν αυτές τις ερωτήσεις, είπε: «Ρωτάτε ο ένας τον άλλο για το τι εννοούσα όταν είπα ότι σε λίγο δεν θα είμαι κοντά σας, και όταν με ξαναδείτε, θα βρίσκομαι καθ’ οδόν για τον Πατέρα; Σας έχω πει καθαρά ότι ο Υιός του Ανθρώπου πρέπει να πεθάνει, αλλά θα σηκωθεί ξανά. Δεν μπορείτε να καταλάβετε την σημασία των λόγων μου; Στην αρχή θα λυπηθείτε, αλλά αργότερα θα χαρείτε μαζί με πολλούς που θα καταλάβουν αυτά τα πράγματα που θα συμβούν. Η γυναίκα είναι πραγματικά λυπημένη στην ώρα των ωδίνων της, αλλά όταν τελικά γεννήσει το παιδί της, αμέσως ξεχνά την αγωνία και τους πόνους της μπροστά στην χαρά που έφεραν ένα νέο άνθρωπο στον κόσμο. Έτσι και εσείς θα λυπηθείτε με την αναχώρησή μου, αλλά θα σας ξαναδώ, και τότε η θλίψη σας θα γίνει χαρά, και θα έρθει σε σας μια νέα αποκάλυψη της σωτηρίας του Θεού την οποία κανένας άνθρωπος δεν θα μπορέσει να σας την πάρει. Και όλοι οι κόσμου θα ευλογηθούν με αυτή την αποκάλυψη της ζωής που κατορθώνει να κατανικήσει τον θάνατο. Μέχρι τώρα κάνατε όλες τις παρακλήσεις σας στο όνομα του Πατρός μου. Όταν με ξαναδείτε, θα μπορείτε να ζητάτε και στο όνομά μου, και θα σας ακούσω.

^{(1952.4) 180:6.8} «Εδώ κάτω σας δίδασκα με παροιμίες και σας μιλούσα με παραβολές. Το έκανα αυτό γιατί ήσασταν παιδιά στο πνεύμα¨ αλλά η ώρα έρχεται που θα σας μιλώ καθαρά για τον Πατέρα μου και την βασιλεία του. Και θα το κάνω αυτό γιατί ο ίδιος ο Πατέρα σας αγαπά και επιθυμεί να σας αποκαλυφθεί πιο ολοκληρωτικά. Ο θνητός άνθρωπος δεν μπορεί να δει τον πνευματικό Πατέρα¨ γι αυτό ήρθα στον κόσμο για να δείξω τον Πατέρα στα δικά σας μάτια των δημιουργημάτων. Αλλά όταν η πνευματική σας ανάπτυξη έχει τελειοποιηθεί, τότε θα δείτε τον Πατέρα τον ίδιο.»

^{(1952.5) 180:6.9} Όταν οι έντεκα άκουσαν τα λόγια του, έλεγαν ο ένας στον άλλο: «Βλέπετε, μας μιλά ξεκάθαρα. Σίγουρα ο Κύριος έρχεται από τον Θεό. Αλλά γιατί λεει ότι πρέπει να γυρίσει στον Πατέρα;» Και ο Ιησούς είδε ότι ακόμα δεν τον είχαν καταλάβει. Αυτοί οι έντεκα άνθρωποι δεν μπορούσαν να ξεφύγουν από τις βαθιά ριζωμένες τους ιδέες της Εβραϊκής αντίληψης για τον Μεσσία. Όσο περισσότερο πίστευαν ότι ο Ιησούς ήταν ο Μεσσίας, τόσο πιο βασανιστικές γινόντουσαν και οι βαθιά ριζωμένες αντιλήψεις τους για τον λαμπρό υλικό θρίαμβο του βασιλείου στην γη.