Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

ΕΓΓΡΑΦΟ 14, ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΘΕΙΟ ΣΥΜΠΑΝ

Το Βιβλίο της Ουράντια

ΕΓΓΡΑΦΟ 14

ΤΟ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΚΑΙ ΘΕΙΟ ΣΥΜΠΑΝ

ΤΟ κεντρικό και τέλειο σύμπαν καταλαμβάνει το κέντρο της δημιουργίας. Είναι ο αιώνιος πυρήνας γύρω από τον οποίο περιστρέφονται οι αχανείς δημιουργίες του χρόνου και του διαστήματος. Ο Παράδεισος είναι η γιγάντια Νήσος-πυρήνας της απόλυτης σταθερότητας που κείται, ακίνητο, στην ίδια την καρδιά του μεγαλειώδους αυτού σύμπαντος. Η κεντρική πλανητική αυτή οικογένεια ονομάζεται Χαβόνα και βρίσκεται πάρα πολύ μακριά από το τοπικό σύμπαν του Νέβαδον. Έχει απέραντες διαστάσεις, σχεδόν απίστευτη μάζα και αποτελείται από ένα δισεκατομμύριο πλανήτες αφάνταστης ομορφιάς και εξαίσιου μεγαλείου, το πραγματικό μέγεθος, ωστόσο, της αχανούς αυτής δημιουργίας είναι, στ’ αλήθεια, πέρα από τις ικανότητες του ανθρώπινου νου.

Τούτη είναι η μία και μόνη σταθερή, τέλεια και εγκαταστημένη συνάθροιση πλανητών. Είναι ένα πλήρως δημιουργημένο και τέλειο σύμπαν. Δεν αποτελεί μέρος εξελικτικής διαδικασίας. Είναι ο αιώνιος πυρήνας της τελειότητας, γύρω από τον οποίο στροβιλίζεται τούτη η ατέλειωτη ακολουθία των συμπάντων, τα οποία αποτελούν το τρομακτικό, εξελικτικό πείραμα, το τολμηρό εγχείρημα των Δημιουργών του Θεού, οι οποίοι φιλοδοξούν να διπλασιάσουν στο χρόνο και να αναπαραγάγουν στο χώρο το πρότυπο σύμπαν, το ιδανικό της θείας πληρότητας, της υπέρτατης τελικότητας και της αιώνιας τελειότητας.

Από την περιφέρεια του Παραδείσου μέχρι τα εσώτατα όρια των επτά υπερσυμπάντων υπάρχουν οι ακόλουθες επτά καταστάσεις και κινήσεις:

1. Οι αδρανείς μεσοδιαστημικές ζώνες οι οποίες εφάπτονται του Παραδείσου.

2. Η κατά τη φορά του ρολογιού ακολουθία των τριών παραδείσων και των επτά κυκλωμάτων της Χαβόνα.

3. Η ημιαδρανής διαστημική ζώνη που χωρίζει τα κυκλώματα της Χαβόνα από τα σώματα σκοτεινής βαρύτητας του κεντρικού σύμπαντος.

4. Η εσώτερη, αντίθετα από τη φορά του ρολογιού κινούμενη ζώνη, των σωμάτων

5. Η δεύτερη, μοναδική διαστημική ζώνη, η οποία διαιρεί τα δύο διαστημικά μονοπάτια των σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας.

6. Η εξωτερική ζώνη των σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας, η οποία περιστρέφεται κατά τη φορά του ρολογιού γύρω από τον Παράδεισο.

7. Μία Τρίτη διαστημική ζώνη – μία ημιαδρανής ζώνη – η οποία διαχωρίζει την εξωτερική ζώνη των σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας από τα εσώτερα κυκλώματα των επτά υπερσυμπάντων.

Τα δισεκατομμύρια των πλανητών της Χαβόνα είναι διευθετημένα σε επτά ομόκεντρα κυκλώματα, τα οποία περιβάλλουν άμεσα τα τρία κυκλώματα των Παραδείσιων δορυφόρων. Προς τα πάνω υπάρχουν τριάντα πέντε εκατομμύρια κόσμοι στο εσωτερικό του κυκλώματος της Χαβόνα και πλέον των διακοσίων σαράντα πέντε εκατομμυρίων στο εξωτερικό, με ανάλογους αριθμούς κόσμων να παρεμβάλλονται. Κάθε κύκλωμα διαφέρει, ωστόσο όλα είναι τέλεια ισορροπημένα και μοναδικά οργανωμένα και κάθε ένα από αυτά διαπερνάται από μία μοναδική εκπροσώπηση του Απείρου Πνεύματος, ένα από τα Επτά Πνεύματα των Κυκλωμάτων. Πέραν των άλλων λειτουργιών, το μη προσωπικό αυτό Πνεύμα συντονίζει την διεύθυνση των ουράνιων θεμάτων μέσα στο κάθε κύκλωμα.

Τα πλανητικά κυκλώματα της Χαβόνα δεν υπερτίθενται. Οι πλανήτες τους ακολουθούν ο ένας τον άλλο σε μία κανονική, γραμμική ακολουθία. Το κεντρικό σύμπαν στροβιλίζεται γύρω από τη σταθερή Νήσο του Παραδείσου σ’ ένα απέραντο επίπεδο, αποτελούμενο από δέκα ομόκεντρες σταθεροποιημένες μονάδες – τα τρία κυκλώματα των Παραδείσιων πλανητών και τα επτά κυκλώματα των κόσμων της Χαβόνα. Από φυσικής πλευράς, τα κυκλώματα της Χαβόνα και του Παραδείσου αποτελούν όλα ένα και μοναδικό σύστημα. Ο διαχωρισμός τους γίνεται χάριν λειτουργικής και διοικητικής διευκόλυνσης.

Ο χρόνος δεν υπολογίζεται στον Παράδεισο. Η ακολουθία των διαδοχικών γεγονότων ενυπάρχει στην θεώρηση των γηγενών της κεντρικής Νήσου. Η έννοια όμως του χρόνου υφίσταται για κυκλώματα της Χαβόνα και τα πολυάριθμα πλάσματα τόσο ουράνιας όσο και γήινης προέλευσης που ταξιδεύουν πάνω τους. Κάθε πλανήτης της Χαβόνα έχει το δικό του τοπικό χρόνο, ο οποίος καθορίζεται από το οικείο κύκλωμα. Όλοι οι πλανήτες σε ένα δεδομένο κύκλωμα έχουν το ίδιο μήκος έτους, αφού αιωρούνται ομοιόμορφα γύρω από τον Παράδεισο, και το μήκος των πλανητικών αυτών ετών μειώνεται από το εξώτατο προς το εσώτατο κύκλωμα.

Πέραν του χρόνου του κυκλώματος της Χαβόνα υπάρχει η καθορισμένη ημέρα Παραδείσου-Χαβόνα καθώς και άλλοι χρονικοί προσδιορισμοί, οι οποίοι καθορίζονται και αποστέλλονται από τους επτά Παραδείσιους δορυφόρους του Απείρου Πνεύματος. Η τυπική ημέρα Παραδείσου-Χαβόνα βασίζεται στο μήκος χρόνου που απαιτείται για να συμπληρώσουν οι πλανητικές μονές του πρώτου, ή εσωτερικού κυκλώματος της Χαβόνα μία περιστροφή γύρω από τη Νήσο του Παραδείσου. Και, αν και η ταχύτητά τους είναι ασύλληπτη, εξ αιτίας της θέσης τους μεταξύ των σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας και του γιγάντιου Παραδείσου, απαιτούνται σχεδόν χίλια χρόνια για να συμπληρώσουν την περιστροφή τους οι πλανήτες αυτοί. Έχετε ήδη, ασυναίσθητα, αντιληφθεί την αλήθεια, όταν τα μάτια σας σταμάτησαν στην κατάθεση, «Μία μέρα είναι χίλια χρόνια για το Θεό, αλλά και μια ματιά στη νύχτα.» Μία ημέρα Παραδείσου-Χαβόνα είναι ακριβώς χίλια χρόνια μείον επτά λεπτά, τρία δεύτερα και ένα όγδοο, σύμφωνα με το ισχύον ημερολογιακό έτος της Χαβόνα.

Η ημέρα Παραδείσου-Χαβόνα είναι η τυπική μέτρηση χρόνου για τα επτά υπερσύμπαντα, αν και καθένα διατηρεί τα δικά του στάνταρ αδρανούς χρόνου.

Στις παρυφές του αχανούς αυτού κεντρικού σύμπαντος, πολύ πέραν και μακράν της έβδομης ζώνης των πλανητών της Χαβόνα, στροβιλίζεται ένας απίστευτος αριθμός πελώριων σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας. Οι πολυπληθείς αυτές σκοτεινές μάζες είναι διόλου δεν μοιάζουν με τα άλλα διαστημικά σώματα σε πολλά σημεία. Είναι διαφορετικές ακόμη και στη μορφή. Τα σώματα αυτά σκοτεινής βαρύτητας δεν αντανακλούν, ούτε απορροφούν το φως. Δεν αντιδρούν στο φυσικής ενέργειας φως και τόσο τέλεια περικυκλώνουν και περιβάλλουν τη Χαβόνα, ώστε να την κρύβουν από τη θέα και των γειτονικών, ακόμη, κατοικημένων συμπάντων του χρόνου και του διαστήματος.

Η ευρεία ζώνη των σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας χωρίζεται σε δύο ίσα ελλειπτικά κυκλώματα από μία μοναδική διαστημική παρείσφρηση. Η εσωτερική ζώνη περιστρέφεται αντίθετα από τη φορά του ρολογιού. Η εσωτερική περιστρέφεται κατά τη φορά του ρολογιού. Οι εναλλασσόμενες αυτές κατευθύνσεις στην κίνηση, μαζί με την ασυνήθιστα μεγάλη μάζα των σκοτεινών σωμάτων ισοσταθμίζουν τις βαρυτικές γραμμές της Χαβόνα τόσο αποτελεσματικά, ώστε να προσφέρουν στο κεντρικό σύμπαν μία φυσικά εξισορροπημένη και τέλεια σταθεροποιημένη δημιουργία.

Η εσωτερική ακολουθία των σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας έχει σωληνοειδή διάταξη, αποτελούμενη από τρεις κυκλικές ομάδες. Μία διατομή του κυκλώματος αυτού θα μπορούσε να δείξει τρις ομόκεντρους κύκλους ίσης περίπου πυκνότητας. Το εξωτερικό κύκλωμα των σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας έχει διαμήκη διάταξη και είναι δέκα χιλιάδες φορές ψηλότερο από το εσωτερικό κύκλωμα. Η διάμετρος του εξωτερικού κυκλώματος από πάνω προς τα κάτω είναι πενήντα χιλιάδες φορές μεγαλύτερη από την εγκάρσια διάμετρο.

Το διάστημα που παρεμβάλλεται μεταξύ των δύο αυτών κυκλωμάτων των σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας είναι μοναδικό κατά το ότι τίποτα σαν αυτό δεν μπορεί να βρεθεί σε ολόκληρο το απέραντο σύμπαν. Η ζώνη αυτή χαρακτηρίζεται από πελώριες κυματικές κινήσεις από πάνω προς τα κάτω και διαπερνάται από τρομακτικά ενεργειακά πεδία άγνωστου είδους.

Κατά τη γνώμη μας, τίποτα που να μοιάζει με τα σώματα σκοτεινής βαρύτητας δεν θα χαρακτηρίζει τη μελλοντική εξέλιξη των εξωτερικών διαστημικών επιπέδων. Θεωρούμε τις εναλλασσόμενες αυτές ακολουθίες των τρομακτικής βαρυτικής εξισορρόπησης σωμάτων ως μοναδικές στο κυρίαρχο σύμπαν.

Οι πνευματικές υπάρξεις δεν κατοικούν στα νεφελώματα του διαστήματος. Δεν κατοικούν στους αιθέριους κόσμους. Η κατοικία τους βρίσκεται στους πραγματικούς, υλικής φύσης, πλανήτες, κόσμους αληθινούς, σαν εκείνους στους οποίους κατοικούν οι θνητοί. Οι πλανήτες της Χαβόνα είναι πραγματικοί και αληθινοί, αν και η πραγματική τους υπόσταση διαφέρει από την υλική οργάνωση των πλανητών των επτά υπερσυμπάντων.

Η φυσική πραγματικότητα της Χαβόνα αντιπροσωπεύει μία κατηγορία ενεργειακής οργάνωσης θεμελιακά διαφορετικής από οποιαδήποτε άλλη επικρατεί στα εξελικτικά σύμπαντα του διαστήματος. Οι ενέργειες της Χαβόνα είναι τριμερείς. Οι υπερσυμπαντικές μονάδες ενέργειας-ύλης περιέχουν διμερές ενεργειακό φορτίο, αν και μία μορφή ενέργειας υπάρχει σε αρνητικές και θετικές φάσεις. Η δημιουργία του κεντρικού σύμπαντος είναι τριμερής (Τριάδα). Η δημιουργία ενός τοπικού σύμπαντος (κατ’ ευθείαν) είναι διμερής, από ένα Δημιουργό Υιό και ένα Δημιουργικό Πνεύμα.

Η ύλη της Χαβόνα συνίσταται στην οργάνωση χιλίων ακριβώς βασικών χημικών στοιχείων και στην ισορροπημένη λειτουργία των επτά μορφών ενέργειας της Χαβόνα. Κάθε μία από τις βασικές αυτές ενέργειες παρουσιάζει επτά φάσεις διέγερσης, έτσι ώστε οι γηγενείς της Χαβόνα αντιδρούν σε σαράντα εννέα διαφορετικά αισθητηριακά ερεθίσματα. Με άλλα λόγια, από μία αμιγώς φυσική άποψη, οι γηγενείς του κεντρικού σύμπαντος διαθέτουν σαράντα εννέα εξειδικευμένους τύπους αισθήσεων. Οι ζωικές αισθήσεις είναι εβδομήντα και οι υψηλότερες, πνευματικές κατηγορίες αντίδρασης ποικίλουν στους διάφορους τύπους πλασμάτων από εβδομήντα μέχρι διακόσιες δέκα.

Κανένα από τα φυσικά πλάσματα του κεντρικού διαστήματος δεν είναι ορατό στους κατοίκους της Ουράντια. Ούτε οποιοδήποτε από τα φυσικά ερεθίσματα των μακρινών αυτών κόσμων μπορεί να διεγείρει μία αντίδραση στα πρωτόγονα αισθητήριά σας. Αν ένας θνητός της Ουράντια μεταφέρονταν στη Χαβόνα, θα ήταν τυφλός, κωφός θα του έλειπε κάθε αισθητήρια αντίδραση. Θα λειτουργούσε μόνο ως ύπαρξη περιορισμένης αυτοσυνείδησης, αποστερημένος όλων των περιβαλλοντικών ερεθισμάτων και των εξ αυτών προερχομένων αντιδράσεων .

Υπάρχουν πολυάριθμα φυσικά φαινόμενα και πνευματικές αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα στην κεντρική δημιουργία, οι οποίες είναι άγνωστες σε πλανήτες όπως η Ουράντια. Η βασική οργάνωση μιας τριμερούς δημιουργίας είναι εντελώς ανόμοια της διμερούς δομής των δημιουργημένων συμπάντων του χρόνου και του διαστήματος.

Όλοι οι φυσικοί νόμοι συντονίζονται σε βάση εντελώς διαφορετική από τη βάση των διπλής ενέργειας συστημάτων των εξελισσομένων δημιουργιών. Ολόκληρο το κεντρικό σύμπαν είναι οργανωμένο σύμφωνα με το τριμερές σύστημα του τέλειου και συμμετρικού ελέγχου. Σε ολόκληρο το σύστημα Παραδείσου-Χαβόνα διατηρείται μία ισορροπία τέλεια μεταξύ όλων των κοσμικών πραγματικοτήτων και όλων των πνευματικών δυνάμεων. Ο Παράδεισος, σε απόλυτη επαφή με την υλική δημιουργία, ρυθμίζει και διατηρεί τέλεια τις φυσικές ενέργειες του κεντρικού αυτού σύμπαντος. Ο Αιώνιος Υιός, ως μέρος αυτής της τα πάντα περιβάλλουσας πνευματικής επαφής, συντηρεί τέλεια την πνευματική ισορροπία όλων όσων κατοικούν στη Χαβόνα. Τίποτα δεν γίνεται πειραματικά στον Παράδεισο και το σύστημα Παραδείσου-Χαβόνα αποτελεί μονάδα δημιουργικής τελειότητας.

Η συμπαντική πνευματική βαρύτητα του Αιώνιου Υιού είναι εκπληκτικά δραστήρια σ’ ολόκληρο το κεντρικό σύμπαν. Όλες οι πνευματικές αξίες και οι πνευματικές προσωπικότητες ακατάπαυστα έλκονται προς τον οίκο των Θεών. Τούτη η προς το Θεό ώθηση είναι έντονη και αναπόφευκτη. Η φιλοδοξία της κατάκτησης του Θείου είναι μεγαλύτερη στο κεντρικό σύμπαν, όχι επειδή η πνευματική βαρύτητα είναι μεγαλύτερη εκείνης των εξωτερικών συμπάντων, αλλά επειδή τα πλάσματα εκείνα που έχουν κατακτήσει τη Χαβόνα είναι πληρέστερα πνευματικοποιημένα και γι’ αυτό ανταποκρίνονται καλύτερα στην αεί παρούσα λειτουργία της έλξης της συμπαντικής πνευματικής βαρύτητας του Αιώνιου Υιού.

Με τον ίδιο τρόπο, το Άπειρο Πνεύμα έλκει όλες τις διανοητικές αξίες προς τον Παράδεισο. Σ’ ολόκληρο το κεντρικό σύμπαν η διανοητική βαρύτητα του Απείρου Πνεύματος λειτουργεί σε συνδυασμό ,ε την πνευματική βαρύτητα του Αιώνιου Υιού ώστε και οι δύο μαζί να συνιστούν τη συνδυασμένη ώθηση των ανερχομένων ψυχών για να βρουν το Θεό, να κατακτήσουν το Θείο, να φθάσουν στον Παράδεισο και να γνωρίζουν τον Πατέρα.

Η Χαβόνα είναι ένα τέλειο πνευματικά και σταθερό φυσικά σύμπαν. Ο έλεγχος και η ισορροπημένη σταθερότητα του κεντρικού σύμπαντος φαίνονται ότι είναι τέλειες. Οτιδήποτε φυσικό, ή πνευματικό είναι τέλεια προβλέψιμο, τα διανοητικά, ωστόσο, φαινόμενα και η προσωπική βούληση δεν είναι. Συμπεραίνουμε ότι η αμαρτία θεωρείται αδύνατο να συμβεί, αλλά το συμπέρασμά μας αυτό βασίζεται στο ότι τα γηγενή, ελεύθερης βούλησης πλάσματα της Χαβόνα δεν υπέπεσαν ποτέ στο σφάλμα να παραβιάσουν τη θέληση του Θεού. Σ’ ολόκληρη την αιωνιότητα, τα ουράνια αυτά πλάσματα υπήρξαν αδιάλειπτα νομιμόφρονα προς τους Αιώνιους των Ημερών. Ούτε εμφανίσθηκε αμαρτία σε οποιοδήποτε πλάσμα έφθασε στη Χαβόνα σαν προσκυνητής. Δεν υπήρξε ποτέ ούτε στιγμή ανάρμοστης συμπεριφοράς από οποιοδήποτε πλάσμα, ή ομάδα ατόμων που δημιουργήθηκαν ποτέ, ή που τους επετράπη η είσοδος στο κεντρικό σύμπαν της Χαβόνα. Τόσο τέλειες και τόσο θείες είναι οι μέθοδοι και τα μέσα επιλογής στα σύμπαντα του χρόνου, ώστε ποτέ, στα αρχεία της Χαβόνα δεν συνέβη λάθος. Ουδέποτε έχουν γίνει σφάλματα. Ουδεμία ανερχόμενη ψυχή έγινε ποτέ δεκτή πρόωρα δεκτή στο κεντρικό σύμπαν.

Μιλώντας για την κυβέρνηση του κεντρικού διαστήματος, δεν υπάρχει καμιά. Η Χαβόνα είναι τόσο εξαιρετικά τέλεια ώστε δεν απαιτείται κανένα διανοητικό σύστημα, ή κυβέρνηση. Δεν υπάρχουν τακτικά δικαστήρια, ούτε νομοθετικά σώματα. Η Χαβόνα χρειάζεται μόνο διαχειριστική διεύθυνση. Εδώ μπορεί να δει κανείς τα υψηλά ιδανικά της πραγματικής αυτο-κυβέρνησης.

Δεν υπάρχει χρεία διακυβέρνησης μεταξύ τόσο τέλειων, ή σχεδόν τέλειων διανοιών. Δεν έχουν ανάγκη για κανονισμούς, διότι είναι υπάρξεις εγγενούς τελειότητας διεσπαρμένης από τα εξελικτικά πλάσματα, τα οποία από μακρού πέρασαν την ενδελεχή εξέταση των υπέρτατων κριτών των υπερσυμπάντων.

Η διοίκηση της Χαβόνα δεν είναι αυτόματη, είμαι όμως θαυμαστά τέλεια και θεϊκά αποτελεσματική. Είναι κυρίως πλανητική και ασκείται από τον διαπιστευμένο Αιώνιο των Ημερών, με τον κάθε πλανήτη της Χαβόνα να διοικείται από έναν εξ αυτών των Τριαδικής προέλευσης προσωπικοτήτων. Οι Αιώνιοι των Ημερών δεν είναι δημιουργοί, αλλά τέλειοι διοικητές. Διδάσκουν με υπέρτατη δεξιοτεχνία και κατευθύνουν τα πλανητικά τους παιδιά με τελειότητα σοφίας πλαισιωμένης από το απόλυτο.

Το ένα δισεκατομμύριο πλανήτες του κεντρικού σύμπαντος αποτελούν τους κόσμους επιμόρφωσης των υψηλών προσωπικοτήτων που γεννήθηκαν στον Παράδεισο και τη Χαβόνα και επιπλέον υπηρετούν ως το τελικό επιστημονικό εργαστήριο για τα ανερχόμενα πλάσματα των εξελικτικών πλανητών του χρόνου. Στην εκτέλεση του μεγάλου σχεδίου του Πατέρα του Σύμπαντος για την ανέλιξη των πλασμάτων του, οι προσκυνητές του χρόνου προσεδαφίστηκαν στους κόσμους του εξωτερικού, ή έβδομου κυκλώματος που τους υποδέχθηκαν και έπειτα από αυξημένη εκπαίδευση και διευρυμένη εμπειρία, προωθούνται, προοδευτικά, προς το εσωτερικό, από πλανήτη σε πλανήτη και από κύκλο σε κύκλο μέχρις ότου στο τέλος κατακτήσουν το Θείο και αποκτήσουν μία θέση στον Παράδεισο.

Επί του παρόντος, αν και οι πλανήτες των επτά κυκλωμάτων διατηρούνται σε όλο τους το ουράνιο μεγαλείο, μόνο το ένα τοις εκατό, περίπου, της συνολικής πλανητικής δυναμικής χρησιμοποιείται στο έργο της επέκτασης του συμπαντικού σχεδίου του Πατέρα για την ανέλιξη των θνητών. Το ένα δέκατο, περίπου, του ενός εκατοστού της έκτασης των απέραντων αυτών κόσμων είναι αφιερωμένο στη ζωή και τις δραστηριότητες των Σωμάτων της Τελικότητας, υπάρξεις αιώνια εγκατεστημένες στο φως και στη ζωή οι οποίες συχνά ταξιδεύουν και λειτουργούν στους πλανήτες της Χαβόνα. Οι εξαιρετικές αυτές υπάρξεις έχουν την κατοικία τους στον Παράδεισο.

Η πλανητική δομή των κόσμων της Χαβόνα είναι εντελώς διαφορετική από αυτήν των εξελικτικών κόσμων και συστημάτων του διαστήματος. Πουθενά αλλού, σ’ ολόκληρο το μέγα σύμπαν δεν είναι εύκολο να χρησιμοποιηθούν οι πελώριοι αυτοί πλανήτες ως κατοικημένοι κόσμοι. Η φυσική δομή της Τριάτα, με τη βοήθεια της εξισορροπητικής επίδρασης των τεράστιων σωμάτων σκοτεινής βαρύτητας, καθιστούν τόσο τέλεια δυνατή την ισοστάθμιση των φυσικών δυνάμεων και τόσο εξαίρετη την ισορροπία των διαφόρων έλξεων της τρομακτικής αυτής δημιουργίας. Η αντιβαρύτητα λαμβάνει μέρος, επίσης, στην οργάνωση των υλικών λειτουργιών και των πνευματικών δραστηριοτήτων των πελώριων αυτών κόσμων.

Η αρχιτεκτονική, το φως και η θερμότητα, όπως επίσης και η βιολογική και καλλιτεχνική ποικιλία των πλανητών της Χαβόνα βρίσκονται μακράν της πλέον δραστήριας ανθρώπινης φαντασίας. Δεν μπορείτε να μάθετε πολλά για τη Χαβόνα. Για να κατανοήσετε το κάλλος και το μεγαλείο της πρέπει να τη δείτε. Και όμως, υπάρχουν πραγματικά ποτάμια και λίμνες στους τέλειους αυτούς κόσμους.

Πνευματικά οι πλανήτες αυτοί είναι τέλεια εφοδιασμένοι. Είναι σωστά προσαρμοσμένοι στο σκοπό τους, στο να φιλοξενούν πολυάριθμες κατηγορίες διαφορετικών πλασμάτων τα οποία λειτουργούν στο κεντρικό σύμπαν. Πολλαπλές δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα α’ αυτούς τους όμορφους κόσμους που βρίσκονται πέραν της ανθρώπινης κατανόησης.

Υπάρχουν επτά βασικές μορφές ζώντων οργανισμών και πλασμάτων στους κόσμους της Χαβόνα και κάθε μία από τις βασικές αυτές μορφές υπάρχει σε τρεις ξεχωριστές φάσεις. Κάθε μία από τις τρεις αυτές φάσεις χωρίζεται σε εβδομήντα μεγάλα τμήματα και κάθε μεγάλο τμήμα αποτελείται από χίλια μικρότερα τμήματα, με επιπλέον υποδιαιρέσεις το καθένα, και ούτω καθ’ εξής. Αυτές οι βασικές ζωικές ομάδες κατατάσσονται ως:

1. Υλικές.

2. Μοροντιανές.

3. Πνευματικές.

4. Απολυτοειδείς.

5. Απώτατες.

6. Συναπόλυτες.

7. Απόλυτες.

Η φθορά και ο θάνατος δεν αποτελούν μέρος του κύκλου ζωής στους κόσμους της Χαβόνα. Στο κεντρικό σύμπαν, οι κατώτεροι οργανισμοί υποβάλλονται στη μεταστοιχείωση της υλοποίησης. Αλλάζουν μορφές και εκδηλώσεις, αλλά δεν καταλύονται δια της φθοράς και του κυτταρικού θανάτου.

Οι γηγενείς της Χαβόνα είναι όλοι απόγονοι της Αγίας Τριάδας του Παραδείσου. Δεν έχουν φυσικούς γονείς και δεν αναπαράγονται. Δεν μπορούμε να απεικονίσουμε τη δημιουργία των κατοίκων αυτών του κεντρικού σύμπαντος, πλασμάτων οι οποίες ουδέποτε δημιουργήθηκαν. Ολόκληρη η ιστορία της δημιουργίας της Χαβόνα αποτελεί προσπάθεια χωροχρονικής τοποθέτησης ενός αιώνιου συμβάντος, το οποίο ουδεμία έχει σχέση με το χρόνο, ή το χώρο, όπως το αντιλαμβάνεται ο θνητός άνθρωπος. Πρέπει όμως να παραχωρήσουμε στην ανθρώπινη φιλοσοφία ένα σημείο αναφοράς. Ακόμη και προσωπικότητες κατά πολύ υψηλότερες του ανθρώπινου επιπέδου χρειάζονται την έννοια του «αρχικού.» Οπωσδήποτε, όμως, το σύστημα Παραδείσου-Χαβόνα είναι αιώνιο.

Οι γηγενείς της Χαβόνα ζουν σ’ ένα δισεκατομμύριο πλανήτες του κεντρικού σύμπαντος υπό την ίδια έννοια κατά την οποία άλλες κατηγορίες μονίμων κατοίκων διαμένουν στους αντίστοιχους κόσμους όπου γεννήθηκαν. Όπως η υλική τάξη των υιών διευθύνει την υλική, διανοητική και πνευματική οικονομία ενός δισεκατομμυρίου τοπικών συστημάτων μέσα σ’ ένα υπερσύμπαν, έτσι, σε ευρύτερη έννοια, οι γηγενείς της Χαβόνα ζουν και λειτουργούν στο ένα δισεκατομμύριο κόσμους του κεντρικού σύμπαντος. Πιθανόν να θεωρήσετε τους κατοίκους της Χαβόνα ως πλάσματα της ύλης, υπό την έννοια ότι η λέξη «υλικός» μπορεί να διευρυνθεί για να περιγράψει τις φυσικές πραγματικότητες του θείου σύμπαντος.

Υπάρχει ζωή γηγενής στη Χαβόνα σημαντική καθ’ εαυτή. Οι κάτοικοι της Χαβόνα λειτουργούν με πάρα πολλούς τρόπους σ’ εκείνους οι οποίοι κατεβαίνουν από τον Παράδεισο αλλά και σ’ εκείνους οι οποίοι ανελίσσονται στο υπερσύμπαν, αλλά επίσης ζουν μία ζωή μοναδική στο κεντρικό σύμπαν και έχουν σχετική σημασία αρκετά μακρύτερα από τον Παράδεισο, είτε τα υπερσύμπαντα.

Καθώς η λατρεία των πιστών υιών των εξελικτικών κόσμων λειτουργεί για να ικανοποιήσει την αγάπη του Πατέρα του Σύμπαντος, έτσι και η υψηλή λατρεία των πλασμάτων της Χαβόνα γεμίζει τα τέλεια ιδανικά του θείου κάλλους και αλήθειας. Όπως ο θνητός άνθρωπος αγωνίζεται για να πραγματοποιήσει τη βούληση του Θεού, έτσι και οι υπάρξεις αυτές του κεντρικού σύμπαντος ζουν για να ικανοποιήσουν τα ιδανικά της Τριάδας του Παραδείσου. Κατά την ίδια τη φύση τους είναι η θέληση του Θεού. Ο άνθρωπος αγαλλιάζει με την καλοσύνη του Θεού, οι κάτοικοι της Χαβόνα αγάλλονται στο θείο κάλλος, ενώ και οι δύο απολαμβάνετε την λειτουργία της ελευθερίας της ζώσης αλήθειας.

Οι κάτοικοι της Χαβόνα έχουν την πιθανότητα των παρόντων αλλά και των μελλοντικών, μη αποκαλυπτόμενων, πεπρωμένων τους. Και υπάρχει μία σειρά γηγενών πλασμάτων ιδιάζουσα στο κεντρικό σύμπαν, μία ακολουθία η οποία δεν ανέρχεται προς τον Παράδεισο, ούτε διαπερνά τα υπερσύμπαντα. Η ακολουθία αυτή προς την υψηλότερη υπαρξιακή κατάσταση της Χαβόνα μπορεί να περιγραφεί ως εξής:

1. Εμπειρική πρόοδος από το πρώτο προς το έβδομο κύκλωμα.

2. Αντίστροφη πρόοδος, από το έβδομο προς το πρώτο κύκλωμα.

3. Διακυκλική πρόοδος – πρόοδος μέσα στους κόσμους ενός δεδομένου κυκλώματος.

Πέραν των γηγενών της Χαβόνα, στους κατοίκους του κεντρικού σύμπαντος περιλαμβάνονται πολυάριθμες τάξεις προτύπων πλασμάτων τα οποία ανήκουν σε διάφορες συμπαντικές ομάδες – σύμβουλοι, διευθυντές και δάσκαλοι του είδους τους, αλλά και προς το είδος τους, σ’ ολόκληρη τη δημιουργία. Όλα τα πλάσματα σε όλα τα σύμπαντα δημιουργούνται σύμφωνα με τις προδιαγραφές μιας κατηγορίας προτύπων πλασμάτων τα οποία ζουν σε κάποιον από το ένα δισεκατομμύριο κόσμους της Χαβόνα. Ακόμη και οι θνητοί του χρόνου έχουν στόχο και ιδανικό το να υπάρξουν στα εξωτερικά κυκλώματα των προτύπων αυτών, ανώτερων πλανητών.

Κατόπιν, υπάρχουν τα πλάσματα αυτά τα οποία έχουν φθάσει στον Πατέρα του Σύμπαντος και τα οποία έχουν πλέον το δικαίωμα να φεύγουν και να επιστρέφουν, τα οποία αναλαμβάνουν στις διάφορες περιοχές του σύμπαντος αποστολές ειδικών υπηρεσιών. Και σε κάθε πλανήτη της Χαβόνα θα βρεθούν υποψήφιοι της επίτευξης, εκείνοι οι οποίοι έχουν ως φυσικές υπάρξεις φθάσει στο κεντρικό σύμπαν, αλλά που δεν έχουν ακόμη επιτύχει την πνευματική αυτή ανάπτυξη η οποία θα τους επιτρέψει να διεκδικήσουν μία θέση στον Παράδεισο.

Το Άπειρο Πνεύμα αντιπροσωπεύεται στους κόσμους της Χαβόνα από μία στρατιά προσωπικοτήτων, πλασμάτων κάλλους και μεγαλείου τα οποία διαχειρίζονται τις λεπτομέρειες των περίπλοκων διανοητικών και πνευματικών θεμάτων του κεντρικού σύμπαντος. Στους κόσμους αυτούς της θείας τελειότητας επιτελούν το έργο που ενυπάρχει στη φυσιολογική διεύθυνση της αχανούς αυτής δημιουργίας και, επιπλέον, φέρουν εις πέρας τις ποικίλες αποστολές της διδασκαλίας, της εκπαίδευσης και της διοίκησης του άπειρου αριθμού των ανερχομένων πλασμάτων οι οποίοι αναρριχήθηκαν στο μεγαλείο από τους σκοτεινούς πλανήτες του διαστήματος.

Υπάρχουν πολυάριθμες ομάδες γηγενών στο σύστημα Παραδείσου-Χαβόνα πλασμάτων τα οποία κατ’ ουδένα τρόπο συνδέονται με το σχέδιο ανέλιξης της επίτευξης της τελειότητας των πλασμάτων. Για το λόγο αυτό, παραλείπονται από την κατάταξη προσωπικοτήτων η οποία παρουσιάσθηκε στις θνητές φυλές. Μόνον οι μείζονες ομάδες των υπεράνθρωπων πλασμάτων καθώς και οι τάξεις εκείνες οι οποίες συνδέονται άμεσα με την ζωτική σας εμπειρία παρουσιάζονται εδώ.

Η Χαβόνα κυοφορεί τη ζωή όλων των φάσεων των έλλογων πλασμάτων, οι οποίες αναζητούν την πρόοδο από το χαμηλότερο προς τα ανώτερα κυκλώματα, στην προσπάθειά τους να κατακτήσουν υψηλότερα επίπεδα θείας κατανόησης και διευρυμένης εκτίμησης των υπέρτατων εννοιών, των ύπατων αξιών και της απόλυτης πραγματικότητας.

Στην Ουράντια υποβάλλεσθε σε μία σύντομη και έντονη δοκιμασία κατά τη διάρκεια της αρχικής σας ζωής ως πλάσματα της ύλης. Στους μεγαλύτερους πλανήτες μέσα στο σύστημά σας, στον αστερισμό και το τοπικό σας σύμπαν περνάτε τις ζωώδεις φάσεις της ανέλιξης. Στους πλανήτες εκπαίδευσης του υπερσύμπαντος περνάτε από τα αληθώς πνευματικά στάδια της προόδου και προετοιμάζεστε για να μεταφερθείτε, επιτέλους, στη Χαβόνα. Στα επτά κυκλώματα της Χαβόνα η επίτευξή σας είναι διανοητική, πνευματική και εμπειρική. Και υπάρχει μία συγκεκριμένη αποστολή που πρέπει να εκπληρώσετε σε κάθε πλανήτη του κάθε ενός από τα κυκλώματα αυτά.

Η ζωή στους θείους κόσμους του κεντρικού σύμπαντος είναι τόσο πλούσια και γεμάτη, τόσο τέλεια και πλήρης, ώστε να υπερβαίνει απόλυτα την ανθρώπινη αντίληψη για οτιδήποτε ένα πλάσμα θα ήταν δυνατόν να βιώσει. Οι κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες της αιώνιας αυτής δημιουργίας είναι εντελώς διαφορετικές από τις ενασχολήσεις των πλασμάτων της ύλης στους εξελικτικούς κόσμους, όπως η Ουράντια. Ακόμη και η τεχνική της σκέψης στη Χαβόνα δεν μοιάζει με τον τρόπο σκέψης στην Ουράντια.

Οι κανονισμοί στο κεντρικό σύμπαν είναι προσηκόντως και συμφυώς φυσικοί. Οι κανόνες που αφορούν στη διεύθυνση δεν είναι αυθαίρετοι. Για κάθε απαίτηση στη Χαβόνα αποκαλύπτεται ο λόγος του ορθού και ο κανόνας της δικαιοσύνης. Και αυτοί οι δύο παράγοντες, συνδυασμένοι, ισοδυναμούν με αυτό που στην Ουράντια θα μπορούσε να ονομασθεί εντιμότητα. Όταν φθάσετε στη Χαβόνα, είναι βέβαιο ότι θα απολαύσετε το να κάνετε πράγματα με τον τρόπο που πρέπει να γίνονται.

Όταν οι έλλογες υπάρξεις κατακτούν, αρχικά, το κεντρικό σύμπαν, παραλαμβάνονται και εγκαθίστανται στον πιλοτικό πλανήτη του εβδόμου κυκλώματος της Χαβόνα. Καθώς οι νεοφερμένοι προοδεύουν πνευματικά και κατανοούν την ταυτότητα του Κυρίαρχου Πνεύματος του υπερσύμπαντός των, μεταφέρονται στον έκτο κύκλο. (Είναι εξ αιτίας των διευθετήσεων αυτών στο κεντρικό σύμπαν που οι κύκλοι προόδου στον ανθρώπινο νου έχουν καθοριστεί.) Αφού οι ανερχόμενοι επιτύχουν την κατανόηση του Υπέρτατου και προετοιμασθούν από το σημείο αυτό και μετά για την συνάντησή τους με το Θείο, μεταφέρονται στον πέμπτο κύκλο. Και αφού φθάσουν στο Άπειρο Πνεύμα, μεταφέρονται στον τέταρτο. Μετά την κατάκτηση του Αιώνιου Υιού, μεταφέρονται στον τρίτο. Και όταν αναγνωρίσουν τον Πατέρα του Σύμπαντος ταξιδεύουν στο δεύτερο κύκλωμα των πλανητών, όπου εξοικειώνονται περισσότερο με τις στρατιές του Παραδείσου. Η άφιξη στο πρώτο κύκλωμα της Χαβόνα σημαίνει ότι οι υποψήφιοι του χρόνου έγιναν δεκτοί για να υπηρετήσουν στον Παράδεισο. Για απροσδιόριστο διάστημα, αναλόγως του μεγέθους και της φύσης της ανέλιξης της ύπαρξης, θα παραμείνουν στο εσωτερικό κύκλωμα της προοδευτικής πνευματικής επίτευξης. Από το εσωτερικό αυτό κύκλωμα, οι ανερχόμενοι οδοιπόροι μπαίνουν στην Παραδείσια κατοικία και γίνονται δεκτοί από τα Σώματα της Τελικότητας.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού σας στη Χαβόνα ως οδοιπόροι της ανέλιξης, θα σας επιτραπεί να επισκεφθείτε ελεύθερα τους πλανήτες του κυκλώματος της αποστολής σας. Θα σας επιτραπεί, επίσης, να επιστρέψετε στους πλανήτες των κυκλωμάτων εκείνων τα οποία προηγουμένως διασχίσατε. Και όλα τούτα είναι δυνατά γι’ αυτούς που ταξίδεψαν στα κυκλώματα της Χαβόνα χωρίς να χρειασθεί να γίνουν υπερ-ναφείμ. Οι οδοιπόροι του χρόνου είναι σε θέση να διασχίσουν το «κατακτηθέν» διάστημα, αλλά εξαρτώνται από την προκαθορισμένη τεχνική, αν θελήσουν να διαβιβασθούν στο «μη κατακτηθέν» διάστημα. Ο οδοιπόρος δεν μπορεί να φύγει από τη Χαβόνα, ούτε να προωθηθεί πέραν του εκχωρημένου σ’ αυτόν κυκλώματος χωρίς τη βοήθεια ενός μεταφορικού υπερ-ναφείμ.

Υπάρχει μια αναζωογονητική αυθεντικότητα σ’ αυτή την αχανή κεντρική δημιουργία. Πέραν της φυσικής οργάνωσης της ύλης και τη θεμελιώδη δομή των βασικών κατηγοριών των έλλογων όντων και των άλλων ζώντων οργανισμών, δεν υπάρχει τίποτα κοινό μεταξύ των πλανητών της Χαβόνα. Κάθε ένας από τους πλανήτες αυτούς είναι μία αυθεντική, μοναδική και αποκλειστική δημιουργία. Κάθε πλανήτης είναι ένα μοναδικό, υπέροχο και τέλειο προϊόν. Και η ποικιλία αυτή της ατομικότητας επεκτείνεται σε όλα τα χαρακτηριστικά των φυσικών, διανοητικών και πνευματικών πλευρών της πλανητικής ύπαρξης. Κάθε ένας από το ένα δισεκατομμύριο αυτούς πλανήτες έχει αναπτυχθεί και μορφοποιηθεί σύμφωνα με το σχέδιο του εν αυτώ κατοικούντος Αιωνίου των Ημερών. Και τούτος είναι ο λόγος για τον οποίο κανένας δεν μοιάζει με τον άλλο.

Δεν θα είναι παρά μόνο όταν διασχίσετε και το τελευταίο από τα κυκλώματα της Χαβόνα και επισκεφθείτε και τον τελευταίο από τους κόσμους της Χαβόνα, που το τονωτικό της περιπέτειας και το διεγερτικό της περιέργειας θα εξαφανιστούν από το δρόμο σας. Και τότε η επιθυμία, η προς τα εμπρός παρόρμηση της αιωνιότητας θα αντικαταστήσουν τον προκάτοχό τους, τη γοητεία της περιπέτειας του χρόνου.

Η μονοτονία είναι ενδεικτική της ανωριμότητας της δημιουργικής φαντασίας και της μη δραστηριοποίησης του διανοητικού συντονισμού με την πνευματική επιφοίτηση. Όταν ένας ανερχόμενος θνητός αρχίσει την εξερεύνηση των ουράνιων αυτών κόσμων, έχει ήδη έχει επιτύχει τη συναισθηματική, διανοητική και κοινωνική, αν όχι και πνευματική, ωριμότητα.

Όχι μόνο θα αντιμετωπίσετε αλλαγές που δεν είχατε καν ονειρευτεί καθώς προχωρείτε από κύκλωμα σε κύκλωμα στη Χαβόνα, αλλά η κατάπληξή σας δεν θα μπορεί να εκφρασθεί καθώς θα προχωρείτε από πλανήτη σε πλανήτη μέσα στο κάθε κύκλωμα. Κάθε ένας από το δισεκατομμύριο αυτούς κόσμους της μάθησης είναι ένα γνήσιο πανεπιστήμιο εκπλήξεων. Συνεχής κατάπληξη και ατέλειωτο δέος είναι η εμπειρία εκείνων που διασχίζουν τα κυκλώματα αυτά και περιηγούνται τους γιγάντιους αυτούς κόσμους. Η μονοτονία δεν αποτελεί μέρος της εμπειρίας στη Χαβόνα.

Η αγάπη για την περιπέτεια, η περιέργεια και ο φόβος της μονοτονίας – τα ενυπάρχοντα στην εξελικτική ανθρώπινη φύση χαρακτηριστικά αυτά – δεν δημιουργήθηκαν για να σας ερεθίζουν και να σας ενοχλούν στη διάρκεια του σύντομου ταξιδιού σας πάνω στη γη, αλλά δημιουργήθηκαν μάλλον για να σας υποδηλώσουν ότι ο θάνατος είναι μόνο η αρχή μιας ατέλειωτης περιπέτειας, μία παντοτινή ζωή ελπίδας, ένα αιώνιο ταξίδι ανακάλυψης.

Η περιέργεια – το πνεύμα της έρευνας, η επιθυμία για ανακάλυψη, το κίνητρο για εξερεύνηση – αποτελούν μέρος του εγγενούς και θείου δώρου των εξελικτικών πλασμάτων του διαστήματος. Τα ορμέμφυτα αυτά δεν σας δόθηκαν απλά για να σας αναστατώνουν και να σας καταπιέσουν. Είναι αλήθεια ότι οι φιλόδοξες αυτές παρορμήσεις πρέπει συχνά να περιορίζονται κατά τη διάρκεια του σύντομου ταξιδιού σας στη γη και συχνά να βιώνετε την απογοήτευση, πραγματοποιούνται, όμως, με τόση πληρότητα και τόσο μεγαλείο στους ατέλειωτους καιρούς που θα έλθουν.

Το εύρος των δραστηριοτήτων στην Χαβόνα των επτά κυκλωμάτων είναι απέραντο. Γενικά, μπορούν να περιγραφούν, ως:

1. Δραστηριότητες της Χαβόνα

2. Δραστηριότητες του Παραδείσου

3. Ανελισσόμενες-πεπερασμένες / Υπέρτατες-Απώτατες εξελικτικές δραστηριότητες.

Πολλές υπέρ-πεπερασμένες δραστηριότητες λαμβάνουν χώρα στη Χαβόνα της παρούσης χρονικής περιόδου, όπου περιλαμβάνονται ανείπωτες ποικιλίες ενδιάμεσης φάσης, αλλά και άλλων φάσεων των διανοητικών και πνευματικών λειτουργιών. Είναι πιθανόν ότι το κεντρικό σύμπαν εξυπηρετεί πολλές σκοπιμότητες οι οποίες δεν μου έχουν αποκαλυφθεί, καθώς λειτουργεί με πάρα πολλούς τρόπους, πέραν της κατανόησης του δημιουργημένου νου. Οπωσδήποτε, όμως, θα επιχειρήσω να δώσω μία εικόνα του πώς αυτή η τέλεια δημιουργία εξυπηρετεί τις ανάγκες και συνεισφέρει στην ικανοποίηση των επτά κατηγοριών των συμπαντικών διανοιών.

1. Ο Πατέρας του Σύμπαντος – Η πρώτη Γενεσιουργός Αιτία και Κέντρο. Ο Θεός ο Πατέρας αντλεί υπέρτατη γονική ικανοποίηση από την τελειότητα της κεντρικής δημιουργίας. Απολαμβάνει την εμπειρία της άπλετης αγάπης στα επίπεδα, σχεδόν, της ισότητας. Ο τέλειος Δημιουργός είναι με τρόπο θεϊκό ευτυχής με τη λατρεία των τέλειων πλασμάτων.

Η Χαβόνα μπορεί να προσφέρει στον Πατέρα την υπέρτατη ικανοποίηση της επίτευξης. Η πραγματοποίηση της τελειότητας στη Χαβόνα αντισταθμίζει την χωροχρονική καθυστέρηση της αιώνιας επιθυμίας για άπειρη επέκταση.

Ο Πατέρας απολαμβάνει στη Χαβόνα ανταπόδοση του θείου κάλλους. Ικανοποιεί τη θεία διάνοια ώστε να παράσχει ένα τέλειο πρότυπο εξαίσιας αρμονίας για όλα τα εξελικτικά σύμπαντα.

Ο Πατέρας μας παρατηρεί το κεντρικό σύμπαν με τέλεια ευχαρίστηση επειδή τούτο είναι μία άξια αποκάλυψη της πνευματικής πραγματικότητας, για όλες τις προσωπικότητες του σύμπαντος των συμπάντων.

Ο Θεός των συμπάντων αντιμετωπίζει ευνοϊκά τη Χαβόνα και τον Παράδεισο, ως ο αιώνιος πυρήνας δύναμης για όλη τη μετέπειτα επέκταση του σύμπαντος στο χρόνο και το χώρο.

Ο αιώνιος Πατέρας θεωρεί με αιώνια ικανοποίηση τη δημιουργία της Χαβόνα ως άξιο και ελκυστικό στόχο για την ανέλιξη των υποψηφίων του χρόνου, των θνητών εγγονών του διαστήματος οι οποίοι φθάνουν στον αιώνιο οίκο του Δημιουργού-Πατέρα τους. Και ο Θεός νοιώθει ευχαρίστηση στο σύμπαν Παραδείσου-Χαβόνα, ως αιώνιο οίκο του Θείου και της θείας οικογένειας.

2. Ο Αιώνιος Υιός – η Δεύτερη Πηγή και Κέντρο. Στον Αιώνιο Υιό, η υπέροχη κεντρική δημιουργία προσφέρει αιώνια απόδειξη της εταιρικής αποτελεσματικότητας της θείας οικογένειας – Πατέρας, Υιός και Πνεύμα. Αποτελεί την πνευματική και υλική βάση της απόλυτης εμπιστοσύνης στον Συμπαντικό Πατέρα.

Η Χαβόνα προσφέρει στον Αιώνιο Υιό μία σχεδόν απεριόριστη βάση για την αεί επεκτεινόμενη συνειδητοποίηση της πνευματικής δύναμης. Το κεντρικό σύμπαν προσέφερε στον Αιώνιο Υιό την αρένα όπου μπορεί με ασφάλεια και σιγουριά να επιδείξει το πνεύμα και τη λειτουργία της επιφοίτησης για την καθοδήγηση των συνεργικών Παραδείσιων Υιών του.

Η Χαβόνα αποτελεί το θεμέλιο της πραγματικότητας για τον έλεγχο του σύμπαντος των συμπάντων από την πνευματική βαρύτητα του Αιώνιου Υιού. Το σύμπαν αυτό προσφέρει στον Υιό την ικανοποίηση γονικής επιθυμίας και της πνευματικής αναπαραγωγής.

Οι πλανήτες της Χαβόνα και οι τέλειοι κάτοικοί τους είναι η πρώτη και αιώνια τελική απόδειξη του ότι ο Υιός είναι ο Λόγος του Θεού. Εξ αυτού ικανοποιείται τέλεια η συνειδητοποίηση του Υιού ως άπειρου συμπληρώματος του Πατέρα.

Και τούτο το σύμπαν προσφέρει την ευκαιρία για συνειδητοποίηση της αμοιβαιότητας της ισόβαθμης αδελφοσύνης μεταξύ του Πατέρα του Σύμπαντος και του Αιώνιου Υιού και τούτο αποτελεί την αιώνια απόδειξη της άπειρης προσωπικότητας ενός εκάστου.

3. Το Άπειρο Πνεύμα – η Τρίτη Πηγή και Κέντρο. Το σύμπαν της Χαβόνα προσφέρει στο Άπειρο Πνεύμα την απόδειξη του ότι είναι ο Συνδεδεμένος Δρων, ο άπειρος εκπρόσωπος του ενοποιημένου Πατέρα-Υιού. Στη Χαβόνα το Άπειρο Πνεύμα αντλεί τη συνδυασμένη ικανοποίηση του να λειτουργεί ως δημιουργική δύναμη, ενώ απολαμβάνει τη χαρά της απόλυτης συνύπαρξης με το θείο τούτο επίτευγμά του.

Το Άπειρο Πνεύμα βρήκε στη Χαβόνα την κονίστρα όπου μπορεί να επιδείξει την ικανότητα και τη θέληση να υπηρετήσει ως δυνητικός λειτουργός του ελέους. Σε αυτήν την τέλεια δημιουργία το Πνεύμα προετοιμάστηκε για το εγχείρημα της λειτουργίας στα εξελικτικά σύμπαντα.

Η τέλεια αυτή δημιουργία προσέφερε στο Άπειρο Πνεύμα την ευκαιρία να λάβει μέρος στη διοίκηση του σύμπαντος και με τους δύο θείους γονείς του – να διοικήσει ένα σύμπαν ως συνεργικός-Δημιουργός απόγονος και από το σημείο αυτό να προετοιμαστεί για την κοινή διακυβέρνηση των τοπικών συμπάντων καθώς το Δημιουργικό Πνεύμα συνεργάζεται με τους Δημιουργούς Υιούς.

Οι πλανήτες της Χαβόνα είναι το διανοητικό εργαστήριο των δημιουργιών της κοσμικής διάνοιας, αλλά και οι λειτουργοί κάθε πλάσματος με διάνοια που υπάρχει. Η διάνοια διαφέρει σε κάθε πλανήτη της Χαβόνα και χρησιμεύει ως πρότυπο για τη διάνοια όλων των πνευματικών και υλικών πλασμάτων.

Οι τέλειοι αυτοί πλανήτες είναι οι ανώτατες διανοητικές σχολές για όλα τα πλάσματα προορισμός των οποίων είναι η κοινωνία του Παραδείσου. Προσέφεραν στο Πνεύμα περίσσιες ευκαιρίες για τον επανειλημμένο έλεγχο της τεχνικής της λειτουργίας επί της διάνοιας σε αξιόπιστες και συμβουλευτικές προσωπικότητες.

Η Χαβόνα είναι η ανταπόδοση προς το Άπειρο Πνεύμα για το ευρύτατο και ανιδιοτελές έργο του στα σύμπαντα του διαστήματος. Η Χαβόνα αποτελεί την τέλεια κατοικία και καταφύγιο για τον ακάματο Λειτουργό της Διάνοιας του χρόνου και του διαστήματος.

4. Το Υπέρτατο Ον – η εξελικτική ενοποίηση της εμπειρικής Θεότητας. Η δημιουργία της Χαβόνα είναι η αιώνια και τέλεια απόδειξη της πνευματικής πραγματικότητας του Υπέρτατου Όντος. Η τέλεια αυτή δημιουργία είναι η αποκάλυψη της τέλειας και συμμετρικής πνευματικής φύσης του Θεού του Υψίστου, προτού αρχίσει η σύνθεση των δυναμικών προσωπικοτήτων των πεπερασμένων ανακλάσεων των Θεών του Παραδείσου στα εμπειρικά σύμπαντα του χρόνου και του διαστήματος.

Στη Χαβόνα, οι δυναμικές ισχύος του Παντοδύναμου είναι ενοποιημένες με την πνευματική φύση του Υπέρτατου. Η κεντρική αυτή δημιουργία είναι ένα δείγμα της μελλοντικής-αιώνιας ενοποίησης του Υπέρτατου.

Η Χαβόνα είναι το τέλειο πρότυπο της συμπαντικής δυναμικής του Υπέρτατου. Το σύμπαν αυτό είναι το ολοκληρωμένο πορτρέτο της μελλοντικής τελειότητας του Υπέρτατου και υποδηλώνει τη δυναμική του Ύπατου.

Η Χαβόνα αναδεικνύει την τελικότητα των πνευματικών αξιών οι οποίες υφίστανται ως ζώσες, ελεύθερης βούλησης υπάρξεις του υπέρτατου και τέλειου αυτοέλεγχου. Η διάνοια υφίσταται ως το απώτατο ισοδύναμο του πνεύματος. Ως η πραγματικότητα και η ενοποίηση της διανοίας με μία απεριόριστη δυναμική.

5. Οι Ισόβαθμοι Δημιουργοί Υιοί. Η Χαβόνα είναι ο χώρος εκπαίδευσης και εξάσκησης, όπου οι Μιχαήλ του Παραδείσου προετοιμάζονται για τα μελλοντικά τους εγχειρήματα στη συμπαντική δημιουργία. Η θεία και τέλεια αυτή δημιουργία αποτελεί πρότυπο για κάθε Δημιουργό Υιό. Ο καθένας τους αγωνίζεται ώστε να κάνει το σύμπαν του να φθάσει τελικά στα επίπεδα τελειότητας του Παραδείσου-Χαβόνα.

Ένας Δημιουργός Υιός χρησιμοποιεί τα πλάσματα της Χαβόνα ως δυνητικές προσωπικότητες-πρότυπα για τα δικά του θνητά τέκνα και πνευματικά πλάσματα. Ο Μιχαήλ και οι άλλοι Υιοί του Παραδείσου θεωρούν τον Παράδεισο και τη Χαβόνα ως το θείο πεπρωμένο των παιδιών του χρόνου.

Οι Δημιουργοί Υιοί γνωρίζουν ότι η κεντρική δημιουργία είναι η πραγματική απαρχή αυτού του απαραίτητου συμπαντικού υπερελέγχου ο οποίος σταθεροποιεί και ενοποιεί τα τοπικά τους σύμπαντα. Γνωρίζουν ότι η προσωπική παρουσία της πανταχού παρούσης επίδρασης του Υπέρτατου και του Ύπατου βρίσκεται στη Χαβόνα.

Η Χαβόνα και ο Παράδεισος είναι η πηγή της δημιουργικής δύναμης ενός Υιού Μιχαήλ. Εδώ κατοικούν οι υπάρξεις που συνεργάζονται μαζί του στη συμπαντική δημιουργία. Από τον Παράδεισο έρχονται τα Πνεύματα Μητέρες του Σύμπαντος, οι συνδημιουργοί των τοπικών συμπάντων.

Οι Υιοί του Παραδείσου θεωρούν την κεντρική δημιουργία ως τον οίκο των θείων γονέων τους – ως κατοικία τους. Είναι ο τόπος όπου χαίρονται να επιστρέφουν πάντα και πάλι.

6. Οι Ισόβαθμες Θυγατέρες της Λειτουργίας. Τα Πνεύματα Μητέρες του Σύμπαντος, συνδημιουργοί των τοπικών συμπάντων, εξασφαλίζουν την προ-ατομική τους εξάσκηση στους κόσμους της Χαβόνα σε στενή συνεργασία με τα Πνεύματα των Κυκλωμάτων. Στο κεντρικό σύμπαν τα Πνεύματα Θυγατέρες των τοπικών συμπάντων εκπαιδεύτηκαν κατάλληλα στις μεθόδους συνεργασίας με τους Υιούς του Παραδείσου, υποκείμενοι όλοι στη βούληση του Πατέρα.

Στους πλανήτες της Χαβόνα, το Πνεύμα και οι Θυγατέρες του Πνεύματος βρίσκουν τα διανοητικά πρότυπα όλων των ομάδων των πνευματικών και υλικών διανοιών και το κεντρικό τούτο σύμπαν είναι το περιστασιακό πεπρωμένο των πλασμάτων εκείνων τα οποία ένα Συμπαντικό Πνεύμα Μητέρα από κοινού υποστηρίζει μαζί με έναν συνεργαζόμενο Δημιουργό Υιό.

Ο Δημιουργός Μητέρα του Σύμπαντος θυμάται τον παράδεισο και τη Χαβόνα ως τον τόπο καταγωγής της, ως κατοικία του Απείρου Πνεύματος Μητέρας, τον οίκο προσωπικής παρουσίας της Άπειρης Διάνοιας.

Από το κεντρικό αυτό σύμπαν ξεκινά, επίσης, η επιφοίτηση των ατομικών προνομίων της δημιουργίας, τα οποία ένας Θείος Συμπαντικός Λειτουργός χρησιμοποιεί ως συμπλήρωμα στο έργο ενός Δημιουργού Υιού, στη δημιουργία, δηλαδή, ζώντων, με ελεύθερη βούληση, πλασμάτων.

Και τέλος, εφ’ όσον τα Πνεύματα αυτά Θυγατέρες του Άπειρου Πνεύματος Μητέρας δεν θα επιστρέψουν ποτέ, ως φαίνεται, στην Παραδείσια κατοικία τους, αντλούν μεγάλη ικανοποίηση από το φαινόμενο της συμπαντικής ανακλαστικότητας το οποίο σχετίζεται με το Υπέρτατο Ον στη Χαβόνα και προσωποποιείται στο Ματζέστον, στον Παράδεισο.

7. Οι Εξελικτικοί θνητοί με Ανελισσόμενη Πορεία. Η Χαβόνα είναι η κοιτίδα του προτύπου της προσωπικότητας κάθε κατηγορίας θνητού και επίσης η πατρίδα όλων των υπερανθρώπινων προσωπικοτήτων που συνδέονται με τους θνητούς, οι οποίοι δεν γεννήθηκαν στις δημιουργίες του χρόνου.

Οι πλανήτες αυτοί παρέχουν το ερέθισμα σε όλες τις ανθρώπινες παρορμήσεις για να κατακτήσουν τις αληθείς πνευματικές αξίες στα υψηλότερα επίπεδα πραγματικότητας που είναι δυνατόν να γίνουν αντιληπτά. Η Χαβόνα είναι ο προ-Παραδείσιος εκπαιδευτικός στόχος κάθε ανερχόμενου θνητού. Οι θνητοί εδώ κατακτούν την προ-Παραδείσια Θεότητα – το Υπέρτατο Ον. Η Χαβόνα βρίσκεται μπροστά σε κάθε πλάσμα ελεύθερης βούλησης, ως η πύλη προς τον Παράδεισο και την κατάκτηση του Θεού.

Ο Παράδεισος είναι η πατρίδα και η Χαβόνα το εργαστήριο και ο τόπος αναψυχής των τελικιστών. Και κάθε θνητός που γνωρίζει το Θεό λαχταρά να γίνει τελικιστής.

Το κεντρικό σύμπαν δεν αποτελεί μόνο το προκαθορισμένο πεπρωμένο του ανθρώπου, αλλά είναι, επίσης, ο τόπος εκκίνησης της αιώνιας πορείας των τελικιστών που κάποτε θα ξεκινήσουν τη μη αποκαλυφθείσα και συμπαντική τους πορεία για να βιώσουν την εξερεύνηση της άπειρης φύσης του Πατέρα του Σύμπαντος.

Η Χαβόνα αναμφισβήτητα θα εξακολουθήσει να λειτουργεί παίζοντας σημαντικό ρόλο ακόμη και στους μελλοντικούς καιρούς του σύμπαντος, οι οποίοι θα γίνουν μάρτυρες της προσπάθειας των οδοιπόρων του χρόνου να βρουν το Θεό στα υπερ-πεπερασμένα επίπεδα. Η Χαβόνα έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιείται ως σύμπαν εξάσκησης για τις ενδιάμεσες υπάρξεις. Θα γίνει, πιθανό, το τελικό σχολείο όταν τα επτά υπερσύμπαντα λειτουργήσουν ως ενδιάμεση σχολή για τους απόφοιτους των βασικών σχολείων του εξωτερικού σύμπαντος. Και κατατείνουμε στην άποψη ότι οι δυναμικές της αιώνιας Χαβόνα είναι πράγματι απεριόριστες, ότι το κεντρικό σύμπαν έχει αιώνια δυνατότητα να χρησιμοποιείται ως εμπειρικό, εκπαιδευτικό σύμπαν για όλους τους παρελθόντες, παρόντες και μελλοντικούς τύπους δημιουργημένων πλασμάτων.

(Παρουσιάσθηκε από ένα Τελειοποιητή Σοφίας ο οποίος επιφορτίσθηκες γι’ αυτό από τους Αρχαίους των Ημερών στην Ουβέρσα.)