Erika Webster, Oklahoma, United States
Moje doświadczenia, jako asystentki w UBIS, stały się dla mnie wzbogacające i cenne, tak samo, jak kiedy uczestniczyłam w nauce, jako studentka. To był zaszczyt i honor, aby mieć możliwość uczestnictwa w rozpowszechnianiu nauk i studiowaniu The Urantia Book w hiszpańskojęzycznej grupie czytelników na całym świecie. Naprawdę jestem szczęśliwa, widząc, jak w ciągu kilku lat liczba czytelników The Urantia Book wzrosła.
Jestem również szczęśliwa, że UBIS próbuje wyjść naprzeciw rosnącemu zapotrzebowaniu na nauczycieli, werbując czytelniczki takie jak ja, aby pełniły rolę asystentek. Kierownictwo i asystenci UBIS dawali mi wskazówki i instruowali mnie od początku, wspaniale i z entuzjazmem, jak prowadzić te kursy.
Nie potrzeba wykładowcy z tytułem, aby pełnić tę funkcję, ale potrzeba współpracy, zaangażowania, wrażliwości i szczerości. Jako asystenci, pracujemy razem, przeglądając, korygując i zatwierdzając zajęcia, zanim się rozpoczną. Jednocześnie zachęcamy, jeden drugiego, do intensywnych wysiłków.
Wraz ze sposobnością służenia w ten sposób przychodzi wielka odpowiedzialność, która wymaga dyscypliny. Pracując, jako asystentka, należy poświęcić tygodnie własnego czasu. Należy także przeprowadzać dogłębne analizy, aby stworzyć odnośniki i materiały pomocnicze dla lepszego uzmysłowienia i zrozumienia omawianego tematu oraz projekty dla zróżnicowanych poziomów intelektualnych. Udany kurs to taki, w którym wszyscy studenci uczestniczą w pełni, stawiają pytania, dzielą się doświadczeniami, wymieniają poglądy i pracują razem w czasie szkolenia.
Kiedy raz zaakceptujesz taką rolę i podejmujesz się funkcji moderatorki pomiędzy uczestnikami kursu, pomagasz stworzyć taką atmosferę, w której wszyscy mogą swobodnie się wyrazić. Musisz zachęcać wszystkich studentów do współdziałania i tworzyć u nich wzajemny szacunek, aby każdy mógł otwarcie wyrazić swe myśli, nie obawiając się oceny innych.
Istnieją pewne wyzwania podczas prowadzenia kursu przy użyciu Internetu, kiedy pismo jest głównym środkiem porozumiewania się. Kiedy nie widzi się twarzy i nie słyszy głosów, może pojawić się pewien brak ekspresji i jasności intencji. Z drugiej strony dużą zaletą jest to, że uczestnicy mogą brać udział w kursie według własnego rozkładu, bez potrzeby jednoczesnej obecności.
My, asystenci, czasami napotykamy specyficzne wyzwania w dążeniu do perfekcji, ale zespół zawsze pomaga. Pomagamy sobie wzajemnie w przygotowaniach i w wykonywaniu przyjętych na siebie obowiązków i w dalszym szerzeniu naszych usług. Nade wszystko próbujemy pomagać sobie nawzajem i dostrzec to w naszej pracy, że nie kierujemy się tylko osobistymi korzyściami, ale działamy w szlachetnej sprawie.