Standardowy Tekst Referencyjny (SRT) miał swój początek w znaczącym okresie przejściowym w historii naszego młodego ruchu Urantia. Przez ponad 50 lat Komisja Kontaktowa, a następnie powiernicy Fundacji Urantii, opiekowali się tekstem...
Marvin Gawryn, kierownik projektu, Komitet ds. SRT (Standardowego Tekstu Referencyjnego), Nevada, Stany Zjednoczone.
Od redaktora: Komitet ds. Standardowego Tekstu Referencyjnego został utworzony w 2007 roku. Obecni członkowie to Marilynn Kulieke i Merritt Horn, współprzewodniczący; Marvin Gawryn, kierownik projektu; Ken Keyser; David Kulieke; Jay Peregrine; i Tamara Strumfeld. Zadaniem komisji jest przeglądanie wszystkich fragmentów, na które zwrócono jej uwagę, a które mogą zawierać ewentualne błędy, oraz wydawanie zaleceń dotyczących przyjęcia poprawki lub zachowania oryginalnego tekstu.
Standardowy Tekst Referencyjny (SRT) miał swój początek w znaczącym okresie przejściowym w historii naszego młodego ruchu Urantia. Przez ponad 50 lat Komisja Kontaktowa, a następnie powiernicy Fundacji Urantii, opiekowali się tekstem Księgi Urantii, chroniąc jej integralność jako jedyny wydawca przez ponad tuzin dodruków. W 2005 roku, kilka lat po tym, jak wcześniej chroniony prawem autorskim tekst przeszedł do domeny publicznej, a Wspólnota księgi Urantii (the Urantia Book Fellowship) rozpoczęła publikację tekstu, stało się jasne dla obu wydawców, że konieczne jest nowe podejście, aby nadal wypełniać mandat do zachowania tekstu "nienaruszalnego", niezmiennego co do faktów i znaczeń.
W tym właśnie kontekście zaproponowano utworzenie wspólnej komisji, składającej się w równym stopniu z przedstawicieli Fundacji i Wspólnoty. Szczegóły zostały dopracowane i w 2007 roku utworzono sześcioosobowy stały komitet. Zadaniem komitetu było ustanowienie i dalsze nadzorowanie procesu, w ramach którego obaj wydawcy zgodziliby się na druk "Standardowego Tekstu Referencyjnego" Księgi Urantii.
Zadanie to było znaczące. Zgodnie z dokumentami historycznymi, ujawniony tekst Przekazów Urantii został w większości otrzymany w formie rękopiśmiennej lub stenograficznej i przeszedł przez kilka etapów pisania na maszynie i składu w przygotowaniu do pierwszego druku w 1955 roku. Skrupulatne wysiłki w celu uniknięcia błędów ortograficznych, interpunkcyjnych, kapitalizacji i innych błędów drukarskich w tym pierwszym druku były w dużej mierze udane. Było to imponujące, jak na tom liczący ponad dwa miliony słów i 2000 stron.
Wydawca i oddani czytelnicy kontynuowali poszukiwania pozostałych błędów; do czasu drugiego druku (1967) znaleziono i poprawiono jeszcze mniej niż 40. W tamtym czasie zdawano sobie sprawę, że wyszukiwanie i poprawianie takich drobnych błędów będzie musiało być kontynuowane przez kolejne dodruki i okazjonalną wymianę zużytych płyt drukarskich. Późniejsze przejście do elektronicznych wydań tekstu stanowiło podobne wyzwanie.
W momencie powołania Komitetu SRT, Fundacja była przy 16. druku, a Bractwo przy 3. Pierwszym zadaniem komitetu była potrzeba przeglądu całej historii dokonanych korekt. Po ponad dwóch latach intensywnej pracy zadanie to zostało zakończone w 2009 r., czego efektem był pierwszy raport komitetu i zalecenia dla wydawców. Raport ten został przyjęty przez obie organizacje jako podstawa dla Standardowego Tekstu Referencyjnego.
Komitet SRT kontynuował spotkania, aby zająć się wyznaczonym mu zadaniem, przedkładając wydawcom dodatkowe raporty w 2015 i 2018 roku, a następny raport przedstawi w 2021 roku. Do tej pory rozpatrzono ponad 300 pozycji, co zaowocowało 175 poprawkami edytorskimi w pierwodruku z 1955 roku. Wszystkie raporty i zalecenia komitetu zostały przyjęte przez obu wydawców, ustanawiając w ten sposób wszechobecny tekst standardowy, przyjęty przez wszystkich głównych wydawców internetowych i powszechnie stosowany w projektach tłumaczeniowych. Te raporty, zalecenia i powiązane informacje można znaleźć na stronie urantia.org/study/adopted-corrections-1955-text [2].
Jest dobrze zrozumiałe, że filozofia pracy komitetu, jej cel i metodologia, były z natury konserwatywne: wprowadzać tylko konieczne i niewielkie poprawki do "oryginalnego" tekstu z 1955 r. i w ten sposób zapewnić integralność druków publikowanych przez Fundację i Wspólnotę. Czytelnicy mogą być pewni, że każda publikacja Księgi Urantii, która używa SRT, jest zasadniczo identyczna z tekstem, który został opublikowany w 1955 r., zawierając niezbędne poprawki ortograficzne, interpunkcyjne i związane z nimi kwestie gramatyczne z pierwszego druku.
Ostatni punkt rozważań dotyczy kwestii, którą Komitet uznaje za istotną dla swojego celu. Ponieważ język angielski wciąż się rozwija i zmienia się jego użycie, zwłaszcza w ciągu wielowiekowego okresu istnienia tego objawienia, język tekstu w wielu jego fragmentach może stać się archaiczny, a może nawet niezrozumiały.
W trakcie ostatnich obrad komisja przedyskutowała pomysł "unowocześnienia" tego archaicznego języka i jednogłośnie zgodziła się zarekomendować wydawcom następującą rezolucję, która została przyjęta przez Radę Fundacji:
Rezolucja Komitetu SRT w sprawie archaicznego języka
Komitet SRT zaleca przyjęcie następujących wytycznych przy rozpatrywaniu ewentualnych przypadków "archaicznego" języka w tekście Księgi Urantii:
1. Archaiczne słowa i zwroty to takie, które kiedyś były regularnie używane w danym języku, ale obecnie są rzadko spotykane. Posiadają one cechy charakterystyczne dla języka przeszłości i są zachowywane do specjalnych celów, takich jak odwoływanie się do unikalnych lub niezwykłych znaczeń związanych z tymi formami oraz zachowanie oryginalnego tekstu dzieła, nawet jeśli język ewoluuje w czasie.
2. Podczas przeglądu możliwych przypadków archaicznego języka w Księdze Urantii, gdy nie istnieją inne problemy związane z naszym mandatem kopiowania, preferencją Komitetu SRT będzie zachowanie języka w jego oryginalnej formie. Komitet włączy takie przypadki do swojej kompilacji rozważanych pozycji, wraz z jakimkolwiek wyjaśniającym komentarzem z jego obrad.
Fundacja Urantii pozostaje oddana ochronie i publikowaniu tekstu z 1955 roku wolnego od błędów. Komitet SRT zawsze będzie integralną częścią tego procesu, i jesteśmy wdzięczni za jego kompetencje, nadzór, zaangażowanie i służbę na rzecz objawienia.