Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

ΕΓΓΡΑΦΟ 108, ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

Το Βιβλίο της Ουράντια

ΕΓΓΡΑΦΟ 108

ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΩΝ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ

(1185.1) 108:0.1 Η αποστολή των Προσαρμοστών της Σκέψης στις ανθρώπινες φυλές είναι να αντιπροσωπεύσουν, να γίνουν, ο Πατέρας του Σύμπαντος στα θνητά πλάσματα του χρόνου και του διαστήματος. Τούτο είναι το βασικό έργο των θείων δώρων. Αποστολή τους είναι επίσης αυτή της εξύψωσης της ανθρώπινης διάνοιας και της μεταφοράς της αθάνατης ψυχής των ανθρώπων στα θεία ύψη και τα πνευματικά επίπεδα της Παραδείσιας τελειότητας. Και δια της εμπειρίας της, με τον τρόπο αυτό, μετουσίωσης της ανθρώπινης φύσης του προσωρινού πλάσματος στη θεία φύση του αιώνιου τελικιστή, οι Προσαρμοστές δημιουργούν ένα μοναδικό τύπο ύπαρξης, μία ύπαρξη η οποία συνίσταται στην αιώνια ενοποίηση του τέλειου Προσαρμοστή και του τελειοποιημένου πλάσματος, που θα ήταν αδύνατο να αντιγραφεί μέσω οποιασδήποτε άλλης συμπαντικής τεχνικής.

(1185.2) 108:0.2 Τίποτε σ’ ολόκληρο το σύμπαν δεν μπορεί να αντικαταστήσει την πραγματικότητα της εμπειρίας σε μη-υπαρξιακά επίπεδα. Ο άπειρος Θεός είναι, όπως πάντα, πλήρης και ολοκληρωμένος, άπειρα εμπεριέχων τα πάντα εκτός του κακού και της εμπειρίας των πλασμάτων. Ο Θεός δεν μπορεί να σφάλλει. Είναι αλάθητος. Ο Θεός δεν μπορεί δια της εμπειρίας να γνωρίσει αυτό που δεν βίωσε ο ίδιος προσωπικά. Η προϋπάρχουσα γνώση του Θεού είναι υπαρξιακή. Αυτός είναι ο λόγος που το πνεύμα του Πατέρα κατεβαίνει από τον Παράδεισο για να συμμετάσχει, μαζί με τους πεπερασμένους θνητούς, σε κάθε καλόπιστη εμπειρία της ανελικτικής πορείας. Είναι μόνο δια μιας τέτοιας μεθόδου που ο υπάρχων Θεός θα μπορούσε να γίνει αληθινά και ουσιαστικά ο εμπειρικός Πατέρας του ανθρώπου. Το άπειρο του αιώνιου Θεού περικλείει τη δυνατότητα για πεπερασμένη εμπειρία, η οποία πράγματι γίνεται ουσιαστική στη λειτουργία των τμημάτων του, των Προσαρμοστών, που πραγματικά μοιράζονται τις ποικίλες εμπειρίες της ζωής των ανθρώπινων πλασμάτων.

1. ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΙΘΕΜΕΝΟ ΕΡΓΟ

(1185.3) 108:1.1 Όταν οι Προσαρμοστές αποστέλλονται για θνητή υπηρεσία από τον Ντιβίνινγκτον, είναι ταυτόσημοι ως προς την ιδιότητα της υπάρχουσας θείας φύσης, αλλά ποικίλουν σε εμπειρικές ικανότητες, ανάλογα με τις προηγούμενες επαφές τους με εξελικτικά πλάσματα. Δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τη βάση επί της οποίας γίνεται η ανάθεση έργου στους Προσαρμοστές, εικάζουμε όμως ότι τα θεία αυτά δώρα πληρούνται σύμφωνα με μία συνετή και δραστική πολιτική αιώνιας ικανότητας για προσαρμογή προς την ενοικούμενη προσωπικότητα. Παρατηρούμε, πάντως, ότι όσο περισσότερο έμπειρος είναι ένας Προσαρμοστής, τόσο συχνότερα ενοικεί σε ανώτερο τύπο ανθρώπινης διάνοιας. Η ανθρώπινη κληρονομικότητα πρέπει, εξ αυτού, να είναι σημαντικός παράγων για τον καθορισμό της λειτουργίας και της ανάθεσης έργου.

(1185.4) 108:1.2 Παρά το ότι δεν το γνωρίζουμε θετικά, πιστεύουμε σταθερά ότι όλοι οι Προσαρμοστές της Σκέψης είναι εθελοντές. Πριν όμως προσφερθούν εθελοντικά, διαθέτουν πλήρη στοιχεία σχετικά με τον υποψήφιο για ενοίκηση. Τα σεραφικά προσχέδια πάνω στην γενιά και τα προβαλλόμενα πρότυπα της συμπεριφοράς στη ζωή μεταδίδονται μέσω του Παραδείσου στο εφεδρικό σώμα των Προσαρμοστών στον Ντιβίνινγκτον, δια της τεχνικής της ανακλαστικότητας που εκτείνεται προς το εσωτερικό, από τις πρωτεύουσες των τοπικών συμπάντων προς τα αρχηγεία των υπερσυμπάντων. Η πρόβλεψη αυτή δεν καλύπτει μόνο τους κληρονομικούς προγόνους του θνητού υποψήφιου, αλλά επίσης και την εκτίμηση των πιθανών πνευματικών του ιδιοτήτων και των πνευματικών του ικανοτήτων. Έτσι οι Προσαρμοστές προσφέρονται εθελοντικά να ενοικήσουν τη διάνοια εκείνων, για την ενδόμυχη φύση των οποίων έχουν πλήρως ενημερωθεί.

(1186.1) 108:1.3 Οι εθελοντικά προσφερόμενοι Προσαρμοστές ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για τρεις ιδιότητες των υποψήφιων ανθρώπων:

(1186.2) 108:1.4 1. Διανοητική ικανότητα. Είναι ο νους φυσιολογικός; Ποιο είναι το διανοητικό δυναμικό, η ικανότητα ευφυΐας; Μπορεί το άτομο να εξελιχθεί σ ένα σοβαρό αυτόβουλο πλάσμα; Θα βρει η σύνεση μία ευκαιρία να λειτουργήσει;

(1186.3) 108:1.5 2. Πνευματική αντίληψη. Οι πιθανότητες ανάπτυξης της ευλάβειας, η γέννηση και η καλλιέργεια της θρησκευτικής φύσης. Ποιο είναι το δυναμικό της ψυχής, η πιθανή πνευματική ικανότητα δεκτικότητας;

(1186.4) 108:1.6 3. Συνδυασμένες διανοητικές και πνευματικές δυνάμεις. Ο βαθμός στον οποίο αυτές οι δύο ιδιότητες μπορούν ενδεχομένως να συσχετισθούν, να συνδυασθούν έτσι ώστε να δώσουν δύναμη στον ανθρώπινο χαρακτήρα και να συνεισφέρουν στη σταθερή εξέλιξη μιας αθάνατης ψυχής που αξίζει να σωθεί.

(1186.5) 108:1.7 Με τα δεδομένα αυτά εμπρός τους, είναι πεποίθησή μας ότι οι Ελεγκτές προσφέρονται ελεύθερα για ανάθεση έργου. Πιθανόν περισσότεροι από έναν Προσαρμοστή προσφέρονται εθελοντικά. Ίσως οι εποπτεύουσες εξατομικευμένες τάξεις επιλέγουν από την ομάδα αυτή των εθελοντικά προσφερόμενων Προσαρμοστών τον καλύτερα προσαρμοσμένο για το έργο της πνευματοποίησης και της «αιωνιοποίησης» της προσωπικότητας του θνητού υποψήφιου. (Στο έργο και την υπηρεσία των Προσαρμοστών το φύλο του πλάσματος δεν λαμβάνεται υπ’ όψιν.)

(1186.6) 108:1.8 Ο σύντομος χρόνος που παρεμβάλλεται μεταξύ της εκούσιας προσφοράς και της ουσιαστικής αποστολής του Προσαρμοστή αναλίσκεται πιθανόν στα σχολεία των Εξατομικευμένων Ελεγκτών του Ντιβίνινγκτον, όπου ένα λειτουργικό πρότυπο της εν αναμονή θνητής διάνοιας χρησιμοποιείται για την καθοδήγηση του επιφορτισμένου Προσαρμοστή ως προς τον πλέον αποτελεσματικό τρόπο προσέγγισης της προσωπικότητας και πνευματοποίησης της διάνοιας. Το μοντέλο αυτό της διάνοιας σχηματοποιείται μέσω ενός συνδυασμού των δεδομένων που παρεσχέθησαν από την υπηρεσία ανάκλασης του υπερσύμπαντος. Τουλάχιστον αυτή είναι η αντίληψή μας, μία πεποίθηση την οποία διατηρούμε ως αποτέλεσμα του συνδυασμού πληροφοριών που εξασφαλίσθηκαν δια της επικοινωνίας μας με πολλούς Εξατομικευμένους Προσαρμοστές, σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της μακρόχρονης πορείας στο σύμπαν των Μοναχικών Αγγελιαφόρων.

(1186.7) 108:1.9 Όταν οι Προσαρμοστές αποσταλούν ουσιαστικά, μία φορά, από τον Ντιβίνινγκτον, δεν παρεμβαίνει πρακτικά χρόνος μεταξύ της στιγμής αυτής και της ώρας της εμφάνισής τους στο νου των επιλεγμένων υποκειμένων τους. Ο μέσος χρόνος διέλευσης ενός Προσαρμοστή από τον Ντιβίνινγκτον στην Ουράντια είναι 117 ώρες, 42 λεπτά και 7 δευτερόλεπτα. Σχεδόν όλος αυτός ο χρόνος αναλίσκεται για την εγγραφή στην Ουβέρσα.

2. ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΟΙΚΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΗ

(1186.8) 108:2.1 Αν και οι Προσαρμοστές προσφέρονται εκούσια για υπηρεσία μόλις οι προβλέψεις για την προσωπικότητα διαβιβασθούν στον Ντιβίνινγκτον, δεν αναλαμβάνουν ουσιαστικά έργο μέχρις ότου τα ανθρώπινα υποκείμενα λάβουν την πρώτη τους ηθική απόφαση ως προσωπικότητες. Η αρχική ηθική επιλογή ενός ανθρώπινου παιδιού δηλώνεται αυτόματα στον έβδομο διανοητικό συνοδό και καταχωρείται στιγμιαία, δια του Δημιουργικού Πνεύματος του τοπικού σύμπαντος, μέσω των συμπαντικών κυκλωμάτων διανοητικής βαρύτητας του Συνδεδεμένου Δρώντος, παρουσία του Κυρίαρχου Πνεύματος υπερσυμπαντικής δικαιοδοσίας, το οποίο αμέσως αποστέλλει την πληροφορία αυτή στον Ντιβίνινγκτον. Οι Προσαρμοστές φθάνουν στα ανθρώπινα υποκείμενά τους στην Ουράντια, κατά μέσο όρο, ακριβώς πριν από τα έκτα γενέθλια του υποκειμένου. Στην παρούσα γενεά, φθάνουν σε πέντε χρόνια, δέκα μήνες και τέσσερις ημέρες, δηλαδή την 2,134η ημέρα της γήινης ζωής.

(1187.1) 108:2.2 Οι Προσαρμοστές δεν μπορούν να εισέλθουν στο θνητό νου, μέχρις ότου αυτός προετοιμασθεί πλήρως από την εν αυτώ λειτουργία των συνοδών διανοητικών πνευμάτων και πλαισιωθεί από το Άγιο Πνεύμα. Και απαιτείται η συντονισμένη λειτουργία όλων των επτά συνοδών για να προετοιμάσει με τον τρόπο αυτό την ανθρώπινη διάνοια για την υποδοχή ενός Προσαρμοστή. Η διάνοια ενός πλάσματος πρέπει να επιδείξει υπέρβαση λατρείας και να εκδηλώσει τη λειτουργία της σύνεσης, παρουσιάζοντας την ικανότητα να επιλέγει μεταξύ των αναδυόμενων αξιών του καλού και του κακού – να κάνει μία ηθική επιλογή.

(1187.2) 108:2.3 Έτσι προετοιμάζεται το στάδιο ανάπτυξης της ανθρώπινης διάνοιας για την υποδοχή των Προσαρμοστών, αλλά κατά γενικό κανόνα, αυτοί δεν εμφανίζονται για να ενοικήσουν τέτοιες διάνοιες, εκτός από τους κόσμους εκείνους, όπου το Πνεύμα της Αλήθειας λειτουργεί ως πνευματικός συντονιστής των διαφορετικών αυτών πνευματικών λειτουργιών. Αν το πνεύμα τούτο, του επιφοιτούντος Υιού, είναι παρόν, οι Προσαρμοστές αδιάλειπτα έρχονται στη στιγμή κατά την οποία το έβδομο συνοδό διανοητικό πνεύμα αρχίζει να λειτουργεί και να επισημαίνει στο Συμπαντικό Πνεύμα-Μητέρα ότι έχει επιτύχει τον εν δυνάμει συντονισμό με τους συνδεδεμένους έξι συνοδούς της προτεραίας λειτουργίας πάνω σε μία τέτοια θνητή διάνοια. Συνεπώς οι θείοι Προσαρμοστές πάντοτε επιφοιτούν εφ’ όλων των φυσιολογικών διανοιών ηθικής υπόστασης στην Ουράντια, από την ημέρα της Πεντηκοστής.

(1187.3) 108:2.4 Ακόμη και προκειμένου για ένα, υπό του Πνεύματος της Αλήθειας πληρούμενο, νου, οι Προσαρμοστές δεν μπορούν αυθαίρετα να εισβάλλουν τη θνητή διάνοια, πριν από την εμφάνιση της ηθικής απόφασης. Όταν, όμως, ληφθεί μία τέτοια ηθική απόφαση, ο πνευματικός αυτός βοηθός αναλαμβάνει δικαιοδοσία κατ’ ευθείαν από τον Ντιβίνινγκτον. Δεν υπάρχουν μεσάζοντες, ή άλλες παρεμβαίνουσες αυθεντίες, ή δυνάμεις, που να λειτουργούν μεταξύ των θείων Προσαρμοστών και των ανθρώπινων υποκειμένων τους. Ο Θεός και ο άνθρωπος συνδέονται άμεσα.

(1187.4) 108:2.5 Πριν από την εποχή της αφειδούς παροχής του Πνεύματος της Αλήθειας επί των κατοίκων ενός εξελικτικού κόσμου, η επιφοίτηση των Προσαρμοστών φαίνεται ότι καθορίζεται από πολλές πνευματικές επιρροές και ιδιότητες της προσωπικότητας. Δεν αντιλαμβανόμεθα πλήρως τους νόμους που διέπουν τις επιφοιτήσεις αυτές, δεν κατανοούμε τι ακριβώς καθορίζει την αποδέσμευση των Προσαρμοστών που έχουν εθελοντικά προσφερθεί να ενοικήσουν τέτοιες εξελισσόμενες διάνοιες. Παρατηρούμε, πάντως, πολυάριθμες επιρροές και προϋποθέσεις που φαίνεται ότι συνδέονται με την άφιξη των Προσαρμοστών σε τέτοιες διάνοιες, πριν την επιφοίτηση του Πνεύματος της Αλήθειας και αυτές είναι:

(1187.5) 108:2.6 1. Η αποστολή των προσωπικών σεραφικών φρουρών. Αν ένας θνητός δεν έχει προηγούμενα ενοικηθεί από έναν Προσαρμοστή, η αποστολή ενός προσωπικού φρουρού φέρνει τον Προσαρμοστή αμέσως. Υπάρχει μία πολύ ξεκάθαρη, αλλά άγνωστη, σχέση μεταξύ της λειτουργίας των Προσαρμοστών και της λειτουργίας των προσωπικών σεραφικών φρουρών.

(1187.6) 108:2.7 2. Η κατάκτηση του τρίτου κυκλώματος διανοητικού επιτεύγματος και πνευματικής κατάκτησης. Έχω δει Προσαρμοστές να φθάνουν στις διάνοιες των θνητών τη στιγμή της κατάκτησης του τρίτου κυκλώματος, πριν ακόμη ένα τέτοιο επίτευγμα μπορέσει να γνωστοποιηθεί στις προσωπικότητες του τοπικού σύμπαντος οι οποίες ασχολούνται με τέτοια θέματα.

(1187.7) 108:2.8 3. Μόλις ληφθεί μία ανώτατη απόφαση πάνω σε μία ασυνήθιστη πνευματική ιδέα. Παρόμοια ανθρώπινη συμπεριφορά σε μία προσωπική κρίση επί του πλανήτη, ακολουθείται συνήθως από την άμεση άφιξη του αναμένοντος Προσαρμοστή.

(1187.8) 108:2.9 4. Το πνεύμα της συναδέλφωσης. Ανεξάρτητα από την κατάκτηση των ψυχικών κυκλωμάτων και την αποστολή των προσωπικών φρουρών – εν απουσία οποιουδήποτε γεγονότος που μπορεί να θεωρηθεί κρίσιμη απόφαση – όταν ένας εξελισσόμενος θνητός κυριαρχηθεί από την αγάπη προς τους συντρόφους του και συγκεντρωθεί στην ανιδιοτελή λειτουργία επί των εν σαρκί αδελφών του, ο αναμένων Προσαρμοστής με τον ίδιο πάντα τρόπο κατεβαίνει για να ενοικήσει το νου ενός τέτοιου θνητού λειτουργού.

(1188.1) 108:2.10 5. Η διακήρυξη της πρόθεσης να κάνει το άτομο το θέλημα του Θεού. Παρατηρούμε ότι πολλοί θνητοί στους κόσμους του διαστήματος μπορεί φαινομενικά να είναι έτοιμοι να δεχθούν τους Προσαρμοστές και παρά ταύτα οι Ελεγκτές δεν εμφανίζονται. Συνεχίζουμε να παρατηρούμε τέτοια πλάσματα να ζουν από μέρα σε μέρα και πριν περάσει καιρός,1 ήσυχα, σχεδόν ασυνείδητα, να φθάνουν στην απόφαση να αρχίσουν την προσπάθεια του να πράξουν το θέλημα του Πατέρα εν ουρανοίς. Και τότε, βλέπουμε την άμεση αποστολή των Προσαρμοστών της Σκέψης.

(1188.2) 108:2.11 6. Η επίδραση του Υπέρτατου Όντος. Σε κόσμους όπου οι Προσαρμοστές δεν συγχωνεύονται με τις εξελισσόμενες ψυχές των θνητών κατοίκων, παρατηρούμε τους Προσαρμοστές, ορισμένες φορές να επιφοιτούν αντιδρώντας σε επιδράσεις οι οποίες είναι απολύτως πέραν της αντίληψής μας. Εικάζουμε ότι τέτοιες επιφοιτήσεις καθορίζονται από κάποια κοσμική ανακλαστική δράση εκπορευόμενη από το Υπέρτατο Ον. Όσον αφορά στο γιατί αυτοί οι Προσαρμοστές δεν μπορούν ή, απλά, δεν συγχωνεύονται με τους συγκεκριμένους αυτούς τύπους θνητών διανοιών, δεν το γνωρίζουμε. Οι διεργασίες αυτές δεν μας αποκαλύφθηκαν ποτέ.

3. ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΣΗ

(1188.3) 108:3.1 Εξ όσων γνωρίζουμε, οι Προσαρμοστές είναι οργανωμένοι ως μία ανεξάρτητη λειτουργούσα μονάδα στο σύμπαν των συμπάντων και φαινομενικά διοικούνται άμεσα από τον Ντιβίνινγκτον. Είναι ομοιόμορφοι σε όλα τα επτά υπερσύμπαντα, με όλα τα τοπικά σύμπαντα να υπηρετούνται από ταυτόσημους τύπους Ελεγκτών των Μυστηρίων. Σίγουρα γνωρίζουμε από παρατηρήσεις ότι υπάρχουν πολυάριθμες σειρές Προσαρμοστών, οι οποίες εμπλέκονται σε μία εν σειρά οργάνωση, που εκτείνεται μέσω των φυλών, πέραν των απονομών, καθώς και στους κόσμους, τα συστήματα και τα σύμπαντα. Είναι, ωστόσο, εξαιρετικά δύσκολο να ακολουθήσουμε την πορεία αυτών των θείων δώρων, εφ’ όσον λειτουργούν εναλλασσόμενα σ’ ολόκληρη την έκταση του μεγάλου σύμπαντος.

(1188.4) 108:3.2 Οι Προσαρμοστές διαθέτουν πλήρη αρχεία (εκτός του Ντιβίνινγκτον), μόνο στα αρχηγεία των επτά υπερσυμπάντων. Ο αριθμός και η τάξη κάθε Προσαρμοστή, ενοικούντα σε κάθε ανερχόμενο πλάσμα, αναφέρεται από τους αξιωματούχους του Παραδείσου στο αρχηγείο του υπερσύμπαντος και από εκεί κοινοποιείται στο αρχηγείο του οικείου τοπικού σύμπαντος και διαβιβάζεται στο συγκεκριμένο πλανήτη για τον οποίο πρόκειται. Τα αρχεία, όμως, του τοπικού σύμπαντος δεν αποκαλύπτουν τον συνολικό αριθμό των Προσαρμοστών της Σκέψης. Τα αρχεία του Νέβαδον περιέχουν μόνο τον αριθμό ο οποίος υπηρετεί στο τοπικό σύμπαν, όπως προσδιορίζεται από τους αντιπροσώπους των Αρχαίων των Ημερών. Η πραγματική σπουδαιότητα του πλήρους αριθμού των Προσαρμοστών είναι γνωστή μόνο στον Ντιβίνινγκτον.

(1188.5) 108:3.3 Τα ανθρώπινα υποκείμενα είναι συχνά γνωστά από τον αριθμό των Προσαρμοστών τους. Οι θνητοί δεν λαμβάνουν πραγματικά συμπαντικά ονόματα, ει μη μόνο μετά τη συγχώνευση με τον Προσαρμοστή, ένωση η οποία γνωστοποιείται δια της πλήρωσης του νέου ονόματος επί του νέου πλάσματος, μέσω του φρουρού του πεπρωμένου.

(1188.6) 108:3.4 Αν και έχουμε τα αρχεία των Προσαρμοστών της Σκέψης στον Όρβοντον και, παρά το ότι δεν έχουμε κανένα απολύτως δικαίωμα σ’ αυτά, ή διοικητική σχέση με αυτά, σταθερά πιστεύουμε ότι υπάρχει μια πολύ στενή διοικητική σχέση μεταξύ των μεμονωμένων κόσμων των τοπικών συμπάντων και της κεντρικής διαμονής των θείων αυτών δώρων στον Ντιβίνινγκτον. Γνωρίζουμε ότι, μετά την εμφάνιση ενός Παραδείσιου, επιφοιτούντος Υιού, ένας εξελικτικός κόσμος διαθέτει έναν Εξατομικευμένο Προσαρμοστή, αποσπασμένο σ’ αυτόν, ως επόπτη των Προσαρμοστών επί του πλανήτη.

(1189.1) 108:3.5 Είναι ενδιαφέρον να σημειώσουμε ότι οι επιθεωρητές των τοπικών συμπάντων πάντα δίνουν αναφορά, όταν διεξάγουν αυτοψία σ’ ένα πλανήτη, στον Προϊστάμενο των Προσαρμοστών επί του πλανήτη, ακριβώς όπως οι ίδιοι αναθέτουν εντολές στους προϊσταμένους των σεραφείμ και τους αρχηγούς των άλλων τάξεων των υπάρξεων οι οποίες είναι προσαρτημένες στη διοίκηση του εξελισσόμενου κόσμου. Όχι πριν πολύ καιρό, η Ουράντια υπεβλήθη σ’ έναν τέτοιο περιοδικό έλεγχο από τον Τειμπαμέιντια, τον κύριο επόπτη όλων των πλανητών στο σύμπαν του Νέβαδον, στους οποίους γίνονται πειράματα ζωής. Και τα αρχεία αποκαλύπτουν ότι, πέραν των παραινέσεων και των εγκλήσεων που επεδόθησαν στους διάφορους προϊστάμενους των υπέρ-ανθρώπινων προσωπικοτήτων, επέδωσε, επίσης, την ακόλουθη ομολογία στον προϊστάμενο των Προσαρμοστών, είτε αυτός βρισκόταν στον πλανήτη, είτε στον Σάλβινγκτον, στην Ουβέρσα, ή στον Ντιβίνινγκτον, δεν γνωρίζουμε ακριβώς, πάντως έλεγε:

(1189.2) 108:3.6 «Τώρα σ’ εσάς, ανώτεροι, πολύ ψηλώτερα από εμένα, προσέρχομαι ως τοποθετημένος σε προσωρινή εξουσία επί της πειραματικής σειράς των πλανητών. Και προσέρχομαι για να εκφράσω θαυμασμό και βαθύ σεβασμό για την μεγαλειώδη αυτή ομάδα των ουράνιων λειτουργών, τους Ελεγκτές των Μυστηρίων, οι οποίοι εθελοντικά προσφέρθηκαν να υπηρετήσουν επί της έκρυθμης αυτής σφαίρας. Ανεξάρτητα από το μέγεθος των κρίσεων, ουδέποτε διστάσατε. Ούτε στα αρχεία του Νέβαδον, ούτε προ των επιτροπών του Όρβοντον έχει ποτέ κατατεθεί έγκληση θείου Προσαρμοστή. Υπήρξατε ειλικρινείς στις ευθύνες σας. Υπήρξατε με τρόπο θείο πιστοί. Βοηθήσατε να επανορθωθούν τα σφάλματα και να εξουδετερωθούν οι αδυναμίες όλων εκείνων οι οποίοι μοχθούν σ’ αυτόν τον, σε σύγχυση ευρισκόμενο, πλανήτη. Είστε υπάρξεις εξαίρετες, φύλακες του καλού στις ψυχές αυτού του υποανάπτυκτου κόσμου. Σας υποβάλλω τα σέβη μου, έστω και αν φαινομενικά βρίσκεστε υπό τη δικαιοδοσία μου, ως εθελοντές λειτουργοί. Υποκλίνομαι εμπρός σας, σε ταπεινή αναγνώριση της θεσπέσιας ανιδιοτέλειάς σας, της γεμάτης κατανόηση λειτουργίας σας και της αμερόληπτης αφοσίωσής σας. Αξίζετε το όνομα των Κατ’ Εικόνα του Θεού2 υπηρετών των θνητών κατοίκων αυτού του κατακερματισμένου από τους αγώνες, κτυπημένου από τη δυστυχία και ταλαιπωρημένου από τις αρρώστιες κόσμου. Σας τιμώ! Μπορώ μόνο να σας λατρεύω!»

(1189.3) 108:3.7 Ως αποτέλεσμα των πολλών ενδεικτικών σειρών στοιχείων, πιστεύουμε ότι οι Προσαρμοστές είναι απόλυτα οργανωμένοι, ότι υπάρχει μία βαθιά ευφυής και αποδοτική κατευθυντήρια διακυβέρνηση των θείων αυτών δώρων από κάποια πολύ μακρινή και κεντρική πηγή, πιθανόν τον Ντιβίνινγκτον. Γνωρίζουμε ότι έρχονται από τον Ντιβίνινγκτον στους κόσμους και αναμφίβολα επιστρέφουν σ’ αυτόν, με τον θάνατο των υποκειμένων τους.

(1189.4) 108:3.8 Μεταξύ των ανώτερων πνευματικών τάξεων, είναι εξαιρετικά δύσκολο να ανακαλύψει κανείς τους μηχανισμούς της διακυβέρνησης. Η τάξη των προσωπικοτήτων σαν εμένα, ενώ ασχολείται με την εκτέλεση των συγκεκριμένων καθηκόντων μας, αναμφίβολα μετέχει ασυναίσθητα σε πάμπολλες άλλες προσωπικές και απρόσωπες, αποτελούμενες από υπό-Θείες οντότητες, ομάδες, οι οποίες από κοινού λειτουργούν ως συσχετιστές του απέραντου σύμπαντος. Υποπτευόμαστε ότι υπηρετούμε με τον τρόπο αυτό, επειδή είμαστε η μοναδική ομάδα εξατομικευμένων πλασμάτων (εκτός των Εξατομικευμένων Προσαρμοστών), τα οποία έχουν στον ίδιο βαθμό3 συνείδηση της παρουσίας των πολυάριθμων τάξεων των προ-ατομικών οντοτήτων.

(1189.5) 108:3.9 Είμαστε ενήμεροι για την παρουσία των Προσαρμοστών, οι οποίοι αποτελούν τμήματα της προ-ατομικής Θεότητας της Πρώτης Γενεσιουργού Αιτίας και Κέντρου. Αισθανόμαστε την παρουσία των Εμπνευσμένων Πνευμάτων της Τριάδας, τα οποία είναι υπέρ-προσωπικές εκφράσεις της Τριάδας του Παραδείσου. Επιπλέον, αλάθητα εντοπίζουμε την πνευματική παρουσία ορισμένων, μη αποκαλυφθεισών, τάξεων, οι οποίες εκπορεύονται από τον Αιώνιο Υιό και το Άπειρο Πνεύμα. Και δεν είμαστε εντελώς απαθείς σε ακόμη περισσότερες οντότητες, μη αποκαλυφθείσες σ’ εσάς.

(1190.1) 108:3.10 Οι Μελχισεδέκ του Νέβαδον διδάσκουν ότι οι Μοναχικοί Αγγελιαφόροι είναι οι συντονιστές της ατομικότητας των ποικίλων αυτών επιδράσεων, όπως αυτές καταχωρούνται στη διευρυνόμενη Θεία Φύση4 του εξελικτικού Υπέρτατου Όντος. Είναι πολύ πιθανόν ότι ίσως συμμετέχουμε στην δια της εμπειρίας ενοποίηση πολλών ανεξήγητων φαινομένων του χρόνου, αλλά δεν είμαστε συνειδητά βέβαιοι ότι λειτουργούμε με τον τρόπο αυτό.

4. Η ΣΧΕΣΗ ΠΡΟΣ ΑΛΛΕΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ

(1190.2) 108:4.1 Πέραν του πιθανού συντονισμού με άλλα τμήματα του Θείου, οι Προσαρμοστές είναι εντελώς μόνοι στη σφαίρα των δραστηριοτήτων τους στο θνητό νου. Οι Ελεγκτές των Μυστηρίων εύγλωττα προλέγουν το γεγονός ότι, αν και ο Πατέρας μπορεί φαινομενικά να έχει παραιτηθεί από την άσκηση κάθε άμεσης και προσωπικής δύναμης και εξουσίας, σ’ ολόκληρο το μέγα σύμπαν, παρά την πράξη αυτή της αυταπάρνησης προς χάριν των παιδιών του Υπέρτατου Δημιουργού των Θεοτήτων του Παραδείσου, ο Πατέρας έχει με βεβαιότητα κρατήσει για τον εαυτό του το αναμφισβήτητο δικαίωμα να είναι παρών στο νου και την ψυχή των εξελισσόμενων πλασμάτων του ως τη στιγμή που θα μπορεί να δράσει έτσι ώστε να έλξει ολόκληρη την υλική δημιουργία κοντά του, σε συντονισμό με την πνευματική βαρύτητα των Παραδείσιων Υιών. Είπεν ο εκ Παραδείσου επιφοιτήσας σ’ εσάς Υιός, όταν ήταν ακόμη στην Ουράντια, «Εάν ανυψωθώ, θα πάρω κοντά μου όλους τους ανθρώπους.» Την πνευματική αυτή ελκτική δύναμη των Υιών του Παραδείσου και των δημιουργικών συνεργατών την αναγνωρίζουμε και την κατανοούμε, αλλά δεν αντιλαμβανόμαστε πλήρως τις μεθόδους της λειτουργίας του πάνσοφου Πατέρα εις, και μέσω αυτών των Ελεγκτών των Μυστηρίων, που ζουν και εργάζονται τόσο γενναία μέσα στον ανθρώπινο νου.

(1190.3) 108:4.2 Ενώ δεν είναι υποδεέστεροι ή ισότιμοι, ή φαινομενικά δεν σχετίζονται με το έργο του σύμπαντος των συμπάντων, έστω και εάν δρουν ανεξάρτητα στο νου των παιδιών των ανθρώπων, ακατάπαυστα οι μυστηριώδεις αυτές παρουσίες ωθούν τα πλάσματα τα οποία ενοικούν προς τα θεία ιδανικά, προσελκύοντάς τα προς τα πάνω, προς τους στόχους και τις επιδιώξεις μιας μέλλουσας και καλύτερης ζωής. Αυτοί οι Ελεγκτές των Μυστηρίων βοηθούν διαρκώς στην εγκαθίδρυση της πνευματικής κυριαρχίας του Μιχαήλ, σ’ ολόκληρη την έκταση του σύμπαντος του Νέβαδον, ενώ με τρόπο μυστηριώδη συνεισφέρουν στη σταθεροποίηση της κυριαρχίας των Αρχαίων των Ημερών στον Όρβοντον. Οι Προσαρμοστές είναι το θέλημα του Θεού και εφ’ όσον τα του Υπέρτατου Δημιουργού παιδιά του Θεού επίσης ενσωματώνουν προσωπικά το ίδιο εκείνο θέλημα, είναι αναπόφευκτο τα έργα των Προσαρμοστών και η κυριαρχία των κυβερνητών του σύμπαντος να έχουν αμοιβαία αλληλεξάρτηση. Αν και φαινομενικά ασύνδετες, η παρουσία του Πατέρα δια των Προσαρμοστών και η κυριαρχία του Πατέρα δια του Μιχαήλ του Νέβαδον πρέπει να είναι διαφορετικές εκδηλώσεις της ίδιας θεότητας.

(1190.4) 108:4.3 Οι Προσαρμοστές της Σκέψης φαίνονται ότι έρχονται και φεύγουν εντελώς ανεξάρτητα από οποιαδήποτε άλλη πνευματική παρουσία. Φαίνεται ότι λειτουργούν σύμφωνα με νόμους συμπαντικούς εντελώς πέραν εκείνων οι οποίοι διέπουν και ελέγχουν τις επιτεύξεις όλων των άλλων πνευματικών επιδράσεων. Ξέχωρα, όμως, από μία τέτοια φαινομενική ανεξαρτησία, η μακρόχρονη παρατήρηση αναντίρρητα αποκαλύπτει ότι λειτουργούν στον ανθρώπινο νου σε τέλειο συγχρονισμό και συντονισμό με όλες τις άλλες πνευματικές λειτουργίες, περιλαμβανομένων των συνοδών διανοητικών πνευμάτων, του Αγίου Πνεύματος, του Πνεύματος της Αλήθειας, καθώς και άλλων επιδράσεων.

(1190.5) 108:4.4 Όταν ένας κόσμος απομονώνεται εξ αιτίας μιας εξέγερσης, όταν ένας πλανήτης αποκόπτεται από το σύνολο της εξωτερικής πλαισιωμένης επικοινωνίας, όπως η Ουράντια μετά την αναταραχή του Καλιγκάστια, πέραν των προσωπικών αγγελιαφόρων, δεν παραμένει ει μη μόνο μία δυνατότητα άμεσης διαπλανητικής, ή συμπαντικής επικοινωνίας και αυτή γίνεται δια του συνδέσμου των Προσαρμοστών των σφαιρών. Ανεξάρτητα από το τι συμβαίνει σ’ έναν κόσμο, ή σ’ ένα σύμπαν, οι Προσαρμοστές δεν ασχολούνται ποτέ άμεσα. Η απομόνωση ενός πλανήτη κατ’ ουδένα τρόπο επηρεάζει τους Προσαρμοστές και την ικανότητά τους να επικοινωνούν με οποιοδήποτε τμήμα του τοπικού σύμπαντος, του υπερσύμπαντος, ή του κεντρικού σύμπαντος. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επαφές με τους ανώτατους και αυτενεργούς Προσαρμοστές του εφεδρικού σώματος του πεπρωμένου γίνονται τόσο συχνά σε κόσμους που βρίσκονται σε καραντίνα. Μία τέτοια τεχνική αποτελεί διέξοδο, ένα τρόπο να υπερκερασθούν οι δυσκολίες της πλανητικής απομόνωσης. Στους πρόσφατους χρόνους το κύκλωμα των αρχαγγέλων λειτούργησε στην Ουράντια, αλλά το μέσο αυτό της επικοινωνίας περιορίζεται, σε μεγάλο βαθμό, στις διεργασίες του ιδίου του σώματος των αρχαγγέλων.

(1191.1) 108:4.5 Γνωρίζουμε πολλά πνευματικά φαινόμενα στο απέραντο σύμπαν τα οποία δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πλήρως. Δεν έχουμε ακόμη γνωρίσει σε βάθος όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Και πιστεύω ότι μεγάλο μέρος αυτού του ανεξιχνίαστου έργου έγινε από τους Αγγελιαφόρους της Βαρύτητας και ορισμένους τύπους Ελεγκτών των Μυστηρίων. Δεν πιστεύω ότι οι Προσαρμοστές είναι αφοσιωμένοι αποκλειστικά στον μετασχηματισμό της ανθρώπινης διάνοιας. Είμαι πεπεισμένος ότι οι Εξατομικευμένοι Ελεγκτές καθώς και άλλες τάξεις μη αποκαλυφθέντων προ-ατομικών πνευμάτων αντιπροσωπεύουν την άμεση και ανεξήγητη επικοινωνία του Πατέρα του Σύμπαντος με τα πλάσματα των κόσμων.

5. Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΩΝ

(1191.2) 108:5.1 Οι Προσαρμοστές αποδέχονται μία δύσκολη αποστολή όταν εθελοντικά προσφέρονται να ενοικήσουν τέτοιες σύνθετες υπάρξεις, σαν αυτές που χουν στην Ουράντια. Έχουν, όμως, αναλάβει το έργο του να υπάρχουν στο νου σας, για να δέχονται εκεί τις παραινέσεις των πνευματικών διανοιών των κόσμων και εν συνεχεία να επιχειρήσουν να επανϋπαγορεύσουν, ή να μεταφράσουν τα πνευματικά αυτά μηνύματα στον υλικό νου. Είναι απαραίτητοι για την προς τον Παράδεισο ανέλιξη.

(1191.3) 108:5.2 Αυτό που ο Προσαρμοστής της Σκέψης δεν μπορεί αξιοποιήσει στην παρούσα ζωή σας, οι αλήθειες εκείνες τις οποίες δεν μπορεί με επιτυχία να μεταδώσει στον άνθρωπο στον οποίο επιφοιτά, με πίστη θα διαφυλάξει για να τις χρησιμοποιήσει στο επόμενο στάδιο ύπαρξης, όπως ακριβώς τώρα μεταφέρει από κύκλο σε κύκλο τα θέματα εκείνα τα οποία δεν κατορθώνει να καταχωρήσει στην εμπειρία του ανθρώπινου υποκειμένου του, εξ αιτίας της ανικανότητας του πλάσματος, ή της αποτυχίας, να προσφέρει ένα ικανοποιητικό βαθμό συνεργασίας.

(1191.4) 108:5.3 Σ’ ένα πράγμα μπορείτε να βασίζεσθε: Οι Προσαρμοστές δεν θα χάσουν ποτέ οτιδήποτε παραδίδεται στη φροντίδα τους. Ποτέ δεν μάθαμε ότι οι πνευματικοί αυτοί βοηθοί έκαναν κάποια παράλειψη. Οι άγγελοι, καθώς και άλλοι ανώτεροι τύποι πνευματικών υπάρξεων, μη εξαιρουμένου του τύπου των Υιών του τοπικού σύμπαντος, μπορούν περιστασιακά να εναγκαλισθούν το κακό, μπορεί, ορισμένες φορές, να βγουν από το θείο δρόμο, οι Προσαρμοστές, όμως, ποτέ δεν ταλαντεύονται. Είναι απολύτως αξιόπιστοι και τούτο είναι εξ ίσου αλήθεια και για τις επτά ομάδες.

(1191.5) 108:5.4 Ο Προσαρμοστής σας αποτελεί το δυναμικό της νέας και επόμενης κατηγορίας της υπόστασής σας, την προκαταβολική πλήρωση της αιώνιας υικής σχέσης σας με το Θεό. Με τη συναίνεση της θέλησής σας, ο Προσαρμοστής έχει τη δύναμη να υποβάλλει τις ταπεινές τάσεις του υλικού νου στις μεταμορφωτικές διεργασίες των κινήτρων και των στόχων της αναδυόμενης μοροντιανής ψυχής.

(1191.6) 108:5.5 Οι Ελεγκτές των Μυστηρίων δεν είναι βοηθοί της σκέψης. Είναι προσαρμοστές της σκέψης. Μοχθούν με τον υλικό νου με το σκοπό να δομήσουν, δια της προσαρμογής και της πνευματοποίησης, ένα καινούργιο νου για τους καινούργιους κόσμους και το καινούργιο όνομα της μέλλουσας πορείας σας. Η αποστολή τους αφορά κυρίως τη μέλλουσα ζωή, όχι την παρούσα ζωή. Αποκαλούνται ουράνιοι βοηθοί, όχι επί της γης βοηθοί. Δεν τους ενδιαφέρει να κάνουν εύκολη την θνητή διαδρομή. Μάλλον προσπαθούν να κάνουν τη ζωή σας σχετικά δύσκολη και σκληρή, έτσι ώστε οι αποφάσεις να είναι έντονες και πολλαπλές. Η παρουσία ενός σπουδαίου Προσαρμοστή της Σκέψης δεν προσφέρει ευκολία στη ζωή και απαλλαγή από την επίμοχθη σκέψη, ένα τέτοιο, όμως, θείο δώρο πρέπει να προσφέρει μία εξαίσια γαλήνη στο νου και μία υπέροχη ηρεμία στην ψυχή.

(1192.1) 108:5.6 Τα παροδικά και ευμετάβλητα συναισθήματά σας της χαράς και της λύπης είναι, κυρίως, καθαρά ανθρώπινες και υλικές αντιδράσεις προς την εσωτερική, ψυχική σας διάθεση και το εξωτερικό υλικό σας περιβάλλον. Γι’ αυτό, μην ζητάτε από τον Προσαρμοστή εγωιστική παρηγορία και ανθρώπινη υποστήριξη. Η δουλειά του Προσαρμοστή είναι να σας προετοιμάσει για την αιώνια περιπέτεια, να εξασφαλίσει τη σωτηρία σας. Δεν είναι αποστολή των Ελεγκτών των Μυστηρίων να απαλύνουν τα ταραγμένα σας συναισθήματα, ή να χαϊδέψουν την πληγωμένη σας περηφάνια. Είναι η προετοιμασία της ψυχής σας για τη μακρόχρονη ανελικτική πορεία αυτή που κρατά την προσοχή και καταλαμβάνει το χρόνο των Προσαρμοστών.

(1192.2) 108:5.7 Αμφιβάλλω ότι είμαι σε θέση να σας εξηγήσω τι ακριβώς κάνουν οι Προσαρμοστές στο νου σας και για την ψυχή σας. Δεν γνωρίζω αν είμαι απολύτως ενήμερος για το τι συμβαίνει, πραγματικά, στην κοσμική σχέση ενός θείου Ελεγκτή και μιας ανθρώπινης διάνοιας. Όλα αυτά είναι λίγο μυστηριώδη για μας, όχι όσον αφορά στο σχεδιασμό και το αντικείμενο, αλλά όσον αφορά στην πραγματική μέθοδο εκπλήρωσης. Και γι’ αυτό ακριβώς αντιμετωπίζουμε τόσο μεγάλη δυσκολία στο να βρούμε ένα κατάλληλο όνομα για τα ουράνια αυτά δώρα προς το θνητό άνθρωπο.

(1192.3) 108:5.8 Οι Προσαρμοστές της Σκέψης θα ήθελαν να αλλάξουν τα αισθήματά σας του φόβου με τη βεβαιότητα της αγάπης και της εμπιστοσύνης. Δεν μπορούν όμως μηχανικά και αυθαίρετα να πράξουν κάτι τέτοιο. Αυτό είναι δική σας δουλειά. Στην εκτέλεση των αποφάσεων εκείνων οι οποίες σας ελευθερώνουν από τα δεσμά του φόβου, εσείς, κυριολεκτικά, παρέχετε το ψυχικό υπομόχλιο, πάνω στο οποίο ο Προσαρμοστής μπορεί εν συνεχεία να εφαρμόσει ένα πνευματικό μοχλό εξευγενιστικής και προηγμένης διαφώτισης.

(1192.4) 108:5.9 Όταν φθάνετε στις οδυνηρές και σαφώς καθορισμένες συγκρούσεις μεταξύ των ανώτερων και των ταπεινότερων τάσεων των φυλών, μεταξύ του τι πράγματι είναι σωστό, ή λάθος (όχι απλά αυτό που μπορεί να αποκαλείτε σωστό και λάθος), μπορείτε να βασίζεσθε στο ότι ο Προσαρμοστής θα συμμετάσχει με κάποιο σαφή και δραστικό τρόπο σε τέτοιες εμπειρίες. Το γεγονός ότι αυτή η δραστηριότητα του Προσαρμοστή μπορεί να είναι ασυνείδητη στον ανθρώπινο σύντροφο, ουδόλως μειώνει την αξία και την πραγματικότητά της.

(1192.5) 108:5.10 Αν έχετε ένα προσωπικό φρουρό του πεπρωμένου και αποτύχετε να σωθείτε, ο φύλακας αυτός άγγελος πρέπει να παραπεμφθεί σε δίκη ώστε να μπορέσει να τύχει υπεράσπισης ως προς τη συνεπή εκτέλεση του καθήκοντος που του εμπιστεύθηκαν. Οι Προσαρμοστές της Σκέψης, όμως, δεν υπόκεινται με τον τρόπο αυτό σε εξέταση, όταν τα υποκείμενά τους δεν κατορθώνουν να σωθούν. Όλοι γνωρίζουμε ότι, ενώ ένας άγγελος είναι πιθανόν μα μην επιτελέσει τέλεια τη λειτουργία του, οι Προσαρμοστές της Σκέψης εργάζονται με τον τρόπο της Παραδείσιας τελειότητας. Η λειτουργία τους χαρακτηρίζεται από μία αψεγάδιαστη τεχνική, η οποία βρίσκεται πέραν της δυνατότητας κριτικής, από οποιαδήποτε οντότητα εκτός του Ντιβίνινγκτον. Έχετε τέλειους οδηγούς. Γι’ αυτό και ο στόχος της τελειότητας είναι, σίγουρα, εφικτός.

6. Ο ΘΕΟΣ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

(1192.6) 108:6.1 Είναι, πράγματι, θαύμα της θείας συγκατάβασης το ότι οι ύψιστοι και τέλειοι Προσαρμοστές της Σκέψης προσφέρονται για να υπάρξουν ουσιαστικά στο νου υλικών πλασμάτων, τέτοιων όπως είναι οι θνητοί της Ουράντια, για να ολοκληρώσουν μία δοκιμαστική ένωση με τα ζωώδους προέλευσης πλάσματα της γης.

(1193.1) 108:6.2 Ανεξάρτητα από το ποια ήταν η προηγούμενη κατάσταση των κατοίκων ενός κόσμου, έπειτα από την επιφοίτηση ενός θείου Υιού και μετά την επιφοίτηση του Πνεύματος της Αλήθειας εφ’ όλων των θνητών, οι Προσαρμοστές συρρέουν σ’ έναν τέτοιο κόσμο για να ενοικήσουν το νου όλων των φυσιολογικών, αυτόβουλων πλασμάτων. Μετά την ολοκλήρωση της αποστολής ενός Παραδείσιου επιφοιτούντος Υιού, οι Ελεγκτές αυτοί γίνονται αληθινά το «βασίλειο του ουρανού εντός σας.» Δια της πλήρωσης των θείων δώρων, ο Πατέρας πραγματοποιεί τη στενότερη δυνατή προσέγγιση με την αμαρτία και το κακό, αφού είναι κυριολεκτικά αλήθεια ότι ο Προσαρμοστής πρέπει να συνυπάρξει στο θνητό νου ακόμα και μέσα στη μεγαλύτερη ανθρώπινη αδικία. Οι ενοικούντες Προσαρμοστές βασανίζονται ιδιαίτερα από τις σκέψεις εκείνες οι οποίες είναι εντελώς ιδιοτελείς και εγωιστικές. Θλίβονται από την ασέβεια για ό,τι είναι όμορφο και θείο, ενώ πραγματικά εμποδίζονται στο έργο τους εξ αιτίας πολλών από τους ζωώδεις φόβους του ανθρώπου και τις παιδαριώδεις αγωνίες του.

(1193.2) 108:6.3 Οι Ελεγκτές των Μυστηρίων είναι αναμφίβολα η επιφοίτηση του Πατέρα του Σύμπαντος, η αντανάκλαση της εικόνας του Θεού έξω στο σύμπαν. Ένας μεγάλος διδάσκαλος κάποτε προέτρεψε τους ανθρώπους να ξαναγεννηθούν στο πνεύμα της διανοίας τους. Να γίνουν καινούργιοι άνθρωποι, που, όπως ο Θεός, δημιουργούνται στη δικαιοσύνη και την ολοκλήρωση της αλήθειας. Ο Προσαρμοστής είναι το σημάδι του θείου, η παρουσία του Θεού. Η «εικόνα του Θεού» δεν αναφέρεται στη φυσική ομοιότητα, ούτε στα περιοριστικά εμπόδια των ιδιοτήτων του υλικού πλάσματος, αλλά μάλλον στο δώρο της πνευματικής παρουσίας του Πατέρα του Σύμπαντος στην ουράνια πλήρωση των Προσαρμοστών της Σκέψης επί των ταπεινών πλασμάτων των συμπάντων.

(1193.3) 108:6.4 Ο Προσαρμοστής είναι η αστείρευτη πηγή του πνευματικού επιτεύγματος και η προσδοκία της θείας ουσίας εντός σας. Αυτός είναι η δύναμη, το προνόμιο και η δυνατότητα της σωτηρίας, η οποία τόσο απόλυτα και αιώνια σας διακρίνει από τα απλά, ζωώδη πλάσματα. Είναι το ανώτερο και πραγματικά εσωτερικό πνευματικό ερέθισμα της σκέψης, σε αντίθεση με το εξωτερικό και φυσικό ερέθισμα, που φθάνει στο νου μέσω του νευρο-ενεργειακού μηχανισμού του υλικού σώματος.

(1193.4) 108:6.5 Οι πιστοί αυτοί συνοδοί της μέλλουσας πορείας αδιάλειπτα φτιάχνουν για κάθε διανοητική δημιουργία ένα πνευματικό αντίστοιχο. Με τον τρόπο αυτό, αργά και σταθερά σας επαναδημιουργούν όπως πραγματικά είσαστε (μόνο πνευματικά) για να αναστηθείτε στους κόσμους της σωτηρίας. Και όλες αυτές οι εξαίρετες πνευματικές επαναδημιουργίες διατηρούνται στην αναδυόμενη πραγματικότητα της εξελισσόμενης και αθάνατης ψυχής σας, του μοροντιανού εαυτού σας. Οι πραγματικότητες αυτές βρίσκονται στ’ αλήθεια εκεί, παρά το ότι ο Προσαρμοστής σπάνια μπορεί να εξάρει αυτές τις διπλές δημιουργίες αρκετά, ώστε να τις εκθέσει στο φως της συνείδησης.

(1193.5) 108:6.6 Όπως εσείς είσαστε ο ανθρώπινος γονέας, έτσι είναι ο Προσαρμοστής ο θείος γονέας του πραγματικού εαυτού σας, του ανώτερου και προοδεύοντος εαυτού σας, του καλύτερου μοροντιανού και μελλοντικά πνευματικού εαυτού σας. Και είναι αυτή η εξελισσόμενη μοροντιανή ψυχή που οι δικαστές και οι ελεγκτές διακρίνουν, όταν αποφασίζουν τη σωτηρία σας και σας αφήνουν να περάσετε προς τα πάνω, σε καινούργιους κόσμους και παντοτινή ύπαρξη, σε αιώνιο σύνδεσμο με τον πιστό σύντροφό σας – τον Θεό, τον Προσαρμοστή.

(1193.6) 108:6.7 Οι Προσαρμοστές είναι οι αιώνιοι πρόγονοι, τα θεία αρχέτυπα, της εξελισσόμενης αθάνατης ψυχής σας. Είναι η αμείωτη ώθηση που οδηγεί τον άνθρωπο στο να επιχειρήσει την κατάκτηση της υλικής και παρούσας ύπαρξής του, από την άποψη της πνευματικής και μέλλουσας πορείας. Οι Προσαρμοστές είναι οι δεσμώτες της άσβεστης ελπίδας, οι πηγές της αιώνιας προόδου. Και πόσο απολαμβάνουν να επικοινωνούν με τα υποκείμενά τους μέσω περισσότερο, ή λιγότερο άμεσων διαύλων! Πόσο χαίρονται όταν μπορούν να απαλλαγούν από τα σύμβολα και τις άλλες μεθόδους εξαπάτησης και αστραπιαία να στείλουν τα μηνύματά τους κατ’ ευθείαν στις διάνοιες των ανθρώπινων συντρόφων τους!

(1194.1) 108:6.8 Εσείς οι άνθρωποι έχετε αρχίσει το ατέρμονο ξεδίπλωμα ενός σχεδόν άπειρου πανοράματος, μία απεριόριστη επέκταση των αιώνιων και συνεχώς διευρυνόμενων σφαιρών των ευκαιριών για φαιδρύνουσα υπηρεσία, απαράμιλλη περιπέτεια, εξαίσια αβεβαιότητα και ατέλειωτο επίτευγμα. Όταν τα νέφη μαζεύονται πάνω από το κεφάλι σας, η πίστη σας θα αποδεχθεί το γεγονός της παρουσίας του ενοικούντος Προσαρμοστή, κι’ έτσι θα μπορέσετε να δείτε πίσω από τις ομίχλες της θνητής αβεβαιότητας, μέσα στην καθαρή λάμψη του ήλιου της αιώνιας δικαιοσύνης, στα ελκυστικά ύψη των κόσμων-δωμάτων της Σατάνια.

(1194.2) 108:6.9 [Παρουσιάσθηκε από έναν Μοναχικό Αγγελιαφόρο του Όρβοντον.]