Zadanie wykonane – Konferencja Urantii w Ghanie

Spotkania

Drukuj

Data:

Mon, 27.03.2017

Autor:

Kwadjo SPiRi

Kwadjo SPiRi, Ghana

Ostatnio w Akra, w Ghanie, Pato Banton, Antoinette “Rootsdawtah” Hall, oraz Urantia Association International (UAI) przy pomocy czytelników Urantia Book z Ghany zorganizowali wspaniałe, międzynarodowe spotkanie i konferencję w Miejskim Hotelu w Akra, w centrum Akry, stolicy Ghany.

W konferencji uczestniczyli bracia z Francji, Nigerii, Kamerunu, Wybrzeża Kości Słoniowej, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych.

Ci, którzy przybyli, stanowili piękny, szeroki wachlarz ludzi ze środowisk różnych religii. Byli to chrześcijanie, muzułmanie, uzdrawiacze praniczni, szamani voodoo, tradycyjne wierzący, ludzie z Etherean Mission, Pracownicy Światła i studenci The Urantia Book.

W ramach wcześniejszej rejestracji on-line, zgłosiło się nieco ponad 100 osób, jako uczestnicy konferencji, jednak zjawiły się tylko 44 osoby.

Pomiędzy przemówieniami były koncerty muzyki w wykonaniu różnych artystów, dodające wysokie, dźwięczne częstotliwości do całej imprezy. Wszyscy uczestnicy opuszczali teren konferencji uwzniośleni duchem obu jej dni.

Wieczorem, w piątek, 10 lutego 2017, w przeddzień konferencji i po tym jak Pato i Antoinette wystąpili na żywo w sieci TV3, aby rozpowszechnić konferencję, zarejestrowani uczestnicy zostali zaproszeni do hotelu i wszyscy mogliśmy spotkać się i pozdrowić nawzajem a co najważniejsze, odpowiedzieć na pytania dotyczące The Urantia Book, które mieli nowi czytelnicy. Wszystko to miało miejsce wokół okrągłego stołu w hotelowym holu. Między innymi młody człowiek zapytał: “Dlaczego The Urantia Book naucza jak rozwijać czyjąś wiarę i wzrastać w duchu”? Udzielono wyczerpujących odpowiedzi, z których większość obracała sie wokół miłości pełnej służby dla bliźnich.

Konferencja rozpoczęła się mniej więcej w południe następnego dnia, 11 lutego, piękną muzyką w wykonaniu Antoinette “Rootsdawtah” Hall.

Pato gorąco powitał wszystkich i odmówił modlitwę na otwarcie.

Pierwszą mowę zatytułowaną “Wczesny posiew w Afryce”, wygłosił Norman Ingram ze Stanów Zjednoczonych. Mówił o swoich wczesnych doświadczeniach podczas prezentacji The Urantia Book dla ludności Afryki. Norman był prawie w każdym kraju Afryki! Rozległość jego podróży dookoła świata w celu propagowania The Urantia Book i jej nauk naprawdę wywarła wielkie wrażenie na wszystkich.

Zaraz potem Emeka Anazodo z Nigerii wygłosił przejmującą mowę “Przyjaźń”. Oh, co to była za przemowa! Powoływał się na przyjazną naturę Jezusa, jako na dobry przykład do naśladowania dla nas, ludzi duchowych. Jeśli nawet Bóg pragnie być przyjacielem śmiertelników, najniższych ze stworzonych przez Niego istot inteligentnych, zatem śmiertelnicy powinni dostrzec wielkie znaczenie i wartość przyjaźni, jako bodźca do wszechświatowego rozwoju.

Po wystąpieniu Emeki nastąpiła przerwa, wypełniona muzyką w wykonaniu Cutch-i, popularnego artysty reggae z Birmingham w wielkiej Brytanii. Wykonał dwie piosenki, jedną zatytułowaną “Za głęboko” i drugą “Powołanie”. Wielki talent!

Collins Lomo z Ghany zakończył pierwszą połowę programu inspirującym wystąpieniem “Być albo nie być”. Poruszał bardzo delikatne tematy. Jednym z pięknych punktów jego wystąpienia było:

Wszyscy jesteśmy wierzący. Wierzący w nasz własny byt; czy to jako stworzeni czy samopowstali, jedną niezaprzeczalną rzeczą jest nasz byt, nasza istota. Gdy wszystko zostało powiedziane i zrobione, czy religijne idee miały rację czy nie, czy nauka miała rację czy nie, czy filozofia miała rację czy nie, czy my mieliśmy rację czy nie, jedna rzecz, która pozostaje to jesteśmy MY! I siłą i rzeczywistością naszego bytu jest nie to, że jesteśmy świadomi tego, że rzeczywiście istniejemy, ale to, że ośmielamy się pytać o znaczenie bytu.

I jeszcze inny punkt:

Czy może być jakiekolwiek większe znaczenie naszego bytu niż znajdowanie znaczenia bytu - znalezienie samemu tego znaczenia? Może gdzieś jest znaczenie! I jeśli uda nam się poznać, jakie to znaczenie, czy człowiek, znaczy my, znajdziemy jego uzasadnienie? Czy je zaaprobujemy? Czy znajdziemy nasze własne znaczenie? I czy uważamy, że możemy sami znaleźć to znaczenie? Wszyscy patrzymy w przyszłość, aby znaleźć odpowiedzi na te pytania – odpowiedzi, które dadzą nam poczucie satysfakcji w życiu.

Podsumowując, Collins powiedział, “Cóż za radość! Jakie to szlachetne powołanie! Być albo nie być agondonterami! Wybór należy do nas”!

KriXy, utalentowany raper i muzyk gospel, z Ghany, zakończył pierwszą połowę piękną pieśnią i spektaklem zatytułowanym „Gdzie należymy”. Wspaniała muzyka!

Druga połowa programu zaczęła się kojącym utworem muzycznym w wykonaniu Antoinette, który powitał wszystkich wracających z lunchu i spotkań towarzyskich. Ogólna atmosfera była naładowana braterstwem i miłością, niezależnie od zróżnicowanych środowisk. Duchowa jedność jest naprawdę osiągalna, gdy zważymy, co się działo na tej konferencji.

Georges Michelson-Dupont z Francji i Guy Stephane Nyasse z Kamerunu reprezentowali na tej konferencji Internetową Szkołę Urantia Book (UBIS).

Georges objaśnił dokładniej, czym jest UBIS i co się tam robi. Zachęcał starych i nowych studentów The Urantia Book do wzięcia udziału w pracach UBIS, gdyż to może pomóc im w zrozumieniu książki i mogą spotkać nowych przyjaciół on-line. Z pomocą Pato, opowiedział piękną historię o doświadczeniach pewnej kobiety z UBIS.

Potem wystąpił Guy Stephane z krótką mową „Świadomość”.

Awana, muzułmański muzyk, zaśpiewał po tej przemowie piękną piosenkę.

Ja, wasz korespondent, Kwadjo SPiRi, ghanijski muzyk i jeden z przywódców ruchu Urantii w Ghanie, wykonałem mój utwór “Naświetlić jedną miłość”, z udziałem legendarnego Pato Bantona i jego partnerki Antoinette Rootsdawtah. Wideo z tego utworu nagrano w Ghanie w zeszłym roku, kiedy Pato i Antoinette przybyli aby zorganizować konferencję duchową w stolicy. Gdy utwór był wykonywany, sala była przepełniona miłością i tańcem. Energia na sali znowu osiągnęła swój szczyt.

Wideo tego utworu można zobaczyć tutaj: https://m.youtube.com/watch?v=854PyjoL5kw.

Po tym spektaklu opowiadałem o “Duchowej podróży”, w której podzieliłem się moimi osobistymi doświadczeniami z mojej drogi duchowej, pomagając sobie cytatami z The Urantia Book, omawiając to w bardzo praktyczny sposób. Po tym wystąpieniu przyszło do mnie wiele osób, nawet spośród uczestniczących muzułmanów, opowiadając, jak doznawali podobnych rzeczy na swej drodze religijnej – udowadniając, że niezależnie od naszych religijnych korzeni, czy książek, czy zaangażowań, możemy się spotkać na wspólnej platformie religijnej, na której uznamy doświadczenie jako wspólny mianownik, gdyż Bóg wszechświata dba bezwzględnie o nas wszystkich.

Późniejsze wystąpienie Antoinette “Współistnienie w jedności Afrykańskiej” było wspaniałe. Nawiązywała ona wielokrotnie do jedności duchowej. Wiele razy proponowała Ghanę, jako rdzeń czy centrum całej działalności związanej z Urantią w Afryce.

Pato i Antoinette królowali w następnej przerwie muzycznej. Piosenka była zatytułowana „Miłość jest największa”, bardzo zaraźliwy utwór, który porwał nas wszystkich do śpiewu.

Pato po mistrzowsku zamknął wszystkie przemowy i występy swoim wystąpieniem „Urantia Afryka”. Jak zawsze w takim przypadku, napominał wszystkich, aby się starali żyć prawym życiem w granicach wybranych dróg czczenia i religii. Muzułmanie powinni się starać być najlepszymi i najbardziej prawymi muzułmanami; tak samo chrześcijanie, wyznawcy voodoo itd. Wszyscy powinniśmy szukać lepszego zrozumienia woli Boga i próbować trzymać się tej woli w życiu. I wiele innych podbudowujących rzeczy powiedział Pato, jak również inni mówcy.

Po przemowie Pato stworzono krąg modlitewny. Robiono zdjęcia, grupowe i indywidualne i każdy naturalnie udzielał się towarzysko.

Naprawdę to był dzień! Dobry dzień!

Potem, niedzielny wieczór, 12 lutego, poświęcony był studiowaniu, The Urantia Book, które prowadził Pato. Tematem tych studiów była „Jedność duchowa”. Czytaliśmy przekaz 141, rozdział 5. To były interaktywne studia, gdyż prawie każdy włączał sie do dyskusji.

Potem zjedzono posiłek i było sporo zgromadzeń towarzyskich, i doprawdy nasze zadanie zostało wykonane.