Co Księga Urantii oznacza dla mnie — Wymiary Boga

Drukuj

Saulo Q. Fraga, Pernambuco, Brazylia

Jedną z cudownych rzeczy, jakie Księga Urantii uczyniła dla mojego postrzegania Boga, było poszerzenie mojego wewnętrznego, czy też duchowego, spojrzenia na wielkość Boga. Z mojej religijnej przeszłości, jako dziecko i nastolatek, byłem w stanie zrozumieć, że Bóg jest wielki, ale miałem problem z nauczaniem, że Jego duch może zamieszkać we mnie. Jak mogłoby to być możliwe? Będąc tak wielkim, jak On mógłby zamieszkać we mnie? Jak taka wielka, czysta i święta Istota mogłaby zamieszkać w tak małej, ułomnej i grzesznej istocie?

Ze strony ojca miałem wprowadzenie do doktryny katolickiej, a ze strony matki - ewangelickiej. Nauczyłem się dobrych wartości moralnych i etycznych, miałem przebłysk wartości duchowych, ale były pewne kwestie, które nie były dobrze wyjaśnione, co skłoniło mnie do bardziej szczegółowych poszukiwań.

Kiedy poprosiłem o usunięcie mojego nazwiska jako oficjalnego członka Kościoła, starałem się, aby moja rodzina zrozumiała, że opuszczam ludzką instytucję, ale nie opuszczam Boga. Dobre pojęcia, które mam dziś o Bogu, zawdzięczam naukom moich rodziców, za co jestem im bardzo wdzięczny. Ale to Księga Urantii pomogła mi lepiej zrozumieć zarówno ideę, jak i ideał Boga. Dla każdego śmiertelnika jest wielkim przedsięwzięciem próba zrozumienia naszym skończonym umysłem Istoty o nieskończonym umyśle, ale wszyscy jesteśmy wolni do tego, aby chcieć wiedzieć więcej o Bogu.

Około osiem lat temu natknąłem się na Księgę Urantii (po portugalsku “O Livro de Urântia”), która, pomimo swego tajemniczego pochodzenia, zafascynowała mnie. Kiedy po raz pierwszy przestudiowałem spis treści, byłem w stanie dostrzec w tym zarysie harmonię, spójność i wyższy porządek w przedstawieniu wiecznej Istoty i Jej wspaniałych planów dla dobra swego stworzenia.

Podobnie jak w przypadku wszystkich pism rzekomo boskiego pochodzenia, bez względu na wyznanie religijne, czy jest to objawienie natchnione, czy też rozszerzone objawienie kosmicznej prawdy, musimy pracować jak poszukiwacze złota, zawsze starając się znaleźć złoto. Musimy nauczyć się oddzielać osobisty rytuał (do którego wszyscy mamy prawo) od szczerego i bezpośredniego poszukiwania Wielkiego Źródła i Centrum wszystkich rzeczy i istot, które odbywa się poprzez nasze osobiste i intymne religijne doświadczenie z Bogiem. Nie musimy przyjmować z zamkniętymi oczami wszystkiego, co te pisma nam przedstawiają; mamy prawo pytać Boga, naszego Ojca, i to właśnie wciąż robię. Wciąż analizuję Księgę Urantii i zawsze uczę się czegoś nowego.

To, co chciałbym tutaj podkreślić, to wielkość Boga i to, jak Go sobie wyobrażam. Stwierdziłem, że jest to łatwiejsze do zrobienia, kiedy zrozumiałem różnicę pomiędzy jakością a ilością. To, czego uczymy się na temat tego "kim jest Bóg?" i "gdzie jest Bóg?", to fakt, że istnieje wiele odpowiedzi na te pytania, co pokazuje nam, że istnieje wiele wymiarów Boga we wszechświecie, a te wymiary pomagają wyjaśnić, jak możemy się z Nim skontaktować.

W każdym miejscu i czasie mogę zwrócić się do mojego Dostrajacza Myśli, do Michała z Salvingtonu, do Boga Najwyższego, do któregoś z trzech rajskich bóstw - Nieskończonego Ducha, Wiecznego Syna lub Uniwersalnego Ojca. Wszyscy są jednym w różnych fazach lub manifestacjach. Jakościowo, jeśli nie ilościowo, wszyscy są równi. Mogę po prostu zwrócić się do "Boga", a stamtąd Jego nieomylne obwody energii duchowej wykonują resztę pracy, kierując moją prośbę lub cześć do właściwego działu, że tak powiem.

Jak jasno wyjaśnia ta książka, nasze prośby i adoracja przychodzą przed tron Ojca poprzez człowieka-Boga, Boga-człowieka, znanego nam jako Joszua Ben Jozef (Jeszua, Syn Józefa) i Michał z Salvingtonu, który kategorycznie stwierdził, że tylko On jest Pośrednikiem między Bogiem a ludźmi:

Kiedy Jezus usłyszał Tomasza, odpowiedział mu: „Tomaszu, ja jestem drogą, prawdą i życiem. Nikt nie idzie do Ojca inaczej, jak przeze mnie. Wszyscy, którzy znajdują Ojca, najpierw mnie znajdują. Jeżeli mnie znacie, znacie drogę do Ojca; a wy mnie znacie, gdyż żyliście ze mną i teraz mnie widzicie”. 180:3.7 (1947.6) [Pogrubienie dodane do cytatu dla wyszczególnienia fragmentu]

Księga Urantii mówi wyraźnie o tej elastyczności w naszym kierunku do Boga, omawiając pochodzenie Dostrajaczy Myśli, boskich fragmentów:

Aczkolwiek istnieją rozmaite opinie w sprawie sposobu obdarzania Dostrajaczami Myśli, nie ma takich różnic w poglądach odnośnie ich pochodzenia; wszyscy się zgadzają, że przybywają one bezpośrednio od Ojca Uniwersalnego, Pierwszego Źródła i Centrum. Nie są istotami stworzonymi; są rozdrobnionymi bytami, stanowiącymi prawdziwą obecność nieskończonego Boga. Dostrajacze, razem z ich wielu nie objawionymi towarzyszami, są nie rozrzedzoną i nie zmieszaną boskością, są nie uwarunkowanymi i nie osłabionymi częściami Bóstwa; pochodzą od Boga i tak dalece, jak to możemy rozpoznać, są Bogiem. 107:1.2 (1177.3)

W części poświęconej czczeniu, księga wyjaśnia rolę Michałów w kulcie i modlitwie:

Synowie Stwórcy albo Synowie Władcy, którzy kierują losami wszechświatów lokalnych, zastępują zarówno Ojca Uniwersalnego jak i Wiecznego Syna z Raju. Ci Synowie Wszechświata otrzymują czci pełną adorację w imieniu Ojca i przychylają ucha prośbom istot im podległych, w granicach ich poszczególnych kreacji. Dla dzieci wszechświata lokalnego, Syn Michał jest praktycznie biorąc Bogiem. Jest on uosobieniem Ojca Uniwersalnego i Wiecznego Syna dla wszechświata lokalnego. 5:3.6 (66.2)

W przekazie na temat Boga Najwyższego, mówi się nam, że jest On sposobem, w jaki wieczny Bóg może być obecny w czasie:

Najwyższy jest Bogiem-w-czasie; jest tajemnicą rozwoju istoty stworzonej w czasie; jest także zdobywaniem niekompletnej teraźniejszości i dopełnieniem coraz doskonalszej przyszłości. I końcowymi owocami całego skończonego rozwoju są: moc kontrolowana umysłem przez ducha, dzięki jednoczącej i stwórczej obecności osobowości. Kulminacyjnym rezultatem całego tego rozwoju jest Istota Najwyższa. 117:2.1 (1280.1)

Inny wymiar sposobu, w jaki inne Osoby reprezentują Boga, jest omówiony w przekazie o Nieskończonym Duchu:

Pamiętajcie zawsze, że Nieskończony Duch jest Wspólnym Aktywizatorem, zarówno Ojciec jak i Syn działają w nim i poprzez niego; jest on obecny nie tylko sam z siebie, ale również jako Ojciec i jako Syn oraz jako Ojciec-Syn. Z tej to przyczyny, oraz z wielu innych dodatkowych przyczyn, duchowa obecność Nieskończonego Ducha często określana jest jako „duch Boży”. 8:5.5 (96.1)

W przekazie o Wiecznym Synu czytamy, że w pewnym sensie Syn jest Bogiem i - potwierdzając to, co czytaliśmy wcześniej - że rozciąga się to na Synów Stwórców:

Wieczny Syn jest wiecznym Słowem Boga. Jest on zupełnie podobny Ojcu; faktycznie, Wieczny Syn jest Bogiem Ojcem, ukazującym się osobowo wszechświatowi wszechświatów. Tak więc prawda o Wiecznym Synu i wszystkich partnerskich Synach Stwórcy zawsze będzie taka: „Kto zobaczył Syna, zobaczył także Ojca”. 6:2.2 (74.7)

I wreszcie, w przekazie na temat Bóstwa i Rzeczywistości, mówi się nam, że Bóg jako kontroler i Bóg jako Ojciec są równie prawdziwi, i że ta prawda jest fundamentalna dla rzeczywistości wszechświata:

Kontroler Uniwersalny. JESTEM jako przyczyna wiecznego Raju. Jest to pierwotny, nieosobowy związek aktualności, oryginalny związek nieduchowy. Ojciec Uniwersalny jest Bogiem jako miłością; Kontroler Uniwersalny jest Bogiem jako formą. Relacja ta tworzy potencjał formy – konfiguracji – i określa oryginalną formę relacji bezosobowych i nieduchowych – tę oryginalną formę, z której wszelkie kopie są robione. 105:2.6 (1154.5)

Mówiąc prościej, nauczyłem się, że nie powinienem skupiać się na aspekcie ilościowym, na wielkości, ale na cechach Boga. Nie ma znaczenia, do której fazy czy manifestacji Bóstwa się odnoszę. Jakże pocieszające i ekscytujące jest to, że możemy rozmawiać z naszym Ojcem i wiemy, a nie tylko wierzymy, że On nas słyszy! Z wieczności Bóg Ojciec widzi nas jako doskonałe istoty, nawet jeśli w czasie jesteśmy doskonaleni. W sercu Boga już jesteśmy doskonali. Nie muszę Go przekonywać, żeby mnie prowadził i kierował do stanu doskonałego ducha. On już to robi, z miłością, cierpliwością i miłosierdziem. Wiedząc o tym, jestem zainspirowany, by pozostać "dostrojonym" do Niego z miłością, a więc by kochać Jego synów i córki tak, jak On nas kocha.