Od Kazania na Górze aż do rozprawy podczas Ostatniej Wieczerzy, Jezus nauczał swoich wyznawców, aby przejawiali raczej ojcowską niż braterską miłość. Braterska miłość – kochaj bliźniego swego jak siebie samego – byłaby odpowiednim wypełnieniem „złotej zasady”. Ale ojcowskie uczucie wymaga tego, żebyście kochali swoich bliźnich śmiertelników tak, jak Jezus was kocha. ~ Księga Urantii, 140:5:1 (1573.3) [2]
Złota zasada, tak jak na nowo została wyrażona przez Jezusa, wymagała czynnego, społecznego kontaktu; stara, zakazująca zasada, mogła być przestrzegana samotnie. Jezus ogołocił moralność ze wszystkich przepisów i obrzędów i podniósł ją do majestatycznych poziomów duchowego myślenia i prawdziwie sprawiedliwego życia. ~ Księga Urantii, 140:10:5 (1585.3) [3]
I kiedy tacy, prowadzeni przez ducha śmiertelnicy, zrozumieją prawdziwe znaczenie złotej zasady, zostaną w pełni nasyceni tą pewnością, że są obywatelami przyjaznego wszechświata a ich ideały duchowej rzeczywistości zostają zaspokojone dopiero wtedy, kiedy kochają swoich współbraci tak, jak Jezus kochał nas wszystkich i tak się w rzeczywistości spełnia Boża miłość. ~ Księga Urantii, 180:5:8 (1950.3) [4]
To właśnie jest treścią prawdziwej religii: żeby kochać bliźniego swego jak siebie samego. ~ Księga Urantii, 180:5:7 (1950.2) [5]
Links:
[1] https://www.urantia.org/sites/default/files/images/shutterstock_1669488970-250x498.jpg
[2] https://www.urantia.org/pl/ksiega-urantii/przekaz-140-wyswiecenie-dwunastu#U140_5_1
[3] https://www.urantia.org/pl/ksiega-urantii/przekaz-140-wyswiecenie-dwunastu#U140_10_5
[4] https://www.urantia.org/pl/ksiega-urantii/przekaz-180-mowa-pozegnalna#U180_5_8
[5] https://www.urantia.org/pl/ksiega-urantii/przekaz-180-mowa-pozegnalna#U180_5_7